Dodam jeszcze że sympatia amerykanów do polaków - takich jakich znają u siebie - jest rodzaju, z którego niekoniecznie powinniśmy być dumni. To rodzaj uznania dla niewykształconego a zadziornego przygłupa i kombinatora. Który jednak nie nadaje się do niczego więcej niż na armatnie mięso, i to takie które trzeba obuć, ubrać, uzbroić i przetransportować na miejsce konfliktu, bo samo jest gołe i wesołe.

Do wypowiedzi: "Kraj nie może być częściowo bezpieczny, tak jak kobieta nie może być częściowo w ciąży, a jajko nie może być częściowo nieświeże", chciałoby się dodać: A profesor nie może być częściowo mądry.
Tymczasem prof. Pastusiak jako zięć Edwarda Ochaba jest doskonale zorientowany w polityce USA wobec nas. Pomijam już fakt oddania Polaków, sojuszników w walce z Niemcami, w łapy bolszewików (Teheran), ale bieżąca sytuacja wygląda wcale nie lepiej. Tak pisze o tym historyk, prof. Pogonowski:
"Polska skompromitowała się swoją polityczną naiwnością w oczach zachodniej Europy, tak przez bezkrytyczne przystąpienie do pacyfikacji Iraku i Afganistanu, jak i przez zgodę na budowę w Polsce wyrzutni rakiet amerykańskich typu „Tarcza”. Projekt wyrzutni w Polsce wyraźnie upada, albo jako blef, albo jako bezsensowne zagranie polityczne, na tle gwarantowanego obopólnego zniszczenia USA i Rosji, na wypadek wojny nuklearnej między tymi mocarstwami".

Nie będziemy oczkiem w głowie: Francji, Anglii, Nowej Zelandii, Czech, Ukrainy, Holandii ... Urugwaju, Paragwaju.

Kogo to obchodzi? Może Kwasniewskiego, bo liczył na apanaże.