Osoba niepełnosprawna lub podatnik, który się nią opiekuje ma prawo do skorzystania z tak zwanej ulgi rehabilitacyjnej.
Pozwala ona odpisać od dochodu wydatki poniesione na cele rehabilitacyjne oraz te, związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. To oznacza, że podatek będzie obliczony od niższej kwoty i, w efekcie, mniej trzeba będzie oddać fiskusowi.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje dwa rodzaje wydatków, które uprawniają do odliczeń. Są to:
- wydatki nielimitowane, czyli w całości odliczane od dochodu;
- wydatki limitowane, które podlegają odliczeniu tylko do pewnej, limitowanej, wysokości (2280 zł);
Wysokość kosztów ustala się z reguły na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Może nimi być faktura, rachunek, dowód wpłaty na poczcie lub potwierdzenie przelewu bankowego. Dokument musi zawierać informacje na temat stron, przedmiotu, daty oraz ceny sprzedaży. W niektórych przypadkach okazanie dowodu nie jest potrzebne.
W przypadku wydatków limitowanych, nie ma potrzeby dołączania dowodów, stwierdzających wysokość poniesionych kosztów. Warto jednak zachować potwierdzenia wpłat. Urząd skarbowy może sprawdzić ich poprawność w dowolnym momencie.
Jak skorzystać z ulgi? Odliczenia można dokonać od dochodu, podlegającego opodatkowaniu na zasadach ogólnych przy zastosowaniu skali podatkowej lub od przychodu (ryczałt ewidencjonowany). Do rozliczenia w zeznaniu podatkowym PIT-36, PIT-37 lub PIT-28, należy dołączyć formularz PIT-0, w którym zawiera się informacja o odliczeniach.
Ulga rehabilitacyjna przysługuje osobom niepełnosprawnym i tym, którzy łożą na ich utrzymanie. W 2018 roku zwiększa się limit dochodu, który kwalifikuje do skorzystania z ulgi.
Kwota do odliczeń jest tu limitowana. Nie może przekroczyć rocznie 2280 złotych.
Wydatek za wózek inwalidzki można w całości odliczyć od dochodu.