Problem niedostosowania kodeksu pracy do zmieniającej się rzeczywistości społecznych i gospodarczych stosunków istnieje i czy się komuś to podoba czy nie im więcej opóźnień w dostosowywaniu prawa pracy do nowych warunków gospodarczych tym gorzej dla nas wszystkich.
Nic dziwnego, że kodeksu pracy w obecnym jego kształcie bronią zażarcie Ci, którzy dzięki jego zapisom mają luksusowe warunki pracy i płacy fundowane im w większości na koszt podatnika. Natomiast Ci POLACY, KTÓRZY SAMI muszą zarobić na wszystkie koszty utrzymania swoich stanowisk pracy już nie są tak zachwyceni tym, czego prawo wymaga od pracodawcy. Bo czy rozsądna pracownica wykonująca w prywatnej małej firmie pomocnicze prace administracyjno biurowe po powrocie z urlopu macierzyńskiego widząc, że jej pracodawca, który wykonuje wraz innymi pracownikami usługi dla klientów, będące jedynym źródłem przychodów i pracuje sam po 12 godzin dziennie 6 dni w tygodniu będzie żądała wypłacania wynagrodzenia za karmienie swojego dziecka piersią i wychodziła z pracy na 1 godzinę pozostawiając swoje stanowisko puste?
Czy rosnące wymagania biurokratyczne wyeliminują pracodawców nieuczciwych czy raczej doprowadzą do trudności płatniczych pracodawców uczciwych? Czy luksusowe układy zbiorowe pracy obowiązujące w przedsiębiorstwach państwowych a powodujące nierentowność tych zakładów są uczciwe skoro dla ratowania tych niby przedsiębiorstw podatnicy zarabiający znacznie mniej decyzją Rządu dotują miliardami złotych wrażliwe politycznie branże, co powoduje brak w budżecie pieniędzy na cele ogólnonarodowe jak np. na ochronę zdrowia, na drogi, na oświatę itp.? Aby się wypowiadać o kodeksie pracy trzeba więcej wiedzieć o złych skutkach obecnych przepisów dla nas wszystkich.