Pamjyntej Synek!

W chodniku kajś, hoby mocni zagrzmjiauo,
Strach napjoon nerwy i zńiywoloou ćiauo.
Gośno Ftoś zawoou "Ratuj Matko Śwjynto"!
Ćicho i ćima, wjyncy ńy pamjyntoom.

Potym z uoddale dochodźi wouańe,
Chyba idoom ku mje, dej jym śiyuy Pańie!
Dej mi Boże wytrwać, modla śe żarliwje,
Kamraty już blisko, żartujoom uo piwje.

Ślimtoom tak jak bajtel; sztajger żgo mje suowym,
Nojpjyrw do szpitala, do kośćioua potym!
Starzikowe myśli po gowje śe tukoom,
Kedy nos pokrzepjou żyćiowoom naukoom ...

Synek, na grubje guymbij wjerzić trzeba,
Z doua goornikom dalij je do ńieba.
Synek, w kopalńi, śmjerć je ńiydaleko,
Pamjyntej wdycki, ńy wjysz, co ćie czeko.

Witam.
Mnie martwi, że niczego takie tragedie nie zmieniają. W mojej firmie urzędnicy z Sanepidu czy Inspekcji Pracy zaczynają - i kończą wizytę - w gabinecie prezesa. Od kilku lat na terenie firmy nie widziałem nikogo takiego. I myślę, że jeśli moja firma będzie źródłem jakiegoś dramatu, to też będzie dużo zamieszania w mediach, szukanie winnych, a ludzie odpowiedzialni za kontrolowanie będą się martwić tylko o to czy wszystko w papierach jest OK.

Do wszystkich na tym forum: Zanim zaczniecie sie wypowiadać ...połóżcie rękę na kolaryferze.
Miłego weekendu!

"Trudno coś dodać, gdy mowa o tragedii. W takich chwilach czuję się z racji wykonywanego zawodu jak hiena - może na diecie, ale co poradzić. Halo, halo, witam spod kopalni, gdzie od dwudziestu godzin trwa akcja ratownicza, a pod bramami gromadzą się zapłakane rodziny. Jest z nami pani Zdzicha, której mąż został właśnie tam, na dole. Pani Zdzicho, męża nie ma wśród wydobytych ciał, wierzy pani, że jeszcze żyje? Proszę opowiedzieć, jak bardzo pani cierpi. Przepraszam, musimy teraz przerwać, bo właśnie mamy w studio eksperta, panie profesorze, proszę opowiedzieć, co dzieje się z człowiekiem, który nagle znajdzie się w obszarze eksplozji metanu, gdzie temperatura sięga tysiąca stopni. Co najpierw mu się pali, czy bardzo wtedy cierpi? Wracamy do pani Zdzichy, która po zastrzyku doszła już do siebie, proszę pani, niech pani teraz opowie, jak mąż wychodząc pocałował waszą córeczkę w główkę i obiecał, że wieczorem zabierze ją do kina...

A druga sprawa: wybuch nastąpił na głębokości ponad 1000 metrów. Na takiej głębokości, o ile wiem, nie może nie być metanu. Nie może tam nie być niebezpiecznie. Po co wkopujemy się tak głeboko? Po cholerę ci górnicy ryzykują życiem? Zrozumiałbym, że chciwość, panie, pazerność, że z tego węgla będzie kasabubu. Ale przecież jeszcze trzeba do niego dopłacać! I to właśnie dlatego, że się go kopie z tak głęboka. Podobno w RPA węgiel kopie się z 30, 40 metrów, a jeszcze jest lepszy od naszego - opłaca się nawet z kosztem transportu przez cały glob. W "Halembie" ciągle były jakieś wybuchy metanu i zawały, mówiło się, że to wyeksploatowana kopalnia i trzeba ją zamknąć. Ale nie zamknięto. Dlaczego? Bo górnicy nie chcieli stracić miejsc pracy? Bo związki nie pozwoliły? Nikt oczywiście się nie ośmieli wyrzucać dziś związkom, że to przez nie ludzie zginęli, bo bronią histerycznie przed zamknięciem kopalń niebezpiecznych dla pracowników?

Zamknąć te wszystkie "Halemby" w cholerę, węgiel kopać tylko tam, gdzie się opłaca, a nie posyłać ludzi na hazard, licząc na świętą Barbarę, i jeszcze do tego dopłacać ze szkodą dla całego kraju!

PS. "Na ch..." w tytule znaczy oczywiście "na cholerę". "

Rafał Ziemkiewicz

-------------------------------------------------

Chcecie winowajców - proszę bardzo:
wszystkiemu winne te wasze zafajdane socjalistyczne Związki Zawodowe i wasz głupi socjalistyczny ustrój, który zawsze popieracie w wyborach.

Trudno się oprzeć wrażeniu, że ta tragedia jest wdzięcznym tematem medialnym. Czerń, zaduma, do znudzenia powtarzane słowo "solidarność", zdjęcia zatroskanego premiera, renty przyznane przez prezydenta i śledztwo, które lada dzień się rozkręci i przywoła na ekrany ministra Ziobro, który stwierdzi, że przyczyną zła jest liberalny stosunek do kopalnictwa, które nie może być biznesem, a musi być pod kontrolą państwa.
I jeszcze Małysz, który w locie na skoczni będzie myślał o górnikach.
Wielka, wielka okazja do zbiorowych łez, wpłat na konta, zadumy nad Polską. Wszystko dyskretnie przerywane blokami reklamowymi. Polska jednoczy się solidarnie.


Codzienne na polskich drogach ginie 20 osób, czasem dużo więcej, ale żałoby po nich nie ma, rent nikt nie daje, solidarności brak.
Umieranie umieraniu jest widać nierówne