Problemem państw demokratycznych o lewicowym skrzywieniu (i nie tylko) jest to, że jak gospodarka kwitnie, to w trosce o popularność demokratyczne rządy rozdają pieniądze budżetowe na prawo i lewo, czego zresztą domagają się pracownicy sfery budżetowej, którzy przecież też chcą mieć swój udział w sukcesie. Zupełnie zapomina się o tym, że po czasach prosperity przychodzą lata chudsze i że warto coś odłożyć na wszelki wypadek. Tak robi każdy dobry gospodarz. Gdy więc pojawia się kryzys, dekoniunktura, kasa szybko zaczyna świecić pustkami i wtedy rozpoczynają się lamenty, głównie pracowników sfery budżetowej, którzy tym razem nie chcą mieć swojego udziału w kryzysie. Niech zapłaci kto inny. Czy demokratyczny rząd może być dobrym gospodarzem? Jest to sprzeczność sama w sobie. Wynika z zasad funkcjonowania demokracji.