Jedna z poprawek Senatu, poparta wcześniej przez połączone sejmowe komisje Finansów Publicznych i Infrastruktury precyzuje, że na maksymalną kwotę zwrotu podatku VAT w budownictwie złożą się sumy wszystkich wydatków objętych zwrotem, dokonanych między 1 maja 2004 r. a 31 grudnia 2007 r.
Zgodnie z poprawką osoba fizyczna otrzyma zwrot podatku od sumy wszystkich wydatków - bez względu na to, ile złoży wniosków o zwrot w okresie obowiązywania ustawy.
Uchwalona 8 lipca ustawa o zwrocie niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zakłada, że osoby fizyczne mogą otrzymać maksymalnie zwrot ok. 20-22 tys. zł przy budowie mieszkania oraz ok. 10 tys. zł przy remoncie.
Inna pozytywnie zarekomendowana poprawka wprowadza okres przejściowy, który w przypadku gdy inwestycja została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy, pozwala osobie fizycznej ubiegać się o zwrot wydatków w ciągu 6 miesięcy od wejścia w życie ustawy. Chodzi o wydatki dokonane po 1 stycznia 2004 r.
Ustawie od początku przeciwny był rząd. Ministerstwo Finansów wyliczyło, że będzie ona kosztowała budżet państwa 4-4,5 mld zł w skali trzech lat.
Wiceminister finansów Jarosław Neneman mówił w piątek w Sejmie, że nie wiadomo jeszcze, czy rząd wystąpi do prezydenta o zawetowanie ustawy. Według niego, ewentualną decyzję podejmie premier, kiedy zapozna się z całością uchwały Sejmu i zostaną podliczone koszty tych rozwiązań.
Zwrot poniesionych wydatków na cele budowlane, udokumentowane fakturami, dotyczy okresu od 1 maja 2004 roku do 31 grudnia 2007 roku.
Ustawa ma złagodzić skutki podniesienia od 1 maja 2004 r. z 7 do 22 proc. podatku VAT na materiały budowlane dla osób budujących własne mieszkanie lub prowadzących remont.
Zgodnie z wolą Sejmu, rekompensaty będą ograniczone do 70 metrów kw. w przypadku budowy mieszkania lub domu oraz do 30 metrów kw. w przypadku remontu mieszkania. W praktyce będzie to oznaczać, że rekompensata będzie wynosić ok. 12,3 proc. poniesionych kosztów.