To wtedy nie będzie ubezpieczeń społecznych bo właśnie istotą ubezpieczeń społecznych jest powszechność i przymus państwa. Wskaż mi choć jeden jraj w Europie gdzie nie ma ubezpieczeń społecznych. Dla twojej inforamacji ubezpieczenia społeczne powstały w Niemczech za czasów Bismarcka a na pewno on nie był socjalistą.
Ubezpieczenia społeczne ze względów społecznych w każdym nowoczesnym współczesnym państwie pełnią doniosłą rolę. Obecnie jak i w przeszłości w różnych państwach stosowano różne systemy ubezpieczeń społecznych. W systemach tych różny też jest udział budżetu państwa w jego finansowaniu.
Problematyka ubezpieczenia społecznego ma charakter złożony. Aby dokładnie ją zrozumieć należy wziąć pod uwagę aspekty: społeczne, gospodarcze, organizacyjno – ustrojowe i prawne. Wszelkie opracowania dotyczące ubezpieczeń społecznych, niezależnie od podejmowanych zagadnień, muszą obejmować powyższe aspekty.
Problem zabezpieczenia społecznego jest bardzo stary. Zasadniczy problem sprowadzał się do pytania, w jaki sposób człowiek może zabezpieczyć się przed trwałą lub przejściową niemożnością zarobkowania z powodu choroby lub niezdolności do pracy?
Na przestrzeni wieków ścierały się dwie odmienne filozofie. Pierwsza koncepcja, możemy ją nazwać liberalną, wychodziła z założenia, że człowiek sam powinien się troszczyć o własną przyszłość poprzez gromadzenie zasobów na wypadek utraty pracy lub zdrowia. Drugą koncepcją była idea samopomocy zbiorowej. Filozofia ta akcentowała potrzebę rozwoju różnego typu zabezpieczeń ludzi przed możliwością utraty zarobków. Do rozwoju tej idei w głównej mierze przyczyniła się humanistyczna koncepcja człowieka. Pogląd ten upowszechnił się w XX wieku, kiedy uznano pomoc społeczną za podstawowe prawo rozwoju.
Koncepcje ubezpieczeń społecznych pojawiały się i zmieniały wraz z rozwojem ustrojów społeczno - politycznych. Zdaniem T. Zielińskiego zalążki ubezpieczeń można dostrzec już w okresie społeczeństw prymitywnych. Ludzie łączyli swe wysiłki w walce z likwidacją skutków zdarzeń losowych . W gruncie rzeczy chodzi o solidaryzm społeczny, jedną z cech nowoczesnych ubezpieczeń społecznych.
W XIX wieku zaczęły się kształtować podstawowe cechy systemu ubezpieczeń społecznych, które przyjęte zostały i rozwinięte w wieku XX.
Ubezpieczenia społeczne są to przymusowo tworzone przez państwo organizacje przezorności społecznej, oparte na wzajemności, dające swym członkom poszkodowanym przez wypadki losowe prawo do odszkodowania. Cechami ubezpieczeń społecznych są powszechność i wzajemność. Można stwierdzić, że ubezpieczenia społeczne są formą zabezpieczenia organizowaną dla konkretnych ryzyk życiowych. Ubezpieczenia społeczne służą zasadniczo jednemu celowi. Ich zadaniem jest zabezpieczyć człowieka pracującego przed ryzykiem utraty podstaw bytu.
Zakres ubezpieczeń jest nieograniczony, jednak nie zawsze ten warunek jest spełniony. Głównie dotyczy ryzyk najczęściej występujących w życiu człowieka pracującego takich jak: choroba, nieszczęśliwy wypadek, inwalidztwo, starość, sieroctwo, wdowieństwo, brak pracy

Solidaryzm to dobrowolnosc, a nie przymus.

A może ubezpieczenie obowiązkowe, ale w prywatnych zakładach ubezpieczeń? Tak jak w przypadku OC.

Z takiego samego powodu, z jakiego OC jest obowiązkowe, przymusowe, unikanie go jest karalne.

Zastanów się dobrze, dlaczego to rząd a nie prywatne firmy mają się zajmować ubezpieczeniem tego ryzyka...

Podstawówka jest przymusowa. Dalej kształcenie jest nieobowiązkowe (mimo, że w większości "darmowe"). W dalszym kształceniu pewna część społeczeństwa nie uczestniczy. I to dobrowolnie. Mimo, że doskonale wie o tym, że tym samym ogranicza swoje aspiracje do zamiatania ulic.
Dlaczego w tym, analogicznym przypadku państwo nie interweniuje i nie "uszczęśliwia" na siłę?
Pomogę Ci:
Bo w tym przypadku nie chodzi o WIELKĄ KASĘ, na którą małpy można zdrowo przewalić.
Przymusowe ubezpieczenia społeczne to największe KŁAMSTWO rządów socjalistów - i jesteś tego żywym przykładem, cytuję: "Ubezpieczenia społeczne ze względów społecznych w każdym nowoczesnym współczesnym państwie pełnią doniosłą rolę."
Być okradanym i jeszcze sobie to chwalić... Dla mnie to niepojęte.

Aby pieniądze były kontrolowane przez Państwo. W konstytucji marcowej z 17 marca 1921 roku w artykule 102 zawarty był zapis "każdy obywatel ma prawo do opieki państwa nad jego pracą, a w braku pracy, choroby nieszczęśliwego wypadku i niedołęstwa do ubezpieczenia społecznego, które ustali odrębna ustawa." a jak mi się wydaje to wtedy nie było socjalizmu.
Z punktu widzenia makroekonomii a zwłaszcza biorąc pod uwagę dochody państwa składka na ubezpieczenie społeczne traktowana jest jak podatek. Ekonomiści Martin Feldestein i Andrew Samwick w 1992 roku w swojej pracy potraktowali składkę jako podatek i przeanalizowali, jaka jest efektywna krańcowa stopa podatkowa z sytemu ubezpieczeń społecznych. Wysunięte przez nich wnioski można streścić w następujący sposób: najwyższą stopę krańcową mają młode osoby a najniższą osoby starsze oraz o niskich i wysokich dochodach.
Robert J. Barro zajmuje się wpływem systemu ubezpieczeń społecznych na poziom oszczędności. Osoby starsze uzyskują wzrost swoich świadczeń i reagują zwiększoną konsumpcją. Natomiast młode osoby muszą płacić wyższą składkę, aby skompensować wyższe wydatki na emerytury. Zmniejszenie majątku młodego pokolenia jest mniejsze niż przyrost majątku emerytów. Zatem ubytek popytu konsumpcyjnego ze strony osób młodych jest mniejszy niż przyrost konsumpcji ze strony osób starszych. Dlatego krańcowa skłonność do oszczędzania maleje. Następnie jest wzrost realnej stopy procentowej oraz spadek inwestycji netto. W długim okresie spadek inwestycji powoduje zmniejszenie się zasobu kapitału.
W 1974 roku Martin Feldstein ogłosił tezę o ujemnym wpływie ubezpieczeń społecznych na oszczędności. Jednakże przeprowadzone w latach późniejszych badania nie potwierdziły tej tezy. Długookresowe dane nie potwierdziły negatywnego wpływu systemu ubezpieczeń społecznych na oszczędzanie.
System ubezpieczenia społecznego można potraktować jako element funkcji redytsrybucyjnej finansów państwa. Płacone składki są przekazywane dla osób korzystających z danego świadczenia. Innymi słowy środki sytemu ubezpieczeń społecznych są przekazywane od osób najmniej potrzebujących do najbardziej potrzebujących.
Ubezpieczenie społeczne spełnia także kryterium Pareta. Według tego kryterium o podwyższeniu dobrobytu można mówić wówczas, gdy korzyści, co najmniej pojedynczej jednostki tak wzrosły, że korzyści innej nie uległy zmniejszeniu. Wypłata świadczenia poprawia korzyści jednej osoby, ale nie pogarsza sytuacji innych osób będących w systemie ubezpieczeń społecznych.
Ekonomia zajmuje się także ustaleniem optymalnego koszyka dóbr dla osób otrzymujących świadczenia z sytemu ubezpieczeń społecznych. Często dla starszych osób jest to jedyne źródło dochodów (np. emerytury).

Miało być po I wojnie św. przepraszam.

Rozumiem że jesteś aby wszystko było prywatne. I chciałbyś aby każdy człowiek sam troszczył się o własną przyszłość poprzez gromadzenie zasobów na wypadek utraty pracy lub zdrowia. To przy takiej filozofi bęfdzie mnóstwo żebrzących ludzi na jedzenie.

A może jednak lepiej od dochodu? W końcu nie tylko ilość ziemi jest ważna, ale także dochód.