To jest tak , kiedy ministrem zostanie młokos , synalek jakiegoś "profesorka".......

Ten Kamysz od początku sprawia wrażenie nieprzytomnego i obawiam się że różni lobbyści pracodawców wepchną takie zapisy które uderzą w nas pracowników najemnych, których chce się za wszelką cenę ustanowić niewolnikami. Na Żyrandola nie ma co liczyć bo ten patafian podpisze wszystko co mu podetkną aby mieć święty spokój.

Czyli jak zwykle: "czerwoni" dogadali się z "różowymi" i "fioletowymi", mając resztę narodu w du .

dzady POwskie i PSLowskie nie przestraszycie nas wyrokami,pamietamy i znamy wasze sztuczki manipulacji oszustwami,ale to już się nie uda ,złodzieje PO,PSL wasz czas juz jest policzony.rozliczenie w krutce.

Przyjdzie czas że Pana ministra z długą szyją rozliczymy.Przecież to PSL to jak taki człowiek rządzi na temat pracy powinien tylko rządzić chłopami.My za nich płacimy Emerytury,Kasę chorych,wysokie podatki a chłop,tylko dotacje do ich interesów.I z nas roboli się śmieje.Przepisują na wnuki ziemie i idą na emeryturę.A twierdzą że pracują od 16 roku życia,ta ciężka praca pasąc krowy .

a co z ustawą o zabieraniu biednym i napychaniu kieszeni bogatym?

A gdzie jest głos pracowników małych isrednich firm prywatnych w których na pewno nie ma związków zawodowych? Pa minister zapomniał czy ma to w wielkim poważaniu ?

Trochę wyjaśnień dla zainteresowanych:
Określany jest tradycyjnie jako całokształt wzajemnych relacji pomiędzy związkami zawodowymi i organizacjami pracodawców. Obejmuje także ich stosunki (dwustronne lub trójstronne) z organami państwowymi, jak rząd i jego agendy, samorząd lokalny czy inne instytucje państwowe. Wyraża się: w mechanizmach rokowań, układów i porozumień, w rozwiązywaniu sporów zbiorowych, w komunikacji (wymiana informacji). Jest metodą kształtowania zbiorowych relacji podmiotów polityki społecznej we współczesnych europejskich stosunkach pracy. Definiowany jest także jako proces stałej interakcji pomiędzy uczestnikami dialogu w celu porozumienia w sprawach kontroli nad określonymi zmiennymi społeczno-ekonomicznymi w skali makro i mikro. Prowadzony pomiędzy stronami zawiera ponadto różne formy partycypacji pracowniczej, polegającej na współuczestnictwie załogi w zarządzaniu przedsiębiorstwem. Partnerzy dialogu społecznego, określani jako podmioty zbiorowych stosunków pracy tworzą poprzez swoje przedstawicielstwa strony dialogu społecznego: Strona pracowników składa się z reprezentacji pracowników z organizacji funkcjonujących na wszystkich szczeblach systemu stosunków społecznych. Strona pracodawców złożona jest z przedstawicieli organizacji pracodawców. Strona związkowa i pracodawców, występujące razem, określane są jako strona społeczna, którą – w związku z tym – tworzą partnerzy społeczni. Strona rządowa, jeśli uczestniczy w dialogu społecznym, składa się z reprezentantów władzy wykonawczej i jej organów. Mogą to być przedstawiciele: centralnej i terenowej administracji państwowej. Przedmiotem dialogu społecznego jest wspólne kształtowanie: stosunków zawodowych, warunków pracy, płac, świadczeń społecznych, a także innych zagadnień polityki gospodarczej, będących przedmiotem zainteresowania i kompetencji wszystkich stron oraz stosunków między partnerami i ich wzajemnych zobowiązań.
Dialog partnerów społecznych nie zastępuje rządu ani parlamentu w procesie podejmowania decyzji w państwie. Procedura ta pozwala jednak na poszukiwanie praktycznego konsensusu i uspołecznienie decyzji organów państwa, co ułatwia ich społeczną akceptację.

W takiej konfiguracji dialogu społecznego wszelkiej maści pozarządowe organizacje się nie mieszczą. Sorry, taki mamy klimat.