Problem "pułapki pychy" opisali na stronie hbr.org (Harvard Business Review) Rasmus Hougaard i Jacqueline Carter. Swój tekst rozpoczęli od historii Ceesa 't Harta, CEO Carlsberg Group.
"Jeśli nie trzymam ręki na pulsie, to nie mogę być dobrym przywódcą"
Podczas pierwszego dnia pracy na nowym stanowisku Cees 't Hart otrzymał od swojego asystenta specjalną kartę wejściową. Gdy "odbijał się" nią w windzie, jechała prosto na 20. piętro, gdzie miał swoje biuro w narożniku. "A dzięki oknom jego biuro oferowało wspaniały widok na Kopenhagę. Były to zalety jego nowego stanowiska, które podkreślały jego władzę i znaczenie w firmie" – czytamy w artykule.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Pierwsze dwa miesiące upłynęły mu na aklimatyzacji. Musiał dostosować się do nowych obowiązków. W tym czasie jednak dostrzegł, że w ciągu dnia spotyka niewielu ludzi. Winda nie zatrzymywała się na innych piętrach, więc tylko część z kadry kierowniczej mogła go odwiedzać na 20. piętrze.
CEO chciał jednak wchodzić w interakcje z podwładnymi. Dlatego też po dwóch miesiącach zdecydował się zostawić swoje biuro z widokiem na miasto. Wybrał open space na niższym piętrze i zajął tam puste biurko.
Jeśli nie będę spotykał się z ludźmi, nie poznam ich opinii. A jeśli nie trzymam ręki na pulsie organizacji, nie mogę skutecznie przewodzić – tak wyjaśnił swoją decyzję Cees 't Hart, cytowany przez hbr.org.
Pensja lepsza niż programisty. Oto zawód przyszłości
"Pułapka pychy" groźna dla menedżerów
Historia jest punktem wyjścia dla autorów do rozważań nad ryzykiem izolacji, które wiąże się z piastowaniem wysokich stanowisk w firmach. Im wyżej liderzy firm pną się w wewnętrznej hierarchii, tym bardziej są narażeni na ryzyko rozdęcia ego. A im bardziej ono się rozrasta, tym łatwiej o to, by ich kariera zatrzymała się na stanowisku kierowniczym.
Gdy zyskujemy większą władzę, tym bardziej ludzie wokół nas starają się nas zadowolić. Uważniej nas słuchają, zgadzają się z naszymi pomysłami, a nawet częściej śmieją się z naszych żartów. Nie sprzeciwiają się naszym propozycjom i decyzjom, choć, jak pisaliśmy w money.pl, to nonkonformizm najefektywniej rozwija firmę.
David Owen, były brytyjski minister spraw zagranicznych i neurolog, oraz Jonathan Davidson, profesor psychiatrii i nauk behawioralnych na Uniwersytecie Duke'a, nazywają to "pułapką pychy". Definiują ją jako "zaburzenie posiadania władzy, zwłaszcza władzy, która była związana z przytłaczającym sukcesem, utrzymywanym przez lata".
Syndrom ten przejawia się wypaczeniem perspektywy lub wartości. Kiedy w swoje szpony złapie nas ego pragnące coraz większej władzy, to tracimy kontrolę nad sobą i naszym otoczeniem. To właśnie ono sprawia, że stajemy się podatni na manipulację, mamy zawężone pole widzenia, a nasze zachowanie staje się coraz gorsze, przez co nierzadko działamy wbrew naszym wartościom.
Rozdęte ego. Niełatwo się z tego wyleczyć
Uwolnienie się od przejmującego kontrolę ego to niezwykle trudne zadanie. Potrzebne do tego są: bezinteresowność, refleksja i odwaga. Eksperci dają kilka wskazówek, które mogą ułatwić to zadanie. Oto one:
- Zastanów się nad przywilejami, które są ci oferowane na kierowniczym stanowisku. Niektóre pozwalają ci skutecznie wykonywać pracę, co jest dobre. Inne jednak są po prostu dodatkami promującymi twój status i władzę, a w konsekwencji ego. Przykładem może być karta blokująca windę na konkretnym piętrze.
- Wspieraj, rozwijaj się i pracuj z ludźmi, którzy nie będą karmić twojego ego.
- Bądź pokorny i wdzięczny. Jak stwierdzili autorzy, pokora i wdzięczność to kamienie węgielne bezinteresowności. Podpowiadają też, by na koniec dnia zastanowić się, kto nam pomógł w osiągnięciu sukcesu. Gdy zobaczymy, że nie zawdzięczamy wszystkiego wyłącznie sobie, będzie nam łatwiej nabrać pokory.
Pensja lepsza niż programisty. Oto zawód przyszłości
O autorach artykułu HBR poświęconego "pułapce pychy"
Rasmus Hougaard jest założycielem i CEO Potential Project, firmie zajmującej się przywództwem, rozwojem organizacyjnym i badaniami, obsługującej m.in. Microsoft. Z kolei Jacqueline Carter jest partnerką i dyrektorką Potential Project na Amerykę Północną. Wspólnie napisali książki: "Compassionate Leadership: How to Do Hard Things in a Human Way" oraz "The Mind of the Leader: How to Lead Yourself, Your People, and Your Organization for Extraordinary Results".