Czwartek był kolejnym dniem wyprzedaży złotego. Fakt, iż tracą najbardziej płynne waluty z segmentu rynków wschodzących, tj. złoty, real, peso czy rand potwierdza, iż mamy do czynienia przede wszystkim ze zjawiskiem o charakterze globalnym, w tym przypadku z ograniczoną (i drożejącą) płynnością w dolarze amerykańskim.
Naturalnie reakcja, którą obserwujemy jest a) paniczna, co oznacza, że gdyby bankierom udało się uspokoić rynki, zostałaby w części odwrócona b) nie ma związku z lokalnymi fundamentami. Natomiast przykład sprzed trzech lat pokazał nam, iż takie ruchy potrafią być niezwykle duże, nawet jeśli później są w części dość szybko zniwelowane.
Do akcji wkraczają banki centralne: Bank Korei i Bank Indonezji zapowiedziały, iż będą interweniować w celu powstrzymania nadmiernego osłabiania ich walut. Jednak jest mało prawdopodobne, aby te dwa banki powstrzymały trend, który dotyczy całego segmentu rynków wschodzących.
Takie interwencje nie byłby najprawdopodobniej skuteczne w przypadku złotego – interweniowanie w celu powstrzymania osłabienia waluty wymaga bowiem „straszaka” w postaci gigantycznych rezerw walutowych i akurat azjatyckie kraje taką broń mają.
Bardziej skuteczna byłaby interwencja głównych banków centralnych – nie na rynku walutowym, ale poprzez skuteczniejsze dostarczenie płynności w dolarze – gdyż jej brak uderza nie tylko w rynki wschodzące.
Copper – silny spadek cen miedzi
Jednym z przejawów ucieczki do dolara jest też silna przecena na rynku surowców. Możliwość wystąpienia takiego ruchu sygnalizowaliśmy od dłuższego czasu – w przypadku miedzi w ubiegłotygodniowym komentarzu surowcowym oraz we wtorkowym komentarzu porannym. Patrząc na wykres, cena miedzi z łatwością pokonała wszystkie ważniejsze wsparcia i tym samym otwarta jest tu droga do poziomu 7000 USD za tonę.
W kalendarzu – sprzedaż detaliczna w Polsce
Piątkowy kalendarz jest niemal pusty – w Polsce mamy dane o sprzedaży detalicznej (10.00, konsensus 9,1%, nasza prognoza 6,8%). Rynki będą koncentrować się na doniesieniach z Europy i być może wypatrywać kolejnej próby stabilizowania sytuacji ze strony banków centralnych.