Archiwum artykułów autora Marek Rogalski

Dzisiaj amerykańska waluta przegrywa tylko z jenem, choć i ten ograniczył skalę swoich wzrostów, jeżeli porównamy je do tego, co było kilka godzin temu. Trudno jednoznacznie uzasadnić tak wyraźny pęd w stronę dolara, chociaż można wskazać kilka tematów. Pierwszy to próba „szacowania” prawdopodobieństwa zakończenia goverment shutdown w USA.

potwierdza dzisiaj, że jest jedną z najlepszych alternatyw na złe czasy. Niezależnie od tego, że na rynku są obawy związane z możliwością wyhamowania tempa podwyżek stóp procentowych przez FED w przyszłym roku, to amerykańskiej walucie brakuje silnego konkurenta.

Wsparciem dla europejskiej waluty stały się dzisiaj informacje, że Włosi złożyli jednak w Komisji Europejskiej projekt przyszłorocznego budżetu z deficytem nie przekraczającym 2,0 proc. PKB (rano we włoskiej prasie pojawiły się spekulacje, że z tym może być trudno).

Na globalnym sentymencie cieniem kładzie się dzisiaj sprawa aresztowania dyrektor finansowej koncernu Huawei, która rzekomo jest odpowiedzialna za omijanie przez firmę amerykańskich sankcji nałożonych na Iran - tak uważa Waszyngton, który chce jej ekstradycji z Kanady. Niezależnie od przedmiotu sporu, przekaz ze strony USA jest jasny - z Chinami gramy twardo i bez taryfy ulgowej.

Dolar kontynuuje osłabienie, chociaż bardziej jest to wynikiem czynników związanych z perspektywami przyszłej polityki FED, niż entuzjazmu wynikającego z weekendowych rozmów przedstawicieli USA i Chin.

Opublikowane wczoraj wieczorem zapiski z listopadowego posiedzenia FED pokazują, że ostatnie wypowiedzi głównych decydentów, czyli Jerome Powella i Richarda Clarida nie były „przypadkowe”. Ton dyskusji zaczyna się zmieniać i FED może coraz częściej wysyłać sygnały świadczące o tym, że będzie ostrożniejszy w swoich posunięciach w przyszłym roku.

Po tym, jak rano pojawiły się spekulacje, że 4 grudnia Europejski Trybunał Sprawiedliwości może opublikować opinię dotyczącą możliwości odwrócenia procesu Brexitu, było oczywiste, że ten wątek zostanie podchwycony przez polityków.

Zmiany notowań dolara w środę rano są niewielkie, po tym jak ruch został rozegrany jeszcze wczoraj po południu. Sentyment wokół europejskich aktywów pogorszył się po tym, jak pojawiły się spekulacje o możliwym nałożeniu ceł przez Biały Dom na import europejskich i japońskich aut, chociaż nie były one dalej rozwijane - indeksy giełdowe ostatecznie nie odnotowały wyraźnej przeceny, chociaż było to bardziej wynikiem optymizmu na Wall Street.

Dolar wytracił tempo zwyżek, dzisiaj rano minimalnie słabsze są tylko japoński jen i dolar kanadyjski. Inwestorzy czekają na rozstrzygnięcie dzisiejszego głosowania w wyborach do Kongresu. Według sondaży Izba Reprezentantów może przypaść Demokratom, podczas kiedy Senat pozostanie u Republikanów.

Dolar nadal pozostaje na fali, co można już powtarzać do znudzenia, chociaż dynamika tego ruchu maleje. Opublikowane wczoraj dane nt. miesięcznego indeksu PCE Core, oraz dynamiki dochodów i wydatków Amerykanów nie zaskoczyły.

Chińczycy sprytnie wykorzystują to, że rynki mają obawy, co do perspektyw chińskiej gospodarki w kontekście wojen handlowych - dla nich słabszy juan zawsze będzie na korzyść, ale przy założeniu, że ta operacja odbywa się powoli i cały czas powtarza się, że tak naprawdę waluta jest stabilna.

Huśtawka nastrojów trwa nadal i trudno jednoznacznie wskazać jej beneficjentów (chyba, że są nimi krótkoterminowi spekulanci, którzy akurat zajęli właściwe pozycje). Rynek martwi się starymi problemami (Włochy, Brexit, wojny handlowe), ale jednocześnie jest wrażliwy na każde spekulacje, co dobrze widać dzisiaj po tym jak jeden z włoskich dzienników doniósł, że władze w Rzymie byłoby skłonne do korekty budżetu, jeżeli sytuacja na rynkach finansowych miałaby pozostawać napięta.

Wieczorny handel w USA przyniósł umocnienie dolara, które było kontynuowane jeszcze podczas sesji w Azji, ale w ostatnich godzinach sytuacja się odwróciła. Taktyka dwóch kroków naprzód i jednego w tył, ostatecznie przekłada się jednak na to, że koszyk dolara BOSSA USD maszeruje w górę.

Można odnieść wrażenie, że rynkom chwilowo brakuje wspólnego mianownika. Spora część kluczowych tematów (Brexit, włoski budżet, wojny handlowe USA-Chiny) została już w pewnej mierze zdyskontowana i teraz rynek zdaje się czekać na kolejne rozstrzygnięcia.

Piątek przynosi próby odbicia przecenionego w ostatnich dniach dolara. Rynek przetrawił już słabsze dane nt. inflacji CPI, jakie poznaliśmy wczoraj po południu, chociaż one same nie doprowadziły ostatecznie do większego cofnięcia się rentowności amerykańskich obligacji.

Czy obserwowane w ostatnich kilkunastu godzinach osłabienie się amerykańskiego dolara do części walut można przypisać Donaldowi Trumpowi? I tak i nie, gdyż jak zwykle, jak to przy korektach bywa nakłada się na siebie kilka rzeczy, czy może lepiej to nazywając "pretekstów".

Od rana sentyment na rynkach wschodzących psują informacje z Chin, gdzie inwestorzy zamiast skupić się na lepszym odczycie usługowego indeksu PMI za wrzesień, czy też działaniach PBOC, który ściął stopę rezerw obowiązkowych dla banków, skoncentrowali się na osłabieniu się juana w relacji do dolara.

Dolar zaczął nowy tydzień od zwyżek na szerokim rynku. To z jednej strony echa piątkowych danych Departamentu Pracy, których nie można uznać za złe, a z drugiej efekt słabości chińskich aktywów podczas sesji azjatyckiej. Rynek zignorował lepszy odczyt indeksu PMI dla usług, oraz wsparcie ze strony Ludowego Banku Chin, który zdecydował się obniżyć stopę rezerw obowiązkowych dla banków.