Odliczenie kosztów za bilety na dojazd do pracy
autun
/ 88.199.88.* / 2010-09-16 00:33
Witam uprzejmie. Mam pity mojego ojca który chce zrobić korekte. Jego zakład pracy nie ujął wydatków na bilety. w rubryce KUP jest wpisana kwota 1529,66zł, z kolei gdy koszt biletów to 3343,47 za cały rok (jest to suma za "Odpłatność za bilet na dojazd potrącona z wynagrodzenia" 260,10zł + "Dopłata zakładu do biletu na dojazd doliczona do przychodów opodatkowanych pracownika"3083,37zł)
I tu mam pytanie: czy mogę wpisać tą kwotę do KUP (3343,47zł)? I czy muszę odjąć od tego kwotę którą odjął zakład pracy od kwoty 1668,72? Bo ojciec mieszka w miejscowości innej niż zakład pracy. A ja nie mam załączników tylko wypełniony już PIT-40.
I tu mam pytanie: czy mogę wpisać tą kwotę do KUP (3343,47zł)? I czy muszę odjąć od tego kwotę którą odjął zakład pracy od kwoty 1668,72? Bo ojciec mieszka w miejscowości innej niż zakład pracy. A ja nie mam załączników tylko wypełniony już PIT-40.
autun
/ 88.199.88.* / 2010-09-17 16:28
Dobra to zapytam się łopatologicznie: czy mogę zamiast 1529,66zł dać te 3343,47zł za bilety w kup? Czy muszę coś odejmować?
belladonna
/ 2010-09-18 21:32
/ Tysiącznik profesjonalny
Sygnatura
ILPB2/415-1110/09-2/WM
Data
2010.02.12
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
bilety
dokumentowanie wydatków
koszty przejazdu
pracownik
przejazdy pracowników
przewóz pracowników
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca, mając zaświadczenie z zakładu pracy o wysokości odpłatności za bilety na dojazd do pracy, które zostały potrącone i doliczone do Jego przychodów opodatkowanych, może zastosować w rozliczeniu rocznym koszty faktycznie poniesione, tj. 6 957,97 zł, stosownie do art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Wniosek ORD-IN 266 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Mariusza K., przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę. Dojeżdża do pracy 80 km. Zakład pracy organizuje autobusowe środki transportu na dojazdy do pracy, po czym dopłaca pracownikom za dojazdy zaliczając te dopłaty do przychodów opodatkowanych, a częściowo pracownicy dopłacają sami, co także jest potrącane na listach płac. Zainteresowany podaje, iż zakład pracy stosuje koszty uzyskania przychodu według zryczałtowanej stawki, o której mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na koniec roku rozliczeniowego zakład wydaje zaświadczenia dla pracowników, którzy sami dokonują rocznego rozliczenia podatku dochodowego o odpłatności za bilety jakie ponosi pracownik.
Wnioskodawca podaje, iż ww. dojazdy odbywają się autobusowym środkiem komunikacji na podstawie biletów imiennych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca, mając zaświadczenie z zakładu pracy o wysokości odpłatności za bilety na dojazd do pracy, które zostały potrącone i doliczone do Jego przychodów opodatkowanych, może zastosować w rozliczeniu rocznym koszty faktycznie poniesione, tj. 6 957,97 zł, stosownie do art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
Zdaniem Wnioskodawcy, art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi jednoznacznie, iż „przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu”.
Zdaniem Zainteresowanego, z zaświadczenia wynika, iż „dopłata zakładu do biletu na dojazd do pracy doliczona w roku podatkowym 2008 (…) do przychodów opodatkowanych pracownika (…)”.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ww. przepis pozwala zastosować wysokość kosztów uzyskania według zaświadczenia podanego przez zakład pracy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie natomiast do ust. 2 ww. artykułu, dochodem ze źródła przychodów (…) jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.
W myśl art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 2, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1 335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku sł
ILPB2/415-1110/09-2/WM
Data
2010.02.12
Autor
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu
Temat
Podatek dochodowy od osób fizycznych --> Koszty uzyskania przychodów --> Pojęcie i wysokość kosztów uzyskania przychodów
Słowa kluczowe
bilety
dokumentowanie wydatków
koszty przejazdu
pracownik
przejazdy pracowników
przewóz pracowników
Istota interpretacji
Czy Wnioskodawca, mając zaświadczenie z zakładu pracy o wysokości odpłatności za bilety na dojazd do pracy, które zostały potrącone i doliczone do Jego przychodów opodatkowanych, może zastosować w rozliczeniu rocznym koszty faktycznie poniesione, tj. 6 957,97 zł, stosownie do art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Wniosek ORD-IN 266 kB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana Mariusza K., przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca jest pracownikiem zatrudnionym na umowę o pracę. Dojeżdża do pracy 80 km. Zakład pracy organizuje autobusowe środki transportu na dojazdy do pracy, po czym dopłaca pracownikom za dojazdy zaliczając te dopłaty do przychodów opodatkowanych, a częściowo pracownicy dopłacają sami, co także jest potrącane na listach płac. Zainteresowany podaje, iż zakład pracy stosuje koszty uzyskania przychodu według zryczałtowanej stawki, o której mowa w art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na koniec roku rozliczeniowego zakład wydaje zaświadczenia dla pracowników, którzy sami dokonują rocznego rozliczenia podatku dochodowego o odpłatności za bilety jakie ponosi pracownik.
Wnioskodawca podaje, iż ww. dojazdy odbywają się autobusowym środkiem komunikacji na podstawie biletów imiennych.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy Wnioskodawca, mając zaświadczenie z zakładu pracy o wysokości odpłatności za bilety na dojazd do pracy, które zostały potrącone i doliczone do Jego przychodów opodatkowanych, może zastosować w rozliczeniu rocznym koszty faktycznie poniesione, tj. 6 957,97 zł, stosownie do art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...
Zdaniem Wnioskodawcy, art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi jednoznacznie, iż „przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu”.
Zdaniem Zainteresowanego, z zaświadczenia wynika, iż „dopłata zakładu do biletu na dojazd do pracy doliczona w roku podatkowym 2008 (…) do przychodów opodatkowanych pracownika (…)”.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż ww. przepis pozwala zastosować wysokość kosztów uzyskania według zaświadczenia podanego przez zakład pracy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie natomiast do ust. 2 ww. artykułu, dochodem ze źródła przychodów (…) jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.
W myśl art. 22 ust. 1 kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ww. ustawy.
Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 2, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:
1. wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1 335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku sł
belladonna
/ 2010-09-18 21:33
/ Tysiącznik profesjonalny
użbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2 002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1 668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2 502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi (ust. 11 wyżej cytowanego artykułu).
W przedmiotowej sprawie kluczowe jest ustalenie pojęcia imiennego biletu okresowego.
Wykładnia gramatyczna przepisu z art. 22 ust. 11 wskazuje, iż koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy podatnik może przyjąć w wysokości faktycznie poniesionych tylko wówczas, gdy spełnione są jednocześnie następujące przesłanki:
* wydatki pracownika były wyższe od kosztów ustawowo określonych,
* były poniesione na transport do zakładu pracy,
* odbyły się wymienionymi ściśle środkami transportu oraz
* zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazał definicji pojęcia „imiennego biletu okresowego”. Kwestia, czy imienny bilet okresowy jest sporządzony w postaci jednego dokumentu, bądź też dokumentu z załącznikiem ma charakter techniczny, a nie normatywny i nie może zatem pozbawić go cech dowodu na okoliczność poniesienia ww. kosztów. Z tego względu należało uznać, że w świetle treści art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne jest, aby w załączniku do biletu określona została cena biletu, a więc koszt jaki pracownik poniósł na dojazd do zakładu pracy w ciągu roku, tym bardziej, że koszty te rozliczane są w deklaracji rocznej. Ponadto bilet ten w swej treści musi określać osobę uprawnioną do korzystania z niego. Dodatkowo musi to być bilet uprawniający do korzystania z komunikacji przez pewien okres czasu.
Stosownie do treści art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w celu dojazdu do pracy korzysta z transportu autobusowego organizowanego przez pracodawcę. Finansowanie z tego tytułu odbywa się dwutorowo, tj. pracodawca dopłaca pracownikom za dojazdy zaliczając te dopłaty do przychodów opodatkowanych, zaś częściowo pracownicy sami partycypują w kosztach – co również znajduje wyraz w postaci potrąceń na listach płac. Z tytułu dojazdu do pracy Zainteresowany otrzymuje bilety imienne, natomiast na koniec roku pracodawca wydaje Mu zaświadczenie, z którego wynika, że odpłatność za bilety na dojazd do pracy potrącana jest w danym okresie, a następnie doliczona w roku podatkowym 2008 r. do przychodów opodatkowanych pracownika.
Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż posiadanie przez pracownika wyłącznie zaświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych wydatków nie stanowi przesłanki uprawniającej do zastosowania faktycznie poniesionych kosztów uzyskania przychodu. Wskazać bowiem należy, iż z przepisu art. 22 ust. 11 ww. ustawy wprost wynika, iż w rocznym rozliczeniu podatku koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, mogą być zastosowane wyłącznie na podstawie imiennych biletów okresowych.
Przedmiotowe zaświadczenie z zakładu pracy stanowi jedynie załącznik do ww. biletów, z którego wynika wysokość poniesionych przez pracownika kosztów w związku z dojazdem do pracy. Natomiast dopiero udokumentowanie wydatków okresowymi biletami imiennymi spełnia ustawową przesłankę, o której mowa w ww. art. 22 ust. 11.
W konsekwencji, tut. Organ stoi na stanowisku, iż Zainteresowany – posiadając łącznie okresowe bilety imienne oraz zaświadczenie o wysokości poniesio
2. nie mogą przekroczyć łącznie 2 002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
3. wynoszą 139 zł 06 gr miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 1 668 zł 72 gr, w przypadku gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę,
4. nie mogą przekroczyć łącznie 2 502 zł 56 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej, a miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.
Jeżeli roczne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, są niższe od wydatków na dojazd do zakładu lub zakładów pracy środkami transportu autobusowego, kolejowego, promowego lub komunikacji miejskiej, w rocznym rozliczeniu podatku koszty te mogą być przyjęte przez pracownika lub przez płatnika pracownika w wysokości wydatków faktycznie poniesionych, udokumentowanych wyłącznie imiennymi biletami okresowymi (ust. 11 wyżej cytowanego artykułu).
W przedmiotowej sprawie kluczowe jest ustalenie pojęcia imiennego biletu okresowego.
Wykładnia gramatyczna przepisu z art. 22 ust. 11 wskazuje, iż koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy podatnik może przyjąć w wysokości faktycznie poniesionych tylko wówczas, gdy spełnione są jednocześnie następujące przesłanki:
* wydatki pracownika były wyższe od kosztów ustawowo określonych,
* były poniesione na transport do zakładu pracy,
* odbyły się wymienionymi ściśle środkami transportu oraz
* zostały udokumentowane wyłącznie imiennymi biletami okresowymi.
W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazał definicji pojęcia „imiennego biletu okresowego”. Kwestia, czy imienny bilet okresowy jest sporządzony w postaci jednego dokumentu, bądź też dokumentu z załącznikiem ma charakter techniczny, a nie normatywny i nie może zatem pozbawić go cech dowodu na okoliczność poniesienia ww. kosztów. Z tego względu należało uznać, że w świetle treści art. 22 ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne jest, aby w załączniku do biletu określona została cena biletu, a więc koszt jaki pracownik poniósł na dojazd do zakładu pracy w ciągu roku, tym bardziej, że koszty te rozliczane są w deklaracji rocznej. Ponadto bilet ten w swej treści musi określać osobę uprawnioną do korzystania z niego. Dodatkowo musi to być bilet uprawniający do korzystania z komunikacji przez pewien okres czasu.
Stosownie do treści art. 22 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ust. 2 pkt 3 i 4 oraz ust. 11 nie stosuje się w przypadku, gdy pracownik otrzymuje zwrot kosztów dojazdu do zakładu pracy, z wyjątkiem, gdy zwrócone koszty zostały zaliczone do przychodów podlegających opodatkowaniu.
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w celu dojazdu do pracy korzysta z transportu autobusowego organizowanego przez pracodawcę. Finansowanie z tego tytułu odbywa się dwutorowo, tj. pracodawca dopłaca pracownikom za dojazdy zaliczając te dopłaty do przychodów opodatkowanych, zaś częściowo pracownicy sami partycypują w kosztach – co również znajduje wyraz w postaci potrąceń na listach płac. Z tytułu dojazdu do pracy Zainteresowany otrzymuje bilety imienne, natomiast na koniec roku pracodawca wydaje Mu zaświadczenie, z którego wynika, że odpłatność za bilety na dojazd do pracy potrącana jest w danym okresie, a następnie doliczona w roku podatkowym 2008 r. do przychodów opodatkowanych pracownika.
Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż posiadanie przez pracownika wyłącznie zaświadczenia o wysokości faktycznie poniesionych wydatków nie stanowi przesłanki uprawniającej do zastosowania faktycznie poniesionych kosztów uzyskania przychodu. Wskazać bowiem należy, iż z przepisu art. 22 ust. 11 ww. ustawy wprost wynika, iż w rocznym rozliczeniu podatku koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 2, mogą być zastosowane wyłącznie na podstawie imiennych biletów okresowych.
Przedmiotowe zaświadczenie z zakładu pracy stanowi jedynie załącznik do ww. biletów, z którego wynika wysokość poniesionych przez pracownika kosztów w związku z dojazdem do pracy. Natomiast dopiero udokumentowanie wydatków okresowymi biletami imiennymi spełnia ustawową przesłankę, o której mowa w ww. art. 22 ust. 11.
W konsekwencji, tut. Organ stoi na stanowisku, iż Zainteresowany – posiadając łącznie okresowe bilety imienne oraz zaświadczenie o wysokości poniesio
belladonna
/ 2010-09-18 21:34
/ Tysiącznik profesjonalny
nych wydatków – może zastosować w rozliczeniu rocznym koszty faktycznie poniesione w kwocie 6 957,97 zł.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Końcowo, tut. Organ pragnie nadmienić, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Końcowo, tut. Organ pragnie nadmienić, iż dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę do wniosku nie podlegają analizie i weryfikacji w ramach postępowania o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.