We wtorek rano inwestorzy mogą mieć dylemat, czy reagować na wczorajszą, nie w pełni zdyskontowaną, realizacja zysków na Wall Street (DJIA -0,1 proc.; Nasdaq Composite -1,9 proc.)?
Czy może jednak kupować akcje, reagując na optymistyczne doniesienia ze Standard Chartered Bank (brytyjski bank poinformował, że odnotował zyski w pierwszych miesiącach 2009 roku) i silne wzrosty na tokijskiej giełdzie (Nikkei +3,2 proc.)?
Mając na uwadze że rynki akcji są obecnie w fazie wzrostowej (nie rozstrzygając o charakterze tych wzrostów), wydaje się że rano zwyciężą optymiści i warszawskie indeksy rozpoczną dzień od wzrostów. Dopiero później może pojawić się strach przed realizacją zysków na czołowych europejskich parkietach oraz przed kontynuacją realizacji zysków na Wall Street, czy też strach przed tym, co może przynieść piątkowe wygasanie marcowej serii kontraktów terminowych.
Ewentualna realizacja zysków na GPW w dniu dzisiejszym, będzie jedynie zwykłym cofnięciem rosnącego rynku i nie powinna wpłynąć ani na pogorszenie nastrojów, ani na pogorszenie sytuacji technicznej na wykresach indeksów WIG20 i WIG.
To, jakim wynikiem zakończy się dzisiejsza sesja w Warszawie, w dużej mierze będzie uzależnione od oczekiwań odnośnie zachowania Wall Street w najbliższych dniach. W mniejszym stopniu będzie natomiast zależało od licznie dziś publikowanych raportów makroekonomicznych (m.in. indeks ZEW, inflacja PPI w USA oraz przeciętne wynagrodzenie i zatrudnienie w Polsce). W ostatnim czasie bowiem, dane w ograniczonym stopniu kształtują nastroje na giełdach. Uwaga inwestorów przede wszystkim koncentruje się na informacjach z amerykańskiego i europejskiego sektora finansowego oraz na przewidywaniach odnośnie zakończenia recesji w USA.
Sytuacja techniczna na wykresie indeksu WIG20 jest w tej chwili umiarkowanie pozytywna. Ulegnie ona pogorszeniu dopiero z chwila przełamania przez ten indeks bariery 1402 pkt., a więc z chwilą zamknięcia luki hossy z 4 marca Br. (1401,92-1425,10 pkt.). Do tego czasu scenariuszem bazowym dla WIG20 na najbliższe tygodnie pozostaje wzrost w okolice 1630 pkt., gdzie barierę podażową tworzy linia poprowadzona po szczytach z września 2008 roku i stycznia 2009 roku. Od tego jak wypadnie jej test będzie zależało, czy obserwowana od połowy lutego poprawa nastrojów będzie jedynie kolejną korektą w trendzie spadkowym, czy też może początkiem końca bessy na GPW.