Środa nie obfitowała w szczególnie istotne informacje. Rano inwestorzy zajęci byli analizą posunięć niemieckiego rządu, który rozszerzył zakres ograniczeń w nagiej krótkiej sprzedaży na wszystkie instrumenty finansowe.
Minister finansów Wolfgang Schaeuble wyrazil nadzieję, iż na podobny krok zdecydują się inne kraje Eurolandu, ale na razie dużego odzewu chyba nie ma. Istotniejsza może być determinacja niemieckiego ministra do wprowadzenia podatku od transakcji finansowych. Zapowiedział on, iż w przypadku upadku tego pomysłu na spotkaniu państw grupy G-20 (najbliższy piątek-sobota), będzie starał się przeforsować jego wprowadzenie tylko na obszarze Europy. Trudno określić, na ile pomysł ten jest sensowny, a na ile nie przysłuży się koncepcjom przeniesienia handlu bardziej na wschód w dłuższym okresie (głównym globalnym centrum finansów mógłby w ciągu 20 lat stać się Szanghaj).
Większe szanse na realizacje ma pomysł wprowadzenia dodatkowego _ globalnego _ podatku od banków, który miałby sfinansować stworzenie tzw. funduszu ratunkowego dla instytucji znajdujących się w przyszłości w tarapatach (ciekawe tylko, czy sami zainteresowani chcieliby z niego skorzystać ryzykując utratę reputacji w branży – o pewnych problemach lepiej przecież nie mówić). Poza tym dzisiaj powróciła takze koncepcja powołania czegoś na kształt europejskiego rządu gospodarczego, za czym opowiada się Francja, a wspierają ją w tym Niemcy, a także prezydent Unii Europejskiej, Herman van Rompuy. Trzeba jednak mieć na uwadze to, iż zanim ta koncepcja doczeka się rzeczywistej realizacji, to najpewniej minie sporo czasu. Opór polityczny będzie dość duży i tylko dopiero kolejne poważne zagrożenie, jakie by się pojawiło w Eurolandzie, mogłoby zmienić zapatrywania polityków w tym względzie.
Za dość istotną informację jaka napłynęła dzisiaj na rynki można uznać tajemniczą depeszę chińskiej agencji Xinhua, która powołując się na irańskie źródła, podała, iż bank centralny Iranu rozpoczął proces wymiany 45 mld EUR rezerw walutowych na dolary i złoto. Poinformowano też, iż redukcję zaangażowania w euro rozważają także inne kraje Zatoki Perskiej. Te _ newsy _ nie zostały jednak oficjalnie potwierdzone i tym samym można się zastanawiać, ile w tym dyplomatycznej gry, a ile rzeczywistych działań.
Obecne notowania EUR/USD znajdują się w okolicach z 2006 r., a więc raczej w okolicach średniej, lub poniżej poziomów, gdzie teoretycznie euro mogli kupować Irańczycy. Tym samym ekonomiczny sens takiej operacji teraz byłby raczej dużą zagadką. Zwłaszcza, że irańscy ajatollahowie raczej nie przepadają za amerykańską walutą. Być może chodzi zatem o wywarcie pewnej presji na Europę, ale czy skutecznej, to trudno powiedzieć. Dzisiaj rano przedstawiciele kilku banków centralnych zapewnili, iż nie zmniejszą zakupów euro w ramach dywersyfikacji swoich rezerw i to jest ważniejsze.
Jutro w kraju Boże Ciało, a zagranicą kalendarz publikacji makro będzie dość bogaty. Warto będzie zwrócić uwagę na indeksy PMI ze strefy euro (ich spadek byłby negatywny), a także popołudniowe odczyty danych o cotygodniowym bezrobociu, indeksu ISM dla usług w USA i wystąpienie szefa FED. Wydaje się, że kurs EUR/USD powinien kierować się na południe, co może negatywnie wpływać na kondycję złotego. Także dzisiejsza względna stabilizacja notowań naszej waluty może być nieco złudna.
*EUR/USD: *Długie oscylacje z poziomem 1,22 raczej nie wyjdą stronie popytowej na euro na dobre, słabość rynku jest coraz bardziej widoczna. Oddalamy się od oporu na 1,2265, a rośnie prawdopodobieństwo testowania okolic 1,2140-50. W perspektywie do końca tygodnia poziom ten powinien być wyraźnie sforsowany – celem staje się rejon 1,20.