W handlu posesyjnym cena baryłki ropy wzrosła o dodatkowe około 1,5 pkt. proc.
W USA rynki finansowe zachowywały się dość typowo. Dziwny był jedynie duży spadek ceny złota.
We wtorek w USA walka nadal szła o pokonanie przez indeks S&P 500 oporu na poziomie 1.370 pkt.
Można powiedzieć, że w poniedziałek wszystkie tłumaczenia zachowania rynków w Europie i w USA były jak wyjęte ze scenariusza komedii pomyłek.
W USA kończyliśmy tydzień ze skromnym kalendarium. Bykom mogło pomagać czekanie na weekendowy szczyt ministrów finansów i szefów banków centralnych G20.
Po dwóch sesjach niewielkiej korekty w USA wszystko zapowiadało wczoraj wygraną byków.
Byki wczoraj nie dostały żadnych informacji, dzięki którym mogłyby zaatakować ostatnie szczyty.
Bardzo trudno jest coś napisać o wtorkowej sesji w USA. W zasadzie można by się ograniczyć do jednego zdania. Nic istotnego się nie wydarzyło.
Jestem przekonany, że zobaczymy jeszcze wiele perturbacji przy uruchamianiu kolejnych transz, a Grecja i tak w końcu upadnie.
Niezwykle mało można powiedzieć o tym, co działo się w poniedziałek w USA. Nastroje były od początku lepsze niż w Europie.
W USA rynek akcji od dawna już domagał się korekty, bo wykupienie oscylatorów było naprawdę krańcowe. Potrzebny były tylko jakiś impuls. Pojawił się w piątek przed sesją.
Czwartek był nadal dniem Grecji, bo rozmowy polityczne były kontynuowane. Zakładano, że zakończą się przed spotkaniem ministrów finansów Eurogrupy. Rzeczywiście tak się właśnie stało.
W USA teoretycznie czekano we wtorek na to, co będzie się działo w Grecji. Teoretycznie, bo mało kto się tą sprawą w Stanach od dawno przejmuje. Widać to było szczególnie mocno na rynku walutowym, gdzie kurs EUR/USD utrzymywał się przez cały dzień nad kreską.
W USA poniedziałek zapowiadał się na bardzo nudny dzień. Kalendarium było puste, a ze świata wiele wieści nie docierało. Wszystkie ruchy cen i kursów tłumaczono problemami Grecji.
Styczeń był na większości rynków miesiącem zdecydowanego sukcesu byków. Szczególnie na rynku akcji, a przede wszystkim na rynku akcji amerykańskich.
Rozpoczęliśmy tydzień od dnia wolnego na giełdzie amerykańskiej (Dzień Martina Luthera Kinga). Kalendarium było prawie puste. Gołym okiem było widać, że decyzja agencji Standard&Poor's jest już zdyskontowana.
W USA piątek był dniem przed długim weekendem (w poniedziałek jest święto). Z góry, więc można było przewidzieć, że aktywność graczy nie będzie rewelacyjna. Można też było się obawiać, że indeksy spadną. Nie dało się jednak przewidzieć tego, że pomoże niedźwiedziom agencja ratingowa Standard & Poor's.
W USA gracze w czwartek przed sesją przez długi czas dostawali pozytywne informacje. W Europie aukcja długu Hiszpanii zakończyła się sukcesem, co już z góry ustawiało nastroje na dalszą cześć sesji. Potem jednak pojawiły się dane makro, a te były słabe.
W USA środowa sesja z góry zapowiadała się na taką z bardzo nudnym przebiegiem. I tak właśnie była. Kalendarium było w środę ubogie. Na dwie godziny przed końcem sesji opublikowana została Beżowa Księga Fed (raport o stanie gospodarki), ale nie było w nim niczego nowego.
W USA wtorkowa sesja musiała rozpocząć się od zwyżki indeksów, bo bykom pomagała zupełnie kuriozalna euforia, która panowała na rynkach europejskich.
W USA nie pojawiły się w poniedziałek żadne nowe, istotne dla rynku informacje. Kalendarium było puste, a gracze czekali na początek sezonu raportów kwartalnych, który po sesji rozpoczynała Alcoa.
Rynki amerykańskie reagowały w środę bardzo umiarkowanie na europejskie zagrożenia. Gracze nauczyli się już, że amerykański rynek akcji jest dużo silniejszy od europejskiego i dopóki dane makro nie zaczną ich niepokoić to tylko naprawdę poważne powody będą doprowadzać do przecen.
W USA wtorek był pierwszym handlowym dniem roku, więc nie mogło dziwić, że fundusze rzuciły się do kupowania akcji.
W poniedziałek nie było na rynkach inwestorów z USA i Wielkiej Brytanii (święto za 1. stycznia), co nadal ograniczało aktywność graczy.
We wtorek w USA najważniejszym wydarzeniem było posiedzenie FOMC, a raczej treść komunikatu po tym posiedzeniu, bo stopy procentowe oczywiście się nie zmieniły (0 – 0,25 proc.).
Trudno było znaleźć nie-polityczne oceny, które byłby korzystne dla przywódców europejskich. Najbardziej jednak zepsuły nastroje agencje ratingowe.
Piątkowe zachowanie rynków zarówno w Europie jak i w USA było z gatunku tych dziwnych. Teoretycznie bycze nastroje były reakcją na wyniki szczytu UE, ale prawdą jest to, że ten szczyt był tak naprawdę nieudany. Popatrzmy, co ustalono.
Już na początku sesji gracze amerykańscy zastali w czwartek pobojowisko. Indeksy w Europie nurkowały, a euro szybko traciło na wartości.
W środę w USA nadal gracze wpatrywali się w Europę. Kalendarium było praktycznie puste, więc wszystkie oczy i uszy skierowane były na polityków europejskich. A ci robili wszystko, co mogli, żeby zwiększyć zmienność na rynkach.