Mamy wspaniały rząd który do każdego znas dopłaca.
Pytanie tylko, skąd bierze?

Jestem synem górnika i wnukiem dwóch dziadków górników. Ojciec przepracował pod ziemią 37 lat. Dziadkowie pracowali od 15 roku życia zaczynając jako bajtle prowadzający konie ciągnące wózki z urobkiem z przodka pod szyb a skończyli pracę na kopalni w wieku 65 lat z tym, że pod ziemią pracowali do 55 roku życia a ostatnie 10 lat do 65 roku życia pracowali na tej samej kopalni na powierzchni. Jeden dziadek jako pracownik budowlany i na placu drzewa a drugi jako sztygar na nadszybiu. Potem górnicy dostawali kolejne przywileje, które doprowadziły do tego mój rówieśnik rocznik 1949 został uczniem 3 szkoły górniczej w 1963 roku czyli mając 14 lat. Po skończeniu szkoły górniczej miał 17 lat i do ukonczenia 18 lat pracował na powierzchni przy pracach porządkowych. Potem przez 21 lat był operatorem 3 szt. pomp odwadniajacych, które zainstalowane były 40 m od szybu na poziomie 450 m w jasno oświetlonej suchej i dobrze wentylowanej betonowej komorze. Do jego obowiązków należało załączanie pomp gdy w żąpiu zebrała się odpowiednia ilość wody i wyłączanie pomp gdy woda została wypompowana na powierzchnię. Jeżeli jakaś pompa zaczęła się grzać lub głośniej pracować to wyłączał tą pompę i załączał inną oraz zawiadamiał sztygara aby przysłał elektryków i mechaników do sprawdzenia i przeglądu pompy. Gdy ukończył 39 lat życia rozpoczęły się pierwsze redukcje zatrudnienia w kopalniach. Ponieważ zgodnie z ówczesnymi przepisami do stażu emerytalnego zaliczono mu 3 lata szkoły górniczej to spełniał warunki otrzymania pełnej emerytury górniczej. Miał 25 lat pracy ogółem w tym minimum 15 lat pod ziemią. Za taki przebieg pracy w wieku 39 lat życia dostał o 1000 złotych większą emeryturę niż miał emeryturę mój ojciec chory na pylicę płuc po 37 latach pracy w wyrobiskach węglowych. Działo sie to w roku 1988. Wtedy rozpoczął się trwający do dziś kryzys nierentowności polskiego górnictwa. Do dziś nie usunieto żadnej przyczyny tego kryzysu a tylko pieniędzmi podatników pokrywa się coraz wieszy deficyt tej niebezpiecznej i głupio zarządzanej a bardzo kosztownej zabawy w polskie państwowe górnictwo. Obecnie jestem specjalistą organizacji i zarządzania i widzę, że w zarządzaniu polskim górnictwem od 20 lat są popełniane wszystkie akademickie błędy o jakich pisze każdy podrecznik organizacji i zarządzania. Aby to zmienić trzeba nad górnictwem rządów specjalistów organizacji i zarządzania o poglądach pro państwowych a nie polityków myślących tylko o załapaniu się na następną kadencję na sowicie opłacane stołki.

rząd podchodzi do tematu górnictwa jak pies do jeża... najważniejsze są przecież działania poprawne politycznie...