Spieprzaj dziadu. POpaprańcu.

a Pani sie identyfikuje z opcja kretynska?
Jakie to chrzescijanskie z Pani strony.

Niech Pani lepiej poszuka kultury dla siebie.
Czytanie ze zrozumieniem tez by sie Pani przydalo.

A dyplomatyczne dopiekanie komuś bez użycia wulgaryzmów to już nie jest żadnym złem tylko dlatego, że Szanowna Pani tę metodę z powodzeniem praktykuje? Wielka mi sztuka górować nad kimś kto ma uboższe słownictwo. Proszę zmierzyć się równy z równym.

zwrócenie uwagi na nieodpowiedni język

Droga Pani,
Pani nie zwraca uwagi tylko staje po stronie.
W tym przypadku stanela Pani po stronie "opcji kretynskiej" przeciwko "spieprzaj dziadu".
Takie stawanie po stronie osob uzywajacych nieodpowiedniego jezyka jest wlasnie tym brakiem kultury o ktorym pisalem.

Ale jak inaczej można
odczytać wpis zupełnie nie odnoszący się do artykułu (być może
nawet nie przeczytanego) t

Zapewniam Pana, że przeczytanego, ale "spieprzaj dziadu" nijak się nie kojarzy, jak tylko z jednym.
Uczeń godny mistrza
jak nie szukanie zaczepki z samego rana, bo w domu nie ma komu juz
przyłożyć.

Nie zwykłam nikomu "przykładać", ale nie znoszę chamstwa i co w tym złego? Ten wpis, na który odpowiedziałam nie dotyczył artykułu, ale poprzedniego komentarza, który otrzymał ode mnie minusa, ale nie upoważnia to nikogo do używania takich słów.
Wyrocznią jest Pani i tylko Pani, więc jasne jest
chyba, ze jak ktos ma inne zdanie, to Szacowna Wyrocznia zaraz
pokazuje mu w którym kącie ma siedzieć, bo tam jest jego miejsce

Absolutnie nie uważam się za wyrocznię. Oceniam tylko postawy w świetle wyroczni jaką jest Biblia.
A jak jeszcze ktoś wychwyci jakiś błąd Szanownej Wyroczni, to juz
sucha nitka na nim nie pozostanie (oczywiście w sposób kulturalny
i bez wyrazów)

Ooo, nie ma Pan absolutnie racji w tym temacie. Do błędów zawsze się przyznaję i do nieznajomości tematu także (ośmielam się pytać o to, czego nie rozumiem, aby ktoś mnie oświecił - czy tak postępuje wyrocznia?).
Owszem jest Pani nad wyraz
kulturalna, ale chyba osoby bardziej dotkniętej megalomanią niz
Pani na tym forum jeszcze nie spotkałem. Może by tak odrobinkę
dystansu do własnej osoby, co?

Gdyby chodziło o megalomanię, nie zwracałabym uwagi na zachowania innych. To jest troska o kulturę wypowiedzi i nic więcej, a dystansu do siebie mam aż nadto. Czy w moich komentarzach zauważył Pan wychwalanie własnych cnót? Nie wystawiam tu własnych opinii, ale posługuję się Słowem Najwyższego Autorytetu, które (mówię tu bez zbytniej skromności) z racji wykształcenia znam lepiej od większości. Uważam, że nie wolno mi zachowywać tego Słowa dla siebie, a moim obowiązkiem jest dzielić się Nim z innymi w myśl:(Łk11,33) "Nikt nie zapala światła i nie stawia go w ukryciu ani pod korcem, lecz na świeczniku, aby jego blask widzieli ci, którzy wchodzą.". I nic to nie ma wspólnego z dokopaniem komukolwiek ani z wywyższaniem się.

Oj będzie bolało jak się
kiedys trafi na kogoś z jeszcze wyższym wykształceniem i
jeszcze większą wiedzą, bo zapewniam, sa tacy.

Nic nie wyszło i nic nie zaboli. Nie uważam się za eksperta, a tylko dzielę się wiedzą i wiarą. Z miłą chęcią skorzystam z mądrości kogoś posiadającego więcej wiedzy i wiary. Jestem na to zawsze otwarta. Zresztą, znalazłam osobę na tym forum, z którą dzielę się wiarą i wiedzą poza forum. Mimo, że nie posiada wykształcenia teologicznego, to bardzo wiele korzystam z jej wiary. Zapewniam Pana, nie jestem zarozumialcem, a do wiary podchodzę z pokorą i zdaję sobie doskonale sprawę ze swojej małości:
"bo prochem jesteś
i w proch się obrócisz!" (Rdz 3,19)

Co mi znów Pan wciska? Nigdy, nikomu nie wmawiałam, że jest mniejszy ode mnie. Moje komentarze w żaden sposób nie dotyczą osób, a jedynie treści i sposobu wypowiedzi. Czy Pańskim zdaniem, aby pokazać swoją "małość" mam się zgadzać z dyskutantem, chociaż mam inne zdanie? Jedyne, co sobie przypominam, to propozycja modlitwy o szczęśliwe życie dla kogoś, kto kłóci się i wmawia, że jestem wielbłądem, co moim zdaniem wynika z jakiejś doznanej krzywdy. W żaden sposób to nie świadczy o moim wywyższaniu się, ale nie zamierzam pozwolić na wciskanie sobie postawy, jakiej nie reprezentuję. Wiem kim jestem, znam swoją wartość, która jest taka sama jak każdego innego człowieka i tak samo, jak nie pozwolę, aby ubliżano innym i nie dam sobie wcisnąć, że ja ubliżam w jakikolwiek sposób. Dobrze Pan wie, że nie jestem zwolenniczką PiS ani żadnej innej partii, ale PiS uważam za najbardziej awanturniczą. Jednocześnie nie mógł Pan nie zauważyć moich propozycji usunięcia obrażających członków tej partii. Toteż proszę mi nie wmawiać czegoś, co nie miało miejsca.

Jednak jest to stwarzanie takiej atmosfery w
dyskusji, że rozmówca czuje sie mniejszy.

Nie jest moim zamierzeniem stwarzanie takiej atmosfery, aby ktokolwiek czul się mniejszy. Cały czas staram się to uświadomić swoim rozmówcom, ale nie mam wpływu na to, że ktoś się uprze i za wszelką cenę chce widzieć to co widzi. Trudno jest kogoś przekonać przy pomocy klawiatury. do tego potrzebne jest osobiste poznanie się, a to raczej nie jest możliwe. I właśnie tu widoczna jest moja małość, nieumiejętność wykazania, że nie jestem wielbłądem. Nie mam wielkiego wpływu na to, jak ktoś rozumie moje słowa pisane na komputerze i nie umiem inaczej przekonać o swojej dobrej woli.
Czy
kazdy człowiek, który uzywa kulturalnego języka jest
człowiekiem kulturalnym?

Oczywiście, że nie każdy. Jeśli ktoś poniża drugą osobę wywyższając siebie nawet najbardziej kulturalnym językiem, nie jest osobą kulturalną. Ja nie twierdzę, że jestem nieskazitelna, ale staram się nie uwłaczać niczyjej godności. Jeśli nie jest to w ten sposób rozumiane przez moich rozmówców, to są to tylko dwie przyczyny: brak właściwej siły przekonania z mojej strony, bądź upór w sądzie moich intencji mojego rozmówcy. Innej możliwości nie ma.
A skoro cos
takiego daje pani do zrozumienia więcej niz jedna osoba
to cos chyba w tym musi być.

Możliwe, ale w bezpośrednich kontaktach nikt mi tego nie zarzucił, a wręcz wszyscy nowo poznani twierdzą, że zanim mnie poznają wydaje się na kogoś noszącego wysoko głowę, ale po bliższym poznaniu zmieniają zdanie. Możliwe, że te moje słowa też będą odebrane jako zarozumiałość, ale tylko przy pomocy słowa mogę siebie przedstawić. Jeśli ktoś uwierzy, to będę zadowolona, jeśli zaś nie - to przykro mi, ale nie potrafię w inny sposób przekonać. Zresztą, jeśli mamy inne poglądy na sprawy polityki, gospodarki i obyczajów, to trudno jest wyzbyć się uprzedzeń. Ja z wyzbyciem się uprzedzeń nie mam problemu, a tego przykładem może być Pan. Zanim zaczęliśmy ze sobą rozmawiać, nigdy nie odważyłabym się zaczepić Pana pierwsza, po tym jak mnie Pan swego czasu potraktował. Początek tej korespondencji też nie był obiecujący, ale teraz twierdzę, że mogę się z Panem porozumieć. Natomiast jeśli idzie o @@@, niestety, nie udaje mi się, gdyż wszystko jest przez niego negowane i w każdym moim słowie widzi drugie dno. Dwa razy udało mi się nawiązać cieniutką nitkę porozumienia, która natychmiast pękała, jeśli tylko według własnego poglądu skomentowałam np. postępowanie o. Rydzyka lub J. Kaczyńskiego. Ja nie odbieram nikomu prawa do wyrażania zachwytów nad tymi osobami, a dlaczego ktoś chce narzucić mi swoje zdanie? Czy to jest kulturalne narzucanie swojego zdania drugiej osobie czasem w niewybredny sposób typu: pani się chyba coś pomieszało w głowie? :).

o tak, jaką byś wędlinę nie kupił, sraką, taką, czy owaką, wszystko ma jeden smak szmaty do podłóg.