Pan Tomasz Zalewski, autor artykułu jw, daje kolejny przykład niedoinformowania polskich dziennikarzy w poruszanych przez nich sprawach merytorycznych. I nie byłoby z tym większego problemu, gdyby nie to, że takie publikacje stajš się Ÿródłem błędnych interpretacji prawa (Gazeta Prawna !!!), a to już szkodnictwo !

Do rzeczy:
„Wyrok Sšdu Najwyższego z dnia 24 stycznia 2006 r. (sygn. I PKN 124/05) nie stanowi prawa powszechnie obowišzujšcego, jednakże będzie stanowił wytyczne dla organów orzekajšcych w sprawach ze stosunku pracy” : – jest to cytat z pisma Okręgowego Inspektoratu Pracy.
Inaczej: nic szefom różnej maœci do orzeczeń sšdu, bo pracodawcę obowišzuje Kodeks Pracy. To elementarz ze znajomoœci prawa i nie tylko prawa pracy.
To właœnie bezmyœlne (?) powoływanie się przez media na wspomniane orzeczenie narobiło w I kwartale br. zamieszania, które jak widzimy wyżej trwa do dzisiaj.

Wróćmy jednak do sprawy urlopu niewykorzystanego:
1. Pracownik ma prawo (brak zakazu!) posiadania urlopu zaległego, jeżeli zasadniczš jego częœć (art.162) wykorzystuje sukcesywnie i zgodnie z przeznaczeniem. Ogranicza je jedynie par.1 art.291 o przedawnieniu roszczenia ze stosunku pracy.
2. Ze strony organu kontrolnego upoważnionego z art.282 k.p. nie grożš pracodawcy żadne sankcje, jeżeli pracownik z własnej woli nie wykorzystuje należnego mu urlopu.
3. Państwowa Inspekcja Pracy (np. patrz Rzeczpospolita z 9 lutego 2006 r.), stoi na stanowisku „iż samorzutne udzielanie przez pracodawcę urlopu wbrew woli pracownika, nawet jeżeli jest to urlop zaległy, jest ingerencjš w uprawnienia pracownicze prawnie niedopuszczalnš” (cyt.OIP).
Jedynym odstępstwem od tej zasady jest okres wypowiedzenia o czym mówi art.167 k.p. i takiego właœnie przypadku dotyczyło powołane orzeczenie SN.
4. Art.168 k.p. mówi o udzieleniu najpóŸniej do końca pierwszego kwartału urlopu niewykorzystanego, ale USTALONEGO zgodnie z art.163, czyli takiego na który pracodawca wyraził już zgodę, np. w planie urlopu , a potem zmienił swš decyzję, do czego ma prawo.
5. Koniec pierwszego kwartału do graniczny moment UDZIELENIA (art.168), a nie WYKORZYSTANIA urlopu niewykorzystanego. Co więcej, urlop taki , czyli zaplanowany w roku poprzednim (wypisana wczeœniej karta urlopowa) i niewykorzystany z przyczyn zakładu pracy, jest udzielany nieodwołalnie w roku następnym (w odróżnieniu od aktualnego urlopu bieżšcego, którego termin jest negocjowany) w terminie wskazanym przez pracownika.
Jeżeli w 2005 r. Kowalski miał jechać w lipcu nad morze, na co otrzymał kartę urlopowš, a szef to zmienił, to jak Kowalski nadal w 2006 roku chce w lipcu nad morze, informuje o tym szefa do końca marca 2006 i nieodwołalnie jedzie!

To tyle w tej sprawie.
Ma ona jeszcze inne aspekty zwišzane z dyscyplinš pracy, a z drugiej strony np. z rocznymi bilansami firm, ale o tym przy innej okazji.

Jeżeli Szanowny Autor artykułu jw. zapozna się z mš polemikš, to mam nadzieję, że etyka zawodowa skłoni Go do zamieszczenia stosownego sprostowania, oczywiœcie po przestudiowaniu wskazanych zapisów.

Nie widzę również powodu, by wywołujšc Pana Tomasza do tablicy samemu się ukrywać.
Jestem elektronikiem, pracownikiem wyższej uczelni, gdzie dodatkowo pełnię funkcje społecznego inspektora pracy.

Z pozdrowieniami
Włodzimierz PARNASOW, Poznań

Nareszcie, mam firmę liczącą 5 pracowników. Pracujemy cała dobę. Zawsze ktoś jest na wolnym za nadgodziny lub na urlopie. Pozostała czwórka wtedy "nabija" nadgodziny. W tym roku 2 osoby były łącznie 5 miesięcy na chorobowym - wypadek samochodowy i operacja - urlopy nie wiadomo kiedy będą wykorzystane bo nagromadziło się ogromnie dużo godzin nadliczbowych. Pierwsza rok nasza firma zaczęła wychodzić na "zero" - wyłącznie dzięki ciężkiej pracy załogi. I dzięki takiemu podejściu ze strony państwa mogę bez skrupółów zlikwidować firmę. Nie stać mnie za zatrudnienie kolejnej osoby - ja również jako właścicielka pracuję w systemie zmianowym - jestem jedną z tej piątki.