- Nasza praca nie zaczyna się wraz z otwarciem klapy ani nie kończy z jej zamknięciem – mówi money.pl Janusz z Warszawy, który w food truckowym biznesie siedzi już cztery sezony. – Serwowanie jedzenia trwa zwykle od 11 do 15. To fakt. Ale przecież trzeba zrobić zatowarowanie, przygotować jedzenie, samochód... Pochłania to mnóstwo czasu, zwłaszcza w sezonie.
A ten w Polsce trwa krótko, bo pół roku – wiosnę i lato. To wtedy jest najwięcej festiwali i zlotów. To wtedy także ludzie chętniej wychodzą z biur, aby zjeść na zewnątrz. Dla food truckowców to czas żniw - tyle że coraz trudniejszych.
Nasi rozmówcy wskazują na dwie przyczyny tego stanu rzeczy. – Rynek jest przesycony. I w konsekwencji popsuty – twierdzi w rozmowie z money.pl Michał, właściciel food trucka z dalekowschodnim jedzeniem. Jego zdaniem uliczne jedzenie padło ofiarą własnej popularności.
Siła złudzenia
- Mnóstwo ludzi zobaczyło ten biznes w akcji, a właściwie tylko jedną jego stronę. Zetknęli się z truckami przede wszystkim na festiwalach bądź zlotach. Zobaczyli więc produkt finalny. Pomyśleli sobie: fajny i lekki zarobek, bo przecież eventy te trwają przez kilka godzin. Więc sami postanowili otworzyć coś swojego – opowiada.
W dodatku, jak twierdzi Michał, przeważnie nie jest to jedzenie najwyższej jakości i najwyższych lotów. – Jakieś kebaby, hot-dogi.... A założeniem food trucka jest przecież, że będą to dania podobne do tych, które otrzymujemy w "normalnej" restauracji – zaznacza.
- Jeśli ktoś pójdzie do takiego food trucka i zapłaci 12-15 zł za danie, które nie będzie mu smakować, to się zrazi i nie przyjdzie już do tych, którzy oferują porządne jedzenie za 25 zł – wykłada swoją teorię.
Nowi adepci biznesu mają jeszcze jedną cechę, która denerwuje food truckowych weteranów. – Na forum piszą np., że chcą sprzedawać burgery. I w związku z tym pytają, czy ktoś nie zna jakiegoś dobrego dostawcy przyrządzonego mięsa – opowiada Janusz. – Ręce opadają. Przecież po pierwsze, szanujący się food truck z burgerami samemu przyrządza swoje kotlety, a nie kupuje gotowe. A po drugie, dobry dostawca to największa tajemnica każdego szefa kuchni. Ściśle strzeżona i szanowana przez innych – dodaje.
Innym problemem, na który zwracają nasi rozmówcy, jest nadpodaż eventów związanych z food truckami. Chodzi o wszelkiego rodzaju zloty i festiwale. Kiedyś były domeną głównie dużych i średnich miast. Teraz food trucki docierają do coraz mniejszych miejscowości i miasteczek.
Więcej znaczy gorzej
To tylko pozornie dobre. Rozdrobnienie imprez i ich nadmiar powoduje, że przedsiębiorcom food truckowym coraz trudniej na nich zarobić. Ostro w górę poszły choćby ceny za udział w eventach. – Trzy lata temu za weekend zlotu pod galerią handlową w mieście na południu Polski płaciłem 300 zł. Właściciele centrum handlowego byli jeszcze zadowoleni, że mogą sobie zrobić taką promocję. Obecnie ten sam event kosztuje od 1000 zł w górę. Plus VAT – opowiada Janusz.
A to dopiero początek kosztów uczestnictwa. Do tego trzeba doliczyć choćby ceny benzyny i noclegu. Nie da się na nich oszczędzić. Zwłaszcza nocleg musi być tuż obok festiwalu. To bowiem nie tylko miejsce do spania, ale często i zaplecze food trucka, gdzie znajduje się choćby dodatkowa butla z gazem.
Do tego dochodzą kary i niekorzystne umowy. Niektóre wymagają od właścicieli samochodów z jedzeniem, aby o ewentualnym wycofaniu się z udziału w imprezie informowali z miesięcznym wyprzedzeniem. Jeśli nie, tracą pieniądze. Jeśli więc komuś popsuje się nagle auto, to ma potężny kłopot.
Czasy, kiedy food trucki były witane z otwartymi ramionami, np. przez organizatorów festiwali muzycznych, bo rozwiązywały problem z zapewnieniem dostępu do jedzenia, dawno minęły. Teraz na ulicznym jedzeniu każdy chce zarabiać. – Ostatnio za weekend organizatorzy festiwalu zażądali ode mnie 4 tys. zł. Zupełny absurd – mówi Michał.
– Organizatorzy zlotów food trucków to zupełnie inna bajka – mówi Janusz. Jego zdaniem to obecnie jedyna gałąź biznesu food truckowego, która autentycznie zarabia. Co ciekawe, ludzie, którzy stoją za popularnymi imprezami food trucków często nawet nie są zupełnie związani z tym biznesem, tj. sami nie prowadzą tego typu działalności. Żyją tylko z organizacji food truckowych imprez.
Janusz jest przedstawicielem starszego pokolenia food truckowców. Załapał się jeszcze na ostatnią chwilę food truckowego eldorado. – Denerwujemy się strasznie. Ciężko na tym zarobić – stwierdza. Tym bardziej, że zyski spadają, a koszty wcale nie maleją.
Koszty? Worek bez dna
Aby uświadomić sobie, jakie są koszty prowadzenia takiej działalności, wystarczy spojrzeć na pieniądze, które pochłania rocznie sama eksploatacja samochodu ciężarowego. A truck to przecież absolutna podstawa tego biznesu. Samo ubezpieczenie samochodu to ok. 2,5 tys. zł. Dodatkowo naprawy i amortyzacja mogą pochłonąć nawet 10 tys. zł. – Nie miałem roku, żebym na auto wydał mniej niż 7 tys. zł. To jest specyficzny rodzaj samochodu. Nikt przecież normalnie nie kupuje takiego pojazdu, aby nim się dobrze jeździło. Podstawa to to, czy można go dobrze dostosować do potrzeb swojej kuchni – mówi Janusz.
Do tego dochodzą inne koszty stałe, np. ZUS. I okazuje się, że już tylko składki na ubezpieczenie (poza pierwszymi dwoma latami, kiedy to obowiązuje niższa stawka dla przedsiębiorców zaczynających działalność) i wydatki na samochód generują koszty stałe w wysokości 25-30 tys. rocznie. – A żeby zarobić na cały rok, mamy w praktyce tylko sześć miesięcy – dodaje Janusz.
Czy ten biznes ma więc same wady? Na pewno nie. Nasi rozmówcy podkreślają, że jedną z największych zalet jest po prosu środowisko food truckowców. To ludzie z pasją, niesamowicie zżyci i bardzo się wspomagający. – Jak widzę na trasie food trucka, który ma jakieś kłopoty, to od razu się zatrzymuję – twierdzi Janusz.
Ponadto dochodzi do tego wolność i bycie własnym szefem. No i bardzo specyficzny styl życia i pracy. Który jednak ma coraz wyższą cenę.
Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez dziejesie.wp.pl