Rehabilitacyjne
Podstawa prawna
art. 26 ust. 1 pkt 6, ust. 7a Ustawyz dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych
Odliczanie
Od dochodu
Opis
Od podstawy obliczenia podatku odlicza się kwoty wydatków
na cele
rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania
czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika
będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu
są osoby niepełnosprawne,
Za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania
czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na:
- adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie
do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
- przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
- zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi
technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie
czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego
- zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie
do potrzeb wynikających z niepełnosprawności
- odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym
- odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego,
za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych
i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne
- opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa
oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I
grupy inwalidztwa
- utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika
- opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie
przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze
świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa
- opłacenie tłumacza języka migowego
- kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci
osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia
- leki - jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna
powinna stosować określone leki (stale lub czasowo)
- odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
- a) osoby niepełnosprawnej - karetką transportu sanitarnego
- b) osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa,
oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 - również innymi środkami transportu
niż wymienione w lit.a
- używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność)
osoby niepełnosprawnej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa lubpodatnika
mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną zaliczoną do I lub II grupy
inwalidztwa albo dzieci niepełnosprawne, które nie ukończyły 16 roku
życia, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne
zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne
- odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
- a) na turnusie rehabilitacyjnym,
- b) w zakładach, o których mowa w pkt 6
- c) na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w
pkt 11.
Limity i sposób odliczeń
Wydatki określone w pkt 7, 8 i 14 odlicza się do wysokości
2 280
zł (limit roczny przypadający na każdy z tych wydatków).
Wydatki określone w pkt 12 (leki) odlicza się w wysokości stanowiącej
różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu
a kwotą 100 zł.
Pozostałe wydatki odlicza się w wysokości faktycznie poniesionej.
Uwagi
Warunkiem odliczenia ww. wydatków jest posiadanie przez osobę, której
dotyczy wydatek:
- orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego
z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach,
lub
- decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności
do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
- orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku
życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.
Przepisy dot. odliczeń na omawiane cele stosuje się odpowiednio do
podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne:
współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte
na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo,
ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody
tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9 120 zł.
Opisane odliczenia mogą być dokonane również w przypadku, gdy osoba,
której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane
przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących
do 31 sierpnia 1997 r.
Ilekroć mowa jest o osobach zaliczonych do:
- I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby,
w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
- a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej
egzystencji albo
- b) znaczny stopień niepełnosprawności,
- 2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby,
w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
- a) całkowitą niezdolność do pracy albo
- b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.
Wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem
wykonywania czynności życiowych podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli
nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu
rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji
Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego
funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi
w jakiejkolwiek formie.
W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane)
z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi
wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków)
lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
Wydatki dokumentujemy dowodami ich poniesienia, z wyjątkiem wydatków,
o których mowa w pkt 7, 8 i 14 sekcji "Opis"