W 2011 r. ukazał się raport, w tworzeniu którego FAO było współautorem. Była to analiza czynników powodujących gwałtowny wzrost cen zbóż w ostatnich sezonach i ich nadmiernej zmienności.

Jednym z czynników wymienianych przez ekspertów była dynamicznie rosnąca produkcja biopaliw na świecie. Rzeczywiście jest tak przede wszystkim w USA, gdzie ponad 40% produkowanej kukurydzy przetwarzane jest na bioetanol. Stany realizują w ten sposób swoją politykę większego uniezależnienia od paliw kopalnych.

Do tego należy dodać nasilające się ekstremalne zjawiska pogodowe mające ogromny, negatywny wpływ na produkcję rolniczą. Dobrym przykładem był chociażby kończący się sezon. Dotkliwa susza zdziesiątkowała uprawy kukurydzy w USA i spowodowała, że rzeczywista produkcja tego gatunku w Stanach była aż o ponad 100 mln ton niższa w porównaniu do prognoz formułowanych przed początkiem ubiegłego sezonu. Ostatnio dochodziło do bezprecedensowych sytuacji, kiedy to hodowcom w USA, dotkniętym wysokim poziomem cen kukurydzy, bardziej opłacał się jej import z Argentyny (doliczając do tego koszty frachtu) niż sięganie po dostawy krajowe.

Należy przy tym mieć świadomość, że rynek amerykański (a zwłaszcza amerykańskie giełdy towarowe) jest bezsprzecznie kluczowy dla kształtowania się cen zbóż na świecie. Nie można więc twierdzić, że przeznaczanie ogromnych ilości amerykańskiej kukurydzy na bioetanol jest tylko problemem wewnętrznym USA i, że nie ma żadnego wpływu na poziom cen światowych.
Obecnie zarówno UE, jak i USA rozważają zmiany w polityce biopaliwowej. Bezsprzecznie jest to konieczność, jeśli świat ma sprostać wyzwaniom wykarmienia rosnącej populacji i zmniejszenia problemu głodu i niedożywienia na świecie. Debata żywność kontra paliwa zdaje się nie mieć końca, a argumenty za zwiększaniem produkcji biopaliw z surowców roślinnych, w tym ze zbóż, są mocno artykułowane. To może właściwy moment, aby i sama Stolica Apostolska zajęła stanowisko w tej tak mocno kontrowersyjnej kwestii.