To nawet całkiem logiczne. Niezależni aktorzy, czy szerzej twórcy będą decydować o telewizji publicznej. Jeden szczegół. A czy to przypadkiem nie Min.Kul. dzieli kasę wśród tych niezależnych twórców, bez której to państwowej kasy owi twórcy może nie przymieraliby głodem, ale żyć musieliby skromnie? Ja tam oczywiście nie przypuszczam, aby Min.Kul. jako organ polityczny, miało zamiar kierować środki do odpowiednich kręgów twórców, ale w Polsce to zawsze jest tak, że rozwiązana najmniej prawdopodobne są właśnie tymi docelowymi.

Co za bzdura.. Założenie, że prywatnym konieczne są do życia publiczne jest chore; może wszystko powinno mieć państwowe odpowiedniki dla "podnoszenia jakości" prywatnych?
Państwowe piekarnie bedą podnosić jakość chleba w prywatnych, a państwowe wytwórnie samochodów dbały by jakość samochodów z prywatnych fabryk nie schodziła na psy..

Przypomnę, i ponawiam moje umieszczane tu wcześniej propozycje finansowania mediów;
TV - z podatku od nieruchomości (niewielka obowiązkowa opłata zwiekszajaca każdy podatek od nieruchomość mieszkalnej, firmowej ok. 6 zł/miesiąc),
a radio - z podatku (niewielkiego - ok. 10 zł na rok ) przy opłacie w czasie przeglądu corocznego każdego samochodu.
Ma to być tzw "opłata medialna" nie majaca nic wspólnego z posiadanem czy nie posiadaniem odbiorników, a po prostu podatek na publiczne, kulturotwórcze i spinające tożsamość narodową media, media dbające o pluralizm polityczny i obce zmasowanej komercji.

Ma to pewien rodzaj domiemania, że każda nieruchomośc ma telewizor i każdy samochód ma radio, ale obowiązek płacenia ma mieć KAŻDY. Każdy posiadacz może mieć , a jesli nie ma to jego sprawa i nie zwalnia go to z podatku, bo to podatek nie jest od tego, że ktoś słucha czy ogląda, ( tak jak do tej pory nikt nie sprawdza, czy ktoś ogląda media publiczne, czy tylko słucha prywatne i płaci abonament od odbiornika) ale by media publiczne ta spoiwa państwa Polskiego przetrwała