Rzekoma poprawa wynika jedynie z optymistycznej interpretacji prognozowanych wskaźników.

Widać to choćby po prognozowanej stopie bezrobocia. Spadek z 13,7% do 13,2% w ciągu dwóch lat nie jest żadnym spadkiem, mieści się bowiem w granicach błędu statystycznego. Liczba nowozatrudnionych będzie więc niewiele większa niż liczba zwolnionych - a to oznacza, że choć część firm będzie faktycznie zatrudniać, to jednak duża ich część będzie również zwalniać (ze względu na trudną sytuację finansową lub nawet upadłość).
Po drugie, przeciętne nominalne wynagrodzenie wzrośnie o 2,7%, w 2014 r. - o 3,5% i 4% w 2015 r. W odniesieniu do prognozowanej inflacji oznacza to realny wzrost wynagrodzenia na poziomie odpowiednio ok. 1,5% dla każdego kolejnego roku.

Z tych dwóch wskaźników, najważniejszych moim zdaniem dla zwykłego obywatela, można wysnuć jeden wniosek: sytuacja w kolejnych dwóch latach (tj. do końca 2015 r.) będzie taka sama jak obecnie. Nie będzie żadnej diametralnej zmiany ogłaszanej przez NBP i rząd.