To Tusk powinien stanąć przed Trybunałem. Pięć powodów

*Profesor Jadwiga Staniszkis, socjolog: *To czysto polityczny wniosek. Wiąże się z naciskami i przekroczeniem procedur w toku antykorupcyjnej kampanii, którą prowadził intensywnie rząd Jarosława Kaczyńskiego.Trzeba jednak pamiętać, że prokuratura umorzyła postępowanie w tej sprawie, nie zauważając jakiegokolwiek przestępstwa.

Podobnie _ komisja naciskowa _ Andrzeja Czumy początkowo orzekła, że nie ma dowodów na przekraczanie prawa. Czuma niestety zapłacił wysoką cenę za swoje niezależne zdanie.

Rząd słabnie i chce na wszelki wypadek wydusić konkurentów.To tym bardziej kuriozalne, że przyglądając się poczynaniom Donalda Tuska można znaleźć kilka spraw, które mają poważny kaliber i - moim zdaniem - zasługują na Trybunał Stanu.

Po pierwsze, ciągle nie została wyjaśniona sprawa przecieku w aferze hazardowej. Uczestniczyło w niej bardzo wąskie grono, w którym był Donald Tusk.

Druga rzecz to arbitralne i pozaproceduralne podejmowanie zobowiązań w ciemno. Tak było w sprawie paktu Euro Plus, tak jest w sprawie unii fiskalnej. Inne kraje mają różne systemy uzgadniania wewnętrznego, a w naszym przypadku jest to tylko przyjęcie w ciemno. Nawet nie znamy tych zobowiązań. Taki poziom arbitralności jest w demokracji niedopuszczalny.

Trzecia sprawa, to znaczne ograniczenie kapitałowego charakteru systemu emerytalnego. Ludzie zawierali z OFE indywidualne umowy cywilnoprawne, co do składki i co do okresu. Rząd złamał te umowy, więc to po prostu zwykłe łamanie prawa.

Czwarta rzecz, to coś, co obserwujemy teraz w Islandii. Tam mówi się o postawieniu premiera przed sądem za wadliwą strategię w czasie kryzysu. My, pomimo retoryki zielonej wyspy, mamy sytuację, w której nasze obligacje muszą być oprocentowane wyżej niż hiszpańskie żeby miały zbyt, relacja między długiem publicznym a majątkiem publicznym jest gorsza niż w Grecji, a bezrobocie dwa razy większe niż w Niemczech. Widać, że coś w tej walce z kryzysem nie jest tak. Rzeczywisty stan gospodarki jest ukrywany.

Wreszcie ostatnia i być może najważniejsza sprawa kwalifikująca się przed Trybunał Stanu to kwestia odpowiedzialności premiera za wybór formuły prawnej śledztwa smoleńskiego, złe zakwalifikowanie lotu jako cywilnego i niewyciąganie jakichkolwiek personalnych odpowiedzialności po raporcie NIK, w którym są wskazane konkretne nazwiska.

Taka skala braku odpowiedzialności, bezkarności, działania wbrew interesowi państwa i naruszania godności państwa, to zaniedbania, które kwalifikują się do wyciągnięcia odpowiedzialności politycznej, a taką jest postawienie przed Trybunałem Stanu. Gdybym była na miejscu opozycji, to odpowiednie wnioski już dawno bym przedstawiła.

Szukają, ale to nic nie da. Postawy polityczne Polaków nie wynikają z oceny stanu państwa. Ludzi to nie obchodzi. Ich poparcie wynika z oceny stanu własnego życia, ważny jest ich własny los, a ten jest dużo lepszy niż stan całego państwa.

Zaradność indywidualna, niezależna od państwa, powoduje, że ludzie mają większe poczucie bezpieczeństwa i nie biorą pod uwagę stanu państwa. W tej sytuacji tego typu zabiegi, jak wniosek do Trybunału Stanu, będą postrzegane tak, że się _ dobija _ kogoś, kto w tym momencie jest słabszy i to jeszcze w momencie, kiedy samemu się słabnie. To ludzie odbiorą jako działania nie fair.

Na drugiej stronie przeczytasz, czy PO dogada się z PSL w sprawie reformy emerytur

Oczywiście, że może. Na to składa się kilka spraw. Po pierwsze, premier przed wyborami nawet nie zająknął się na temat tej reformy, a powinien. Po drugie podniesienie wieku emerytalnego dla kobiet o siedem lat, a dla mężczyzn o dwa lata, to bardzo drastyczna zmiana. Przy niższej niż w krajach zachodnich, średniej długości życia jest to tylko chęć skrócenia czasu wypłacania emerytur. Od lat 70. w Polsce średnia długość życia wzrosła tylko o pięć lat, i to mimo olbrzymiego skoku cywilizacyjnego.

Tusk tymi działaniami chce się tylko wykazać przed rynkami finansowymi. To jest nie fair, ponieważ w wielu zawodach tak długi czas pracy jest zupełnie niemożliwy. W polskich warunkach pracy i warunkach opieki zdrowotnej wydłużenie pracy jest pomysłem absurdalnym.

Ale nie ma do czego. Kobiety muszą mieć możliwość wyboru. Przecież my pracujemy na dwa etaty - i na płaszczyźnie zawodowej i w domu. Czy to się komuś podoba, czy nie, tak jest.

Ta determinacja Tuska i nieliczenie się z opinią publiczną jest częścią jego osobistej gry. On myśli, że jak będzie twardo stawał przy swoim, to będzie postrzegany jako wielki lider. W tej sprawie przegiął.

To jest człowiek nieprzewidywalny. Zresztą to wszystko jest nieprzemyślane, Tusk nie jest człowiekiem z silnym oparciem w sobie, więc może się zawahać. Tym bardziej, że jakiś kompromis jest konieczny.

Jest tylko sługą. Nie może przecież na siłę ciągnąć rzeczy absurdalnych. A reforma emerytalna w proponowanej przez niego formie jest pomysłem absurdalnym.

Jest jeszcze sprawa olbrzymich przywilejów emerytalnych, których nawet nie ruszono. Tych przywilejów jest mnóstwo i to wcale nie dla ludzi ciężkiej pracy. Priorytetem powinno być tworzenie pracy dla młodych ludzi i dopełnianie tego systemu od dołu.

Ale to jest perspektywa wielu lat, a Tusk myśli w perspektywie roku, dwóch, albo o jakimś awansie w strukturach europejskich. Nie myśli systemowo, tylko chce zrobić z ludzi wyrobników.

PSL jest takim graczem, który mnóstwo zyskuje na byciu w koalicji i to nieproporcjonalnie dużo w porównaniu ze swoją pozycją polityczną. Dla Ludowców najważniejsza jest perspektywa lokalna, czyli stanowiska w regionie. Więc nie sądzę, żeby się nie dogadali.