Podatki w firmie
Ceny transferowe, a raje podatkowe

Podatnicy są zobowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej także wtedy, jeżeli ich kontrahent nie jest podmiotem powiązanym. Kryterium rozstrzygającym o tym obowiązku jest położenie siedziby lub zarządu kontrahenta w tzw. raju podatkowym. 

Kolejnym zagadnieniem związanym z cenami transferowymi są transakcję z podmiotami umiejscowionymi w rajach podatkowych. Obowiązek sporządzenia dokumentacji obejmuje transakcję, w związku z którą zapłata należności wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest

  • bezpośrednio lub
  • pośrednio

na rzecz podmiotu mającego

  • siedzibę lub
  • zarząd

na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca

  • z umowy lub
  • rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń

przekracza równowartość 20.000 euro (art. 9a ust. 3 uCIT).

Istotą tego przepisu jest założenie, iż transakcje te obejmują zarówno podmioty powiązane jak również niepowiązane. Jeżeli zatem podatnik dokonuje zakupu określonego świadczenia od kontrahenta umiejscowionego w raju podatkowym, to transakcja taka podlega badaniu przez administrację podatkową (jeżeli spełni wszystkie warunki).

Należy w szczególności zwrócić uwagę na kwestie związane z wartościami umownymi lub kwotami rzeczywiście zapłaconymi. Jeżeli z umowy pomiędzy stronami transakcji wynika zobowiązanie zapłaty kwoty przekraczającej 20.000 euro po kursie z ostatniego dnia poprzedniego roku podatkowego, to taka transakcja rodzi obowiązek dokumentacyjny. Nie ma znaczenia zatem, czy kwota rzeczywiście została zapłacona.

Minister finansów określił i podzielił na trzy grupy kraje, terytoria lub strefy w systemach podatkowych, które stosują szkodliwą konkurencję:

(1) jako cały system podatkowy,

(2) w zakresie transakcji dotyczących usług o charakterze administracyjnym oraz innych świadczeń o charakterze niematerialnym,

(3) w zakresie transakcji dotyczących usług o charakterze finansowym[1].

W piśmie z dnia 26.08.1996r. nr PO4/AK-722-654a/96 Minister Finansów wskazał administracji podatkowej, czym należy się kierować podczas kontroli transakcji z kontrahentami umiejscowionymi w rajach podatkowych. Wskazał on, iż szczególnie istotne są usługi towarzyszące dostawie lub zakupowi towarów. Mając to na uwadze określił, iż podczas kontroli należy zbadać:

a. czy dana usługa była rzeczywiście świadczona,

b. jaki jest związek z tą usługą a możliwością osiągnięcia przez podatnika wyższych przychodów,

c. czy ceny płacone za te usługi (o ile rzeczywiście były świadczone) odpowiadają wartości tych usług,

d. czy przy wypłacie należności odbiorcy zagranicznemu pobrany był podatek "u źródła", o ile umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania nie wyłączają poboru tego podatku.

Mając na względzie powyższe, szczególnie istotnym jest posiadanie dokumentów potwierdzających wykonanie określonych usług przez kontrahenta zagranicznego, mając również na uwadze orzecznictwo sądów administracyjnych.

Dawid Michalak

[1] Kraje stosujące szkodliwą konkurencję zostały określone przez Ministra Finansów rozporządzeniem z dnia 11 grudnia 2000r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową (Dz. U. Nr 115, poz. 1203).


Narzędzia