Szkoda jest to ubytek, uszczerbek dotykający prawnie chronionych dóbr poszkodowanego. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, szkoda stanowi różnicę między tym, czym poszkodowany dysponowałby w zakresie wartości, których szkoda dotyczy, gdyby nie było zdarzenia wywołującego szkodę, a tym, czym dysponuje rzeczywiście na skutek tego zdarzenia. Określenie szkody bywa uzupełniane określeniem, że chodzi o uszczerbek dotykający osobę bez prawnego uzasadnienia oraz taki, który nastąpił wbrew woli poszkodowanego. Szkodą komunikacyjną można nazwać ubytek w majątku poszkodowanego powstały w związku z ruchem pojazdu. Wskutek wypadku samochodowego może zostać wyrządzona szkoda na mieniu i/lub na osobie - majątkowa, niemajątkowa (krzywda) lub obie jednocześnie. Z powstaniem szkody kodeks cywilny łączy obowiązek odszkodowawczy, tzn. wyrównanie szkody, przywrócenie majątku poszkodowanego do stanu sprzed wystąpienia szkody. Wysokość szkody majątkowej jest określana na podstawie art. 361 kodeksu cywilnego, który przewiduje, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła i w tych granicach naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. W przypadku tzw. szkody komunikacyjnej stratą będą więc koszty poniesione przez poszkodowanego np. na naprawę pojazdu lub zakup pojazdu porównywalnego, na powypadkowe badanie techniczne czy na wynajem pojazdu zastępczego, ale także utracone na skutek wypadku zarobki poszkodowanego.

Odpowiedź na pytanie przygotowała Małgorzata Więcko - Tułowiecka, główny specjalista w BRU