Początek na najważniejszych giełdach wyglądał wprawdzie nieźle, jednak optymizmu nie starczyło na długo i indeksy po krótkiej stabilizacji zaczęły słabnąć. Niewiele pomogły lepsze dane o dynamice PKB Eurolandu w II kwartale (1% vs. spodziewanych 0,7%) i dopiero około południa atmosfera zaczęła się uspokajać. Popytowi wystarczyło jednak sił jedynie na wąską konsolidację.
Nastroje zaczęły się znów poprawiać niedługo po publikacji danych zza oceanu, mimo że np. lipcowa sprzedaż detaliczna była gorsza niż oczekiwano (0,4% vs. 0,5%). Początek notowań w USA też był niejednoznaczny, ale najważniejsze wskaźniki na naszym kontynencie kontynuowały wzrosty, a pomógł w tym lepszy od konsensusu indeks nastrojów Michigan Sentiment (69,6 pkt. vs. 68,8 pkt.). Końcówka znów przyniosła uspokojenie, chociaż z głównych indeksów tylko FTSE-100 zdołał zakończyć dzień na lekkim plusie.
WIG20 też rozpoczął od wyraźnej zwyżki, ale zbyt dużym wyzwaniem dla popytu okazały się opory w przedziale 2480-2490 pkt. W konsekwencji indeks zaczął szybko słabnąć i pod znakiem spadków upłynęła przedpołudniowa część sesji. Potem nastąpiło uspokojenie, jednak nie było impulsu dla większego odreagowania. Dane makro zza oceanu, ani początek tamtejszych giełd też go nie przyniosły i już do końca dnia rynek pozostawał w mało ciekawej konsolidacji przy niezbyt dużej aktywności inwestorów.
Osunięcie na końcowym fixingu sprowadziło rynek na dzienne minimum, gdzie zakończyliśmy notowania. Piątkowa sesja pokazała, że wyraźniejsza poprawa nastrojów w najbliższym czasie jest raczej mało prawdopodobna. Nerwowość na rynkach jest spora i w takich warunkach więcej argumentów ma za sobą podaż. W okolicach 2434 pkt. znajduje się ważne wsparcie i można oczekiwać jego obrony, choć na większe odreagowanie trudno będzie raczej liczyć po tym co w piątek pokazała podaż.