Antoni Macierewicz
Minister obrony narodowej od 16 listopada 2015 roku w rządzie Beaty Szydło.
* * *
- absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Współorganizator konspiracji i ruchu studenckiego w latach 1966-1968 i strajków studenckich w Marcu 1968, za co został aresztowany;
- był instruktorem harcerskim, przez wiele lat drużynowym 1. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Romualda Traugutta "Czarna Jedynka" przy warszawskim liceum im. Tadeusza Reytana;
- po masakrze robotników na Wybrzeżu w 1970 zorganizował akcję pomocy, polegającą na oddawaniu krwi dla ofiar. A po pacyfikacjach robotników w 1976 r. organizował akcję niesienia pomocy robotnikom m.in. z Radomia i Ursusa;
- we wrześniu 1976 r. był jednym z założycieli Komitetu Obrony Robotników;
- w sierpniu 1980 współorganizował Wolne Związki Zawodowe, a później NSZZ "Solidarność" w Warszawie;
- w latach 1991-92 w rządzie Jana Olszewskiego pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych. Ogłosił tzw. Listę Macierewicza, zawierającą informacje o współpracy znanych polityków (m.in. ówczesnego prezydenta Lecha Wałęsy i marszałka Sejmu, szefa jego własnej partii Wiesława Chrzanowskiego) ze Służbą Bezpieczeństwa PRL;
- od 1996 działał m.in. w Ruchu Odbudowy Polski. Był prezesem partii Ruch Katolicko-Narodowy;
- członek sejmowej komisji śledczej ds. prywatyzacji PKN Orlen;
- w 2002 r. kandydował na stanowisko Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy. Zajął 8 miejsce z 1,09 proc. głosów.
- w 2005 roku stworzył prawicową partię Ruch Patriotyczny;
- 21 lipca 2006 został mianowany na stanowisko wiceministra obrony narodowej w rządzie Jarosława Kaczyńskiego;
- weryfikator likwidowanych funkcjonariuszy Wojskowych Służb Informacyjnych, a także pełnomocnik ds. tworzenia służby kontrwywiadu wojskowego;
- 20 sierpnia 2006 w Telewizji Trwam stwierdził, że większość dawnych ministrów spraw zagranicznych była "agentami sowieckich służb specjalnych";
- 4 października 2006 został powołany na stanowisko szefa nowej Służby Kontrwywiadu Wojskowego. Został odwołany z funkcji 5 listopada 2007 roku w związku z uzyskaniem mandatu poselskiego. Wcześniej minister obrony narodowej Radosław Sikorski optował za jego odwołaniem z tej funkcji z powodu efektywnego pozbawienia polskich sił zbrojnych ochrony kontrwywiadowczej;
- w 2007 roku, w wyborach do Sejmu VI kadencji uzyskał mandat, startując z pierwszego miejsca listy PiS w okręgu piotrkowskim. W tym samym roku został felietonistą Radia Maryja i Telewizji Trwam. Publikuje też w "Naszym Dzienniku", "Gazecie Polskiej" oraz "Niezależnej Gazecie Polskiej";
- 20 lipca 2010 roku został przewodniczącym zespołu parlamentarnego ds. wyjaśnienia przyczyn katastrofy rządowego samolotu Tu-154 w Smoleńsku (przez parlamentarzystów PiS);
- w wyborach parlamentarnych w 2011 roku uzyskał reelekcję z liczbą 41 871 głosów;
- w lutym 2012 roku wstąpił do szeregów Prawa i Sprawiedliwości, a w marcu objął funkcję prezesa zarządu regionalnego partii w okręgu piotrkowskim. 23 listopada 2013 roku został wiceprezesem klubu parlamentarnego;
- w 2015 roku został wybrany do Sejmu VIII kadencji, a 16 listopada został powołany w skład rządu Beaty Szydło na urząd ministra obrony narodowej;