Po tym co tu czytam to wcale nie chce zeby wracali. Banda malkontentow.

wszystko zależy od możliwości jakie dostaniemy w kraju. Właśnie przebywałem przez tydzień w ojczyźnie i po prostu nie mogę dojść do siebie... taksówki które nie są taksówkami tylko breloczkami, pracownicy uczelni lustrowani, ceny mieszkań powoli przekraczające marzenia nawet anglików, regulowane wysokości mównic i kreacjonizm wpychający się do szkół... chciałbym kiedyś wrócić...ale na pewno nie do chwili gdy ustawię się na tyle że te głupoty przestaną mieć na nie wpływ...

wielu z nas (tzn Polaków mieszkających za granicą) chciałoby otworzyć własne biznesy w Polsce... ale nikt nie odważy się tego zrobić na takich warunkach jakie oferuje państwo Polskie...

powiem szczerze... po pobycie w Polsce zdecydowałem się kupić mieszkanie w Bułgarii a "biznes" założyć w Anglii... a mogłem i chciałem to zrobić w kraju

A ja wyjechałem nie dlatego, że byłem bezrobotny ale dlatego, ze aby cokolwiek w Polsce osiągnąć trzeba bardzo się poniżać do przestępstw takich jak np. korumpowanie urzędników. Wszędzie tylko "układy" nepotyzm, znajomości , kumoterstwo, płatna protekcja itd. Zaczyna sie to już w szkole. Najlepsze oceny otrzymują dzieci z czerwonych elit czyli ci, których rodzice w przeważajacej większości zajmują dyrektorskie i prezesoskie stanowiska w państwówkach oraz z nowobogackich za łapówki (wyłudzane od nich) lub za załatwianie spraw nauczycielom. W tym momncie następuje "rozdanie kart". Twój los w rekach belfra. Nie dasz łapówki lub nie zapiszesz dziecka na korepetycje, to zapomnij że będzie miał dobre oceny i że dostanie się do dobrego Liceum. Następnie w liceum jest podobnie. Potem są egzaminy na studia dzienne i też trzeba zapłacić bo są tzw. kursy przygotowujące. Na studiach wystarczy, że tylko 1 belfer będzie pazerny lub będzie erotomanem i znowu musisz stać sie obywatelem szmaciakiem. Kończysz studia i okazuje się, że ciebie nie chcą zatrudnić bo:
1. jest duże bezrobocie -brak wakatów,
2. pracodawca woli zatrudniać na czarno -zapłaci mniejszy podatek,
3. wybierją ładniejszą lub przystojniejszego,
4. cenisz się za bardzo -płaca :(
4. to czego uczyłeś się tyle lat jest pracodawcy nieprzydatne za wyjątkiem j.obcych.
Skoro tak to znając j.obcy pakuje się i wyjeżdżam do Irlandii.
Wracasz po kilku miesiącach, zarobiłeś. Nadal nie ma dla ciebie człowieka ambitnego i wykształconego dobrej pracy (nie koniecznie dobrze płatnej pieniądze juz mam). Próbujesz załozyć działalność gospodarczą np. sklep. Jest tego sporo, nie chcesz długo dopłacac do interesu to idziesz po koncesje na alkohol. Niestety trzeba dać łapówkę i to sporą bo konkurencja też dała i to nie jednorazowo. Obliczasz i dochodzisz do wniosku, że ci może nie wystarczyć, idziesz po kredyt. Niestety nie otrzymujesz bo nie masz czym zastawić a nie miałeś w ostatnim czasie dobrych kontaktów z rodziną i kolegami (byłeś za granicą) i nie będą chcieli żyrować.Idziesz do urzędu pracy i owszem ale musisz poczekać w kolejce 2 lata, dostaniesz w wysokości ceny b.dobrego roweru :]
Otworzyłeś sklep. Pewnego dnia pojawia się 2 łysych barczych gentelmenów i składa ci propozycje nie do odrzucenia będą ciebie i twój biznes chronić :] znowu wydatek lub drogie ubezpieczenie od pożaru :] Wcześniej jednak nie dałeś łapówki w Państw Inspekcji Sanitarnej bo nie żądali a sam się niedomyśliłeś :( Teraz przyszli i stwierdzili, że jest syf, muszisz zamknąc sklep. Otworzyłeś po uwzględnieniu odwołania. Wkrótce pojawia się Państwowa Inspekcja Handlowa podobno sprzedałeś papierosy 16 letniemu chłopakowi -kara ! Twoja pracownica zachorowała koszty płacy + zastepstwo.
Po kilku miesiacach okazało sie że miałeś skrzynkę podrobionej wódki, która nabyłeś w legalnej hurtowni, niestety to ty odpowiadasz a hurtownię wczoraj zlikwidowała policja, ponieważ gangi groziły właścicielowi śmiercią jeśli nadal nie bedzie współpracował.
Likwidujesz działalność, sprzdajesz wszystko, pakujesz się iw yjeżdżasz z kraju na zawsze.

Mieszkam 4lata poza krajem i ten rok to juz trzeci z kolei w ktorym wracam i boje sie powrotu.Przeraza mnie mysl, ze rozczaruje sie ,ze podjelam zla decyzje, a wiec mam jeszcze 10miesiecy do powrotu-pozdrawiam

Ja nie wrócę. Chyba, że (odpukać w niemalowane) sytuacja mnie jakoś do tego zmusi.
Wyjechałam nie dla pieniędzy - w Polsce (po przeliczeniu euro na złotówki miałam prawie tyle samo) bałam się posłać dzieko do szkoły. Tutaj jest bezpiczniejsze. Jesli ktoś zrobi mu krzywdę to wiem, że pójdzie siedzieć. No i wzywając karetkę pogotowia jestem pewna, że będą mnie ratować. Itp itd.

Byli by głupcami jak by wrócili do kraju gdzie będzie im lepiej jak w obcym kraju bo polska to jest kraj straconej nadziei bez najmniejszych szans na lepsze życie ponieważ w rządzie się nie liczy człowiek tylko kobieca dupa bo to u nich jest najważniejsze a co ważne dla kraju to ich nie obchodzi proszę zauważyć gdzie jest polak dobrze traktowany wszędzie go krytykują i wszędzie jest żle traktowany i wszędzie jest czarną owcą a we własnym kraju jesteś murzynem białym bo zarobi jak smarkaty synek mimo że ma 30 lat pracy nawet we własnym kraju każdy jeden obywatel jest czarną owcą w rządzie dobrze o tym wiedzą ino nic na ten nic nie mówią

Ja nie wracam. Ukladam sobie kariere zawodowa za granica kraju.
Mam wyzsze wyksztalcenie ktore jest tu bardzo cenione.
Jest super.

Jestem studentka, jeszcze. Mam 24 lata. To juz ostatni rok studiow, niestety. Jeszcze tylko praca mgr i obrona i koncze studia. Podobnie jak wielu studentow wyjezdzalam do wakacyjnej pracy za granice, praktycznie kazde wakacje spedzalam dorabiajac u naszych zachodnich sasiadow. Praca nie byla ciezka, wrecz przyjemna, wiec pieniadz latwy i szybki mozna bylo dolozyc do zycia w Polsce i do studiow. Zupelnie inny styl zycia, swobodny, wygodny, brak problemow finansowych... to powazne argumenty ktore bardzo zniechecaly mnie do powrotu do kraju. Baa o maly wlos gotowa bylam zrezygnowac ze studiow. Ale tego nie zrobilam, choc wielu znajomych zostalo.

Dzis ciesze sie ze podjelam taka decyzje. Co innego wyjazd wakacyjny, co innego staly pobyt. Wlasnie koncze studia, ostatni ich rok spedzilam na stypendium zagranicznym, podczas ktorego zrobilam tez zagraniczne praktyki. Obronie sie i sprobuje poszukac ciekawej pracy w Polsce, jest sporo ofert pracy, pensje moze nizsze ale przynajmniej sa perspektywy awansu i prestiz wiekszy. Za granica to ciezko - zawsze sie jest tym gorszym, mozliwosci znalezienia dobrej pracy w zawodzie ograniczone, choc kaska lepsza. Ale z dwojga zlego, chyba wole miec mniej niz wiecej, wole miec mniejsza pensje ale przynajmniej satysfakcje z pracy, moge zyc skromniej ale przynajmniej wiem ze nie zamienie sie w prozna materialistke, wreszcie jakbym byla w potrzebie zawsze mam rodzine, kochajaca i oddana, oni pomoga.
Przykro mi sie robi jak patrze na kuzynke ktora za moja namowa wyjechala ze mna i nie wrocila. Nie skonczyla studiow (grafika komputerowa) i pracuje jako sprzedawczyni w malym podrzednym sklepiku. Co z tego ze stac ich bylo kupic mieszkanie na kredyt, teraz spokojnie go splacaja, maja samochod, motor, zyja wygodnie, wyjezdzaja na wakacje to tu to tam... ale do Polski wraca zawsze z pochylona glowa. To zupelnie tak jak Ci Polacy, ktorzy podekscytowanym glosem w samolocie lecacym z Londynu opowiadaja jak cudowne jest zycie w UK, przez caly lot geba im sie nie zamyka, ale milkna gdy tylko padnie pytanie: A co robisz? Gdzie pracujesz? Wtedy nagle gestnieje atmosfera, zapada cisza, kobiety (wymalowane, wystrojone) chowaja dlonie - zniszczone fizyczna praca wstydza sie?

Ci co maja swoj system wartosci, zdrowe i mocne zasady, wyniesione z domu, od rodziny i co maja poczucie wlasnej wartosci i godnosci - nie wyjada, zostana w Polsce, a nawet jesli wyjada to wroca po 1 roku lub 2och z nowymi doswiadczeniami, ktore wykorzystaja w Polsce - ja w to wierze...