Wskazany psycholog czy psychoterapeuta? Czy potrzebuję psychoterapii czy może wsparcia psychologicznego? Zwykle oba te zawody są rozumiane jako tożsame, jednakże w rzeczywistości nic bardziej mylnego. Psycholog to osoba, która po ukończeniu studiów wyższych i zebraniu wymaganego doświadczenia zawodowego (najczęściej w placówkach zajmujących się zdrowiem psychicznym to jest kliniki, poradnie, przychodnie etc.) posiada na tyle umiejętności aby wspierać swoich klientów w obszarze radzenia sobie z aktualnymi problemami natury psychologicznej. Owe trudności, u funkcjonujących dotychczas prawidłowo osób, mogą doprowadzić do powstania przewlekłego kryzysu. Psycholog skupia się na eksplorowaniu posiadanych przez osobę szukającą pomocy zasobów i wspiera go w użyciu ich do pokonania problemu. Psycholog może także wskazać bardziej adekwatne sposoby radzenia sobie, które później stają się przedmiotem nauki przez klienta gabinetu psychologicznego. Psycholog pomaga także innym specjalistom (głównie z zakresu nauk medycznych) w rozumieniu problemu klienta oraz w określeniu końcowej diagnozy. Zwykle dzieje się to w wyniku przeprowadzonego wywiadu psychologicznego oraz badań z użyciem wystandaryzowanych testów. Choć każdy psycholog może zostać psychoterapeutą to nie każdy psychoterapeuta jest psychologiem. Co najważniejsze - psycholog bez odpowiedniego wieloletniego przeszkolenia nie ma umiejętności wystarczających do prowadzenia psychoterapii! Psychoterapeuta to zwykle osoba z dyplomem psychologa lub lekarza psychiatry jednak nie zawsze , wielu psychoterapeutów to osoby posiadające dyplom w obrębie różnych nauk humanistycznych. Zadaniem psychoterapii w odróżnieniu od pomocy psychologicznej jest leczenie tj. usuwanie przyczyn zaburzeń. Psychoterapia jest oddziaływaniem psychologicznym o niekwestionowanej skuteczności w zakresie leczenia rożnych zaburzeń psychicznych - a w połączeniu z farmakoterapią - nawet chorób psychicznych (np. depresja). Szczególna relacja, jaka powstaję pomiędzy osobą klienta a specjalistą w zakresie psychoterapii w połączeniu z trafnie dobranymi interwencjami pozwala poradzić sobie z bolesnymi przeżyciami, nękającymi objawami (np. lękiem, obniżeniem nastroju) toczącej się nerwicy, depresji oraz większości zaburzeń osobowości. Przed powzięciem decyzji o rozpoczęciu psychoterapii u upatrzonej osoby warto rozeznać się jakie kwalifikacje posiada nasz przyszły "lekarz od duszy" i w jakich instytucjach zdobywał doświadczenie zawodowe. Pomocne w sprawdzeniu czy psychoterapeuta nie jest przypadkową osobą jest jego przynależność do jednego z dwóch największych towarzystw skupiających terapeutów to jest Polskie Towarzystwo Psychiatryczne i jego Sekcja Naukowa Psychoterapii oraz Polskie Towarzystwo Psychologiczne. Każdy wiarygodny psychoterapeuta regularnie podnoszący swoje kwalifikacje poddaje swoją pracę superwizji tj. swoistemu nadzorowi osoby o wyższych kwalifikacjach i większym doświadczeniu, co pomaga zapobiegać istotnym błędom w procesie leczenia najczęściej spowodowanym poczuciem nieomylności psychoterapeuty i jego zagubieniu w toczącym się procesie.