Świat stoi na krawędzi wielkich zmian, wraz z wyczerpaniem się prorozwojowych impulsów współczesnego kapitalizmu, czekają nas lata gospodarczego, społecznego i politycznego chaosu. Narastająca walka słabnącego państwa z rosnącą potęgą korporacyjnego i zglobalizowanego rynku niszczy ostatecznie fundamenty systemu, który nie przyniósł dobrobytu, szczęścia i sprawiedliwości milionom obywateli świata. Menedżerski system zarządzania kapitałem, zanikająca rola konkurencji i fasadowe zasady funkcjonowania rynku, zmieniły prorozwojowy w początkowej fazie swego istnienia kapitalizm w hybrydę ponadnarodowych korporacji gospodarczych i finansowych zarządzanych przez wyspecjalizowanych menedżerów. Ich celem jest dobro własne i maksymalizacja zysku oraz transferowanie go tam gdzie można go szybciej i łatwiej powiększyć. Przenoszenie produkcji do coraz biedniejszych państw świata nie kreuje popytu tam gdzie te produkty są konsumowane, co zmusza konsumentów tych wyrobów do życia na kredyt. Tak nakręcana spirala zadłużania społeczeństw i państw doprowadziła światową gospodarkę do absurdu. Kolejne próby oddłużania baków i innych korporacji finansowych będące w swej istocie daniną społeczną dla bankrutów, nic w tej sprawie nie zmienią, gdyż niszczycielska karuzela tego systemu kręci się nadal pogłębiając istniejące trudności. Dzisiejszy kapitalizm menedżerski jest w swej istocie władzą technokratów ,realizowaną ponad głowami państw narodowych, władzą o wiele od państwa silniejszą. Aby ująć to zjawisko w porządek dialektyki należałoby stwierdzić, że na dziś i na najbliższą przyszłość aby zapewnić sobie panowanie ekonomiczne nad społeczeństwem właścicielom kapitału nie jest potrzebne już państwo, jego miejsce zajęła ogólnoświatowa , ponadnarodowa Rzeczypospolita Technokratów. Jest to klasyczny przykład sytuacji , kiedy w wyniku błędnej ścieżki rozwoju cywilizacji umiera państwo dla dobra kapitału. Dlatego współcześni liberałowie tak zaciekle zwalczają państwo, gdyż ono ogranicza im i tak już ogromne swobody działania. Takiego kierunku rozwoju kapitalizmu przestraszył się nawet czołowy amerykański oszołom gospodarczy, swego czasu doradca naszego rządu z ramienia MFW do spraw transformacji ustrojowej, prof. Jeffrey David Sachs i dziś delikatnie się ze swych poglądów wycofuje. Jaka zatem czeka nas przyszłość, skora walka państwa kreowanego przez system wartości liberalnej demokracji , z potęgą korporacji technokratów została praktycznie już rozstrzygnięta na ich korzyść a słabnące państwo nie jest w stanie własnego społeczeństwa przed ich arogancją i agresją ekonomiczną obronić. Pozostaje tylko jedno, trzeba zmienić państwo, oprzeć go na takiej bazie społecznej i wyposażyć w takie atrybuty władzy aby było w stanie zagwarantować zrównoważony i harmonijny rozwój społeczeństwa i jego materialnej bazy egzystencji.