Oj.wiele mam wątpliwości co do sposobu myślenia przynajmniej części tzw"naukowców",a może raczej popularyzatorów nauki...podam przykład,nieco z innej beczki.Często słyszę,że za kilka,powiedzmy 5 miliardów lat Słońce zacznie się rozszerzać aż do orbity Marsa...Ziemia zostanie najpierw kompletnie wypalona,a następnie pochłonięta przez Słońce.Jeśli będzie wtedy istniała jakaś cywilizacja,to będzie musiała szukać dla siebie miejsca gdzieś na księżycach Jowisza,lub Saturna,bo tam przesunie się ekosfera Słońca. A ja się zastanawiam...a po co? Słońce powiększy objętość...normalna sprawa,wynikająca z modelu...tu nie mam zastrzeżeń.Ale pochłonie Wenus, Ziemię??? Przesież Ziemi,jak i Wenus w tym samym miejscu,na tej samej orbicie już dawno nie będzie.Niech każdy teraz pobawi się w naukowca...proponuję coś przeliczyć,jeśli ktoś ma ochotę.Nie potrzeba wielkiej wiedzy,wystarczy jedno z podstawowych praw fizyki dotyczące grawitacji i parę danych podawanych przez astrofizyków.Zapraszam do myślenia...:))Powodem,że Ziemia krąży po stałej(do czasu)orbicie jest jej stała liniowa prędkość orbitalna i jednoczesne równoważenie siły odśrodkowej przez siłę grawitacji Słońca i Ziemi.Pamiętamy chyba jeszcze ze szkoły wzór na sił przyciągania grawitacyjnego....tak,tak...ten z iloczynem:stała grawitacji razy "M" razy"m" w liczniku ułamka.Jeśli któraś z mas się zmienia,to zmienia się proporcjonalnie i siła grawitacji..."Za 5 miliardów lat Słońce pochłonie Ziemię"...hmmm...A co mówią naukowcy o masie Słońca za 5 miliardów lat? Ano...że spadnie o przynajmniej 1/3 a może i więcej.Nasze"M" będzie więc miało wartość o 1/3 mniejszą. A więc i siła przyciągania Słońce-Ziemia spadnie o 1/3.No cóż...przy stałej prędkości orbitalnej i mniejszej o 1/3 sile grawitacji oznacza to ni mniej,ni więcej że Ziemia będzie krążyła w tym czasie gdzieś hen,daleko,daleko...może nawet w okolicach obecnej orbity Jowisza,czy Saturna. Po cóż się więc wybierać w podróż na księżyce Jowisza? Wszak sami się w tej odległości od Słońca bezpiecznie znajdziemy....dowiezie nas tam nasz ulubiony pojazd kosmiczny...Ziemia.Nie chce mi się liczyć precyzyjnie....ale jeśli ktoś chce wyręczyć naukowców,posługując się podstawowym i znanym nawet uczniom zawodówki prawem fizyki...pomóc im,by się nie martwili o Ziemię za 5 miliardów lat,bo nic jej nie grozi...to proszę bardzo...niech sam wyliczy.Bo widocznie"naukowcy"nie mają głowy do tak przyziemnych,prostych praw fizyki...które zna uczeń podstawówki,czy zawodówki. :)) To było tak a propos myślenia niektórych niby naukowców....a jeśli tak oczywistych faktów nie ogarniają....to jak wierzyć,że ogarniają bardziej skomplikowane sprawy i teorie.A przecież to,co napisałem to nie żart...każdy może to sprawdzić,a nawet policzyć.I jak to się ma do tego,co mówią na temat przyszłości Ziemi.Pozdrawiam All.

Do P.Góralskiego...Czy nie sądzi Pan,że podobnie problematyczne jest istnienie "ciemnej energii"...to dość "nieelegancki"twór,wymyślony po to, by określić coś nieznanego,dość karkołomne...coś podobnego było w teorii geocentrycznej,wymyślono epicykle,by uzasadnić obserwowane,pozorne ruchy planet.Teraz wymyślono"ciemną energię" powodującą przyspieszanie galaktyk.A może one po prostu zachowują się tak,jak każde ciało spadające swobodnie w polu grawitacyjnym...Dlaczego spadają? Mam pewną teorię...może teoria,to za dużo powiedziane...ale pewne wyobrażenie na ten temat,może nietypowe pośród teorii ewolucji Wszechświata...za dużo pisania...Ale w skrócie chodzi mi o coś takiego: Co by było,gdyby przyjąć,że czasoprzestrzeń ma naturę falową,z punktami węzłowymi...jeden z nich to punkt(umowny)zero..."big bang"...musi być i następny...do którego spadamy,patrząc z naszej perspektywy,w naszym wymiarze...spadamy,choć wydaje się nam,że wszechświat się rozszerza.Musiałbym to wyjaśnić oddzielnie,jak możliwa jest połączenie tych,wydawało by się sprzeczności.Ale to musiałbym oddzielnie.I jak w fali,nie ma powrotu,żadnej opcji ponownego zapadnięcia się wszechświata...a takie teorie słyszę na co dzień."Kiedyś tam w przyszłości galaktyki zaczną się cofać,az do zapadnięcia się w jeden punkt i...wszystko od nowa"...takie,w uproszczeniu, teksty.Ale wcześniej te same osoby mówią o powstaniu czasoprzestrzeni w chwili"zero"...nie samej materii z której zbudowane są galaktyki...mówią o czasoprzestrzeni!!! I nagle każą zawracać galaktykom i wszystko ma wrócić do stanu przed wielkim wybuchem.Dlaczego? Ano,bo galaktyki się ponownie zapadną...ale galaktyki,gwiazdy,planety,to przecież nie czasoprzestrzeń....gdzie ona im się nagle podziała? Nagle,podczas wywodu znika.Ciekawe zjawisko,pokazujące jedynie,że nawet naukowcy tworzący teorie nie bardzo rozumieją,o czym mówią.Powtarzają wyklepane regułki,nie rozumiejąc o czym mówią.Podczas Big Bang powstała czasoprzestrzeń....a podczas kurczenia się wszechświata nagle operują na OBIEKTACH materialnych typu galaktyki.Gdyby miało wrócić wszystko do stanu wyjściowego musiała by się ponownie"zwinąć"czasoprzestrzeń...a co ją do tego zmusi???W/g teorii Eisteina czasoprzestrzeń może zostać zakrzywiona w silnym polu grawitacyjnym.Nooo...o własnie!Czy na krańcach wszechświata(tak umownie rzecz nazywając)mamy silne pole grawitacyjne?Każdy sam sobie odpowie.A więc nie ma opcji powrotu.Pozostaje opcja powrotu,ale nie taka,jak to jest przedstawiane.Raczej opcja spadania...od początku,już od narodzin...na następny punkt węzłowy fali,wygenerowany w momencie wielkiego wybuchu...mówiąc obrazowo,to coś jak z falą elektromagnetyczną.Zmiana pola magnetycznego generuje pole elektryczne,te zaś generuje pole magnetyczne...punkty węzłowe,strzałki pola,chyba wszyscy to znają...przytoczyłem to tylko,jako model.Podobnie może jest z czasoprzestrzenią i grawitacją...punkty węzłowe:Big Bang,następny punkt węzłowy...coś o właściwościach gigantycznej czarnej dziury na którą spadamy już od momentu narodzin wszechświata.I podobnie,jak w fali elektromagnetycznej...tam,gdzie są strzałki czasoprzestrzeni,grawitacja maleje(to nasze otoczenie)...w punktach węzłowych czasoprzestrzeń się kurczy,dąży do zera,a grawitacja rośnie do nieskończoności.Potrzebny byłby inny,wyższy wymiar,by to skumać...a niestety z tym każdy ma problem...ja też.Ale i tak,znajdując się w obecnej rzeczywistości,powinniśmy być w stanie,niejako od wewnątrz widzieć cel do którego dążymy.Być może epokowymi odkryciami okażą się niedawne odkrycie dryfu galaktyk,a także odkrycie punktu doskonale czarnego...nie dochodzi stamtąd nawet promieniowanie reliktowe.To zostało niedawno odkryte...ku wielkiemu zaskoczeniu astrofizyków...i na dodatek punkt,skąd nie dochodzi nawet promieniowanie reliktowe jest właśnie celem dryfu galaktyk...Jak galaktyki mogą oddalać się od siebie(wszechświat rozszerzać?) i jednocześnie spadać na jeden punkt? Cóż...jeśli ktoś zna pojęcie"makaronizacji"...to przy spadaniu na czarną dziurę...może mamy do czynienia z"makaronizacją"całości...podczas spadku na następny punkt węzłowy.A jeśli tak,to patrząc na odległe galaktyki,niejako bliższe temu punktowi,zauważymy ucieczkę z prędkością tym większą im dalej są od nas...i będą przyspieszać...bo są w silniejszym polu grawitacyjnym,im bliżej tego punktu.A co,jeśli spojrzymy w przeciwnym kierunku? Zaobserwujemy dokładnie to samo...ale dlatego,bo w porównaniu do tych"z tyłu",to my jesteśmy bliżej punktu,na który i tak wszystko spada.Reszty nie widzimy...znajdujemy się w dysku galaktycznym i właściwie obserwować naprawdę odległe obiekty możemy jedynie w bardzo wąskim stożku...im dalej,tym węższy...tzw deep field Hubbla to naprawdę bardzo malutki wycinek kątowy.Ale przyjęto,przez ekstrapolację,że tak jest wszędzie...rozszerzanie się wszechświata przez ekstrapolację przyjęto dla całej sfery.A może to błąd? To tylko takie moje przemyślen

Problem ciemnej materii powstał w związku z próbą wyjaśnienia rotacji galaktyk w gromadach galaktyk i gwiazd w galaktykach spiralnych, tzw. krzywych rotacji galaktyk spiralnych. Wszyscy zajmujący się tym problemem uważali, że krzywe rotacji galaktyk spiralnych powinny spełniać prawa Keplera, tzn. wraz ze wzrostem odległości od centrum galaktyki, gwiazdy powinny wolniej obiegać centrum galaktyki, liniowa prędkość orbitalna powinna maleć, zgodnie z prawem Keplera. Tymczasem prędkość ta jest prawie stała. Z pomiarów wykonanych przez Verę Rubin otrzymano płaską krzywą rotacji galaktyk spiralnych. Żaden uczony, zajmujący się problemem ciemnej materii, nie pofatygował się, żeby policzyć, jak zmienia się natężenie pola grawitacyjnego, a co za tym idzie - krzywej rotacji, niesferycznych obiektów związanych grawitacyjnie, szczególnie płaskich (jakimi są galaktyki spiralne). Do takich obiektów nie można stosować praw Keplera. Problem ten jest w stanie rozwiązać uczeń szkoły średniej o profilu matematyczno-fizycznym. Mając komputer z pamięcią operacyjną 2 GB, można obliczyć krzywą rotacji galaktyki płaskiej (spiralnej) składającej się z kilkunastu milionów gwiazd w ciągu jednego dnia. Uczonym nie wypada zajmować się problemami, które mogą rozwiązać uczniowie szkół średnich. Dlatego też wymyślają różne cuda, a to szczególną materię (ciemną materię), a to zmianę praw grawitacji (MOND), a wszystko po to, żeby zaciemnić obraz rzeczywistości. Prawa natury są za proste, żeby je zrozumieć i dlatego też, uczeni wymyślają różne teorie, żeby skomplikować rzeczywistość.
Jedna grupa uczonych stwierdza, że w pobliżu Słońca znaleziono duże skupiska ciemnej materii. Inna grupa uczonych oznajmia, że w naszej Galaktyce nie stwierdzono obecności ciemnej materii. I tak wkoło Wojtek.

CIEMNA MATERIA POMYŁKĄ UCZONYCH. Problem ciemnej materii wynika z błędnego stosowania praw Keplera do obliczania ruchu gwiazd i innych ciał niebieskich w galaktykach spiralnych. Więcej na temat ciemnej materii, i nie tylko, znajdzie zainteresowany czytelnik na stronie http://www.pomylki-einsteina-i-nie-tylko.pl.

A dlaczego tego coś nie nazywa się po imieniu: "ciemna masa"? To bardziej przemawia i odpowiada teorii.

"ponad jedną czwartą wszechświata, kłopot w tym, że bardzo trudno ją zaobserwować."
Nie wszechświata, a Polski...i nie tak trudno zaobserwować...przecież to mohery + reszta z tej zgrai pis.