Wiele sugeruje, że pomiędzy 19 a 23 września na eurodolarze nastąpiło przesilenie i powoli – uwzględniając oczywiście wszystkie dzienne odchylenia i niuanse – zmierzamy na południe.
Dziś rano kurs wynosi 1,3475. Pozytywną informacją była dziś rano ta o wskaźniku zaufania konsumentów GfK z Niemiec. Znalazł się on na sześcioletnim maksimum, wyniósł 7,1 pkt, a tymczasem spodziewano się jedynie 7 pkt. Nie jest to jednak najważniejszy indeks i trudno oczekiwać, by wymógł na wykresie gwałtowny ruch na północ. Umocnienie euro, jakie dziś widzimy (przed 9:00 rano) jest na razie skromne – z okolic 1,3463 do 1,3475. Ważnym oporem jest charakterystyczna linia 1,35.
Dziś o 14:30 poznamy dynamikę zamówień w skali miesięcznej w USA (za sierpień). Te dane mogą nieco wpłynąć na sytuację, poza tym zaś można odnotować przemówienie Joerga Asmussena we Frankfurcie. Będzie to jednak ogólny wykład o kryzysie w piątą rocznicę spektakularnego upadku Lehman Brothers, zapewne więc nie wstrząśnie rynkami.
Wsparcia na eurodolarze, wnioskując z wykresu o interwale dziennym, to 1,3453, 1,3420 i po prostu 1,34.
Być może to okazja?
Jeżeli uznać, że eurodolar w najbliższych dniach będzie mimo wszystko podążał na południe, a co za tym idzie – pary złotowe na północ, to być może teraz rysuje się okazja do zakupów. Kurs 3,1290 na USD/PLN nie jest najgorszy, o ile brać pod uwagę, że minima rzędu 3,08 – 3,07, obserwowane tydzień temu, były skutkiem gwałtownego impulsu.
Na EUR/PLN mamy 4,2150 i wygląda na to (znów biorąc pod uwagę wykres z dziennymi interwałami), że testowana jest linia powstającego od siedmiu dni trendu wzrostowego. Wygląda zresztą na to, że dochodzi do odbicia od niej, a nie do jej przebicia. Wsparcie w okolicy 4,2065, opór na 4,2325 i 4,2365.