1000 emigrantów na każdy dzień członkostwa

1 maja 2009 roku będzie dla Polski 1827 dniem we wspólnej Europie. Czysto statystycznie, na każdy z tych dni przypada ponad tysiąc osób, które swoje zawodowe plany postanowiły związać z innym krajem Wspólnoty. Dziś pracują poza granicami Polski.

Przy określaniu liczby emigrantów GUS bierze pod uwagę osoby przebywające poza granicami Polski ponad 3 miesiące.

Od 2002 roku, kiedy przeprowadzony został Narodowy Spis Powszechny do końca roku 2007 - to ostatnie dane za pełny rok, jakimi dysponuje Główny Urząd Statystyczny - rzesza wszystkich polskich emigrantów powiększyła się blisko trzykrotnie. Armia polskich pracowników w krajach Unii rosła jeszcze szybciej. Jest dziś *cztery razy większa *niż podczas pierwszego badania.

źródło: GUS

Świadkami największego exodusu byliśmy w latach 2005 i 2006. Wówczas rzesza emigrantów powiększała się w tempie blisko pół miliona osób rocznie, z czego kurs na kraje Unii obierało około 400 tysięcy naszych rodaków.

Z analizy, opublikowanej w styczniu tego roku przez zespół doradców strategicznych premiera, kierowany przez Michała Boniego wynika, że emigracyjną przyszłość od chwili przystąpienia Polski do Unii wybierały głównie dwie grupy Polaków:

• Osoby w wieku 20-44 lata, ze wsi i małych miast, z wykształceniem zasadniczym zawodowym lub średnim zawodowym.
  • Osoby w wieku 25-44 lata, pochodzący z dużych miast, z wykształceniem wyższym.

*Co druga osoba *emigrująca z Polski przebywa za granicą co najmniej 12 miesięcy.
Najczęściej na wyjazd z Polski decydowali się mieszkańcy Podkarpacia, Podlasia i województwa świętokrzyskiego. Najrzadziej - Mazowsza, Śląska i województwa łódzkiego.

Z piętnastki krajów tzw. _ starej Unii _ po pięciu latach otworem stoją dla nas drzwi na rynki pracy jedenastu z nich. 1 maja będzie ich już trzynaście - od tego dnia z otwartymi ramionami powinni witać nas pracodawcy w Belgii i szukający pracowników Duńczycy.

Ostatnie dwa kraje, które swoich rynków pracy postanowiły bronić przed pracownikami z Polski, Litwy, Łotwy, Estonii, Węgier, Czech, Słowacji, Słowenii do końca, czyli do 30 kwietnia 2011 roku to Austria i Niemcy. Choć w przypadku Niemiec restrykcje zostały już zniesione w przypadku inżynierów i elektrotechników. Łatwiej mają też absolwenci wyższych uczelni.

Najpopularniejszy kierunek emigracji to oczywiście Wyspy Brytyjskie. W Wielkiej Brytanii i Irlandii mieszka i pracuje połowa _ nowej emigracji _. Spośród krajów, które otworzyły swoje rynki pracy już w chwili akcesji, jedynie Szwecja - zapewne przez wzgląd na wysokie podatki - nie zdobyła uznania w oczach wyjeżdżających do pracy rodaków.

źródło: GUS

W przypadku Wielkiej Brytanii i Irlandii można mówić wręcz o eksplozji popularności *związanej z otwarciem rynku pracy. W porównaniu z rokiem 2002 rzesza Polaków w Irlandii *wzrosła ponad stukrotnie, w Wielkiej Brytanii jest dziś *trzydzieści razy większa *niż przed akcesją.

Co prawda przez ostatnie dwa lata liczba polskich emigrantów rośnie już znacznie wolniej, ale jak pokazują badania ankietowe, jakie portal Money.pl prowadził w październiku ubiegłego i w lutym tego roku, fali masowych powrotów do kraju spodziewać się nie należy.

• ZOBACZ TAKŻE:
  • Emigranci przysłali do Polski 1,2 mld euro
  • Polakom będzie trudniej o pracę w Unii?