W Warszawie podpisano umowę o sprzedaży Polskich Hut Stali międzynarodowemu konsorcjum LNM. Do skarbu państwa wpłynie jednak stosunkowo mało pieniędzy, gdyż większość pójdzie na pokrycie długów polskich hut.
To druga co do wartości taka umowa w ostatnim czasie - po sprzedaży warszawskiego STOEN-u.
LNM do tej pory nie porozumiał się ze związkami zawodowymi. Oznacza to, że umowa prywatyzacyjna została podpisana bez pakietu socjalnego. Minister skarbu Piotr Czyżewski powiedział ostatnio, że jeżeli do momentu podpisania umowy pakiet socjalny nie zostanie wynegocjowany, to inwestor sam przedstawi gwarancje socjalne.
Tymczasem rzecznik związkowego komitetu negocjacyjnego Władysław Molęcki uważa, że zgoda rządu na prywatycję bez podpisania wynegocjowanego pakietu socjalnego jest sprzeczna z prawem. W rozmowie z Informacyjną Agencją Radiowa podkreślił, że związkowcy w najbliższym czasie podejmą decyzję co dalej. Nie wykluczone są protesty i manifestacje.
Według Molęckiego zastrzeżeń do propozycji LNM jest wiele, największe związane są z tak zwanym bonusem prywatyzacyjnym, czyli z pieniędzmi, które należą się pracownikom. Załoga liczy na grant w przedziale 5-15 tysięcy złotych, w zależności od stażu pracy, nowy inwestor mówi o kwotach rzędu 1,5 - 3 tysięcy złotych.
LNM parafował umowę prywatyzacyjną PHS z resortem skarbu pod koniec sierpnia. Ścieżka prywatyzacji koncernu zakłada m.in. zamianę części jego zadłużenia na akcje spółki, dokapitalizowanie PHS oraz wykup jego akcji przez inwestora od Skarbu Państwa.
Oferty prywatyzacji PHS złożyły tylko dwa koncerny - brytyjsko-hinduski LNM i amerykański US Steel, jednak wcześniej zainteresowani prywatyzacją byli także dwaj inni "stalowi giganci": francusko-belgijski Arcelor oraz rosyjska SeverStal. Mówiło się także o niemieckim koncernie ThyssenKrupp. Ministerstwo Skarbu wysłało zaproszenia do prywatyzacji 12 potencjalnym inwestorom.
W skład Polskich Hut Stali wchodzą 4 huty: Sendzimira, Katowice, Cedler i Florian. PHS skupia 70 procent zdolności produkcyjnych całego polskiego hutnictwa. Zatrudnia ponad 16 tysięcy osób i drugie tyle w spółkach zależnych. W ciągu 3 lat z zakładu będzie musiało odejść około 6 tysięcy ludzi.
Grupa LNM jest drugim co do wielkości producentem stali na świecie. Ma zakłady produkcyjne w 12 krajach i zatrudnia 120 tysięcy pracowników. Na ten rok LNM zakłada osiągnięcie 12 miliardów dolarów przychodów i produkcję 35 milionów ton stali.