Sprawa b. narzeczonej S. Niesiołowskiego
Osobą, która szczególnie ciężko przeżyła załamanie się Stefana Niesiołowskiego w śledztwie i jego sypanie na najbliższych, była jego ówczesna narzeczona Elżbieta Nagrodzka. W dramatycznym liście do redaktora naczelnego tygodnika "Ozon" Grzegorza Górnego, wystosowanym 1 lipca 2006 r., E. Nagrodzka tak pisała na ten temat: "Stefan Niesiołowski zbudował swoją pozycję polityka oraz image nieugiętego herosa na kłamstwie. Załamał się już pierwszego dnia śledztwa i sypał nas, swojego brata Marka, przyjaciół Andrzeja i Benedykta Czumów, i mnie, swoją narzeczoną od pierwszego przesłuchania! Podczas gdy ja, kobieta i szeregowy członek organizacji, przez wiele dni śledztwa twierdziłam, że 'nic nie wiem o Ruchu' (...) Stefan Niesiołowski nie wprowadzał mnie do żadnej organizacji, (...) znałam Czumów wyłącznie towarzysko (patrz protokół z przesłuchania 30.VI.1970 r.), on - mężczyzna i jeden z przywódców, sypał nas od pierwszego przesłuchania (20.VI.), nie szczędząc detali. (...) Kiedy po wielu dniach przesłuchań (30.VI.) kolejny raz zaprzeczyłam, że istnieje 'Ruch', śledczy pokazał mi protokół z 20.VI., podpisany ręką Niesiołowskiego, w którym podaje szczegóły mojej działalności. Dostałam wtedy parę innych protokołów z zeznań kolegów, z których wynikało, że Wojciech Mantaj zaczął zeznawać już 22.VI., Marek Niesiołowski - 25.VI., a Benedykt Czuma - 28.VI. Dla pikanterii dodam, że na podobną okoliczność 'Ruch' zalecał bezwarunkowe milczenie i ja miałam odwagę się do tego zalecenia zastosować. Załamanie Stefana i paru innych kolegów przeżyłam boleśnie. Wyobrażałam sobie idealistycznie, a może naiwnie, że jeśli wszyscy będą milczeli, SB będzie musiała nas wypuścić. Przecież jeszcze wtedy nie wiedziałam, że miała wtyczki i sporo informacji o grupie. W tym samym czasie otrzymywałam od Stefana listy z propozycją 'ślubu w więziennej kaplicy'.

Zgłoszenie Niesiołowskiego na wicemarszałka Sejmu to prowokacja.
Niesiołowski jest symbolem tego, co najpodlejsze i najnikczemniejsze w polskiej polityce.
Wysuwanie tej kandydatury to umyślna zaczepka, chęć sparaliżowania prac Sejmu i histeryczna, powyborcza reakcja PO.

"ciągle przedstawia się go jako rzekomego herosa opozycji antykomunistycznej. Jest to w sprzeczności z faktem, że był na liście Milczanowskiego oraz tym, że po uwięzieniu za udział w nielegalnym 'Ruchu' zaczął na wszystkich sypać zaraz pierwszego dnia po uwięzieniu". Nowak powołuje się na słowa "wsypanej przez niego jego byłej narzeczonej Elżbiety Królikowskiej-Avis, która 10 lat temu wygrała z Niesiołowskim proces o pomówienie".

Oportunista, bo nie uwierzę, że człowiek w tym wieku ewoluuje od ZChNu do liberała. Hipokryta. A poza tym cham.

Jak go słucham to nie mogę się przestać smiać. Gość potrafi mnie rozbawić. Ciekawe od kogo nauczył się puszczać takie wiązanki?

Drogi Panie Profesorze, kiedyś dawno temu, jak należał Pan do ZChN, nie był Pan moim idolem, ale teraz Pana komentarze są miodem na moje serce. Są bardzo trafne. Życzę Panu wytrwałości.

większość medialnych wypowiedzi Niesiołowskiego ma charakter prowokacji politycznej i zaogniania atmosfery, nic w tym człowieku nie ma z ducha powodzenia, cierpi na obsesje pisowską jeden raz na dwa lata słyszałem pochwałe pisu To tak wg Niesiołowskiego wygląda PiS be a PO cacy niestety jest to nie wiarygodne gdyż jest wiele odcieni szarości. Człowieka którego nie stać na obiektywizm i wole współpracy nie powinno sie nigdy powoływać na marszałka Sejmu

Niesiołowski, największą prowokacją jesteś ty baranie i tobie podobni. Az dziw, że w naszym dość zimnym kraju tyle kameleonów jak ty durniu. Prawdopodobnie jesteś jakimś biologiem, który łapał motyle, a teraz niezdolny jesteś własnego ptaszka za łeb, tylko sikasz w majtki, co czasem widać po obszczanych twoich portkach, żadna woda kolońska nie zabija śmierdzącej od ciebie uryny, ale zamiast mądrzyć się idź na emeryturę, którą fuksem będziesz miał wysoką łajzo jeden.

Maciarewicz jest symbolem nieudacznictwa PiSu. Przez 2 lata powstało wielkie NIC. A oceny Niesiołowskiego, w kategoriach etycznych, są nie na miejscu. Panie Niesiołowski mniej przymiotników więcej rzeczowników.