Szanowny Pan
JANUSZ KACZMAREK
PROKURATOR KRAJOWY
Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa
Niniejszym, jako akcjonariusze Banku Staropolskiego S.A. w upadłości zawiadamiamy o popełnieniu przestępstwa przez Hannę Gronkiewicz - Waltz działającą jako Prezes Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczący Komisji Nadzoru Bankowego oraz przez innych członków Komisji Nadzoru Bankowego uczestniczących w posiedzeniu Komisji Nadzoru Bankowego w dniu 12 stycznia 2000 r. W wyniku przestępczych działań wskazanych osób szkodę wielkich rozmiarów poniósł Skarb Państwa, Bankowy Fundusz Gwarancyjny, szereg polskich banków (prywatnych i z udziałem Skarbu Państwa), akcjonariusze Banku Staropolskiego S.A., a także rzesza kilkudziesięciu tysięcy deponentów Banku Staropolskiego S.A. Przestępcze działanie Hanny Gronkiewicz - Waltz (jako Prezesa Narodowego Banku Polskiego i Przewodniczącej Komisji Nadzoru Bankowego) oraz innych członków KNB polegało na tym, że działając jako Komisja Nadzoru Bankowego:
1. uznali zafałszowany „bilans” Banku Staropolskiego S.A. za rzetelnie sporządzony pomimo, że dysponowali dokumentami, na podstawie których można było wyprowadzić wniosek, że przedstawiony przez ostatni zarząd BS (desygnowany przez Zygmunta Solorza – Żak i POLSAT za zgodą NBP i nadzoru bankowego) dokument określany jako „bilans” jest nieprawdziwy co do posiadanych przez Bank Staropolski S.A. aktywów poprzez niewłaściwe ujęcie skutków umów przewłaszczenia w ten sposób, że.: 1) zaniżono cenę posiadanych przez Bank Staropolski S.A. akcji Invest-Bank S.A., 2) nie wprowadzono do bilansu udziałów w Funduszu Kapitałowym Polska-Ukraina Sp. z o.o. oraz dopłat do kapitału w tej spółce, 3) nie wprowadzono do bilansu wartości niematerialnych i prawnych „know-how” System Invest-Kredyt Ukraina, co stało się bezpośrednią przyczyną powstania rzekomej straty w tym Banku;
2. mając wiedzę o tym, że Bank Staropolski S.A. od października 1999 r. stał się 100% właścicielem Funduszu Kapitałowego Polska-Ukraina Sp. z o.o., a także, że przejął
akcje Invest-Banku S.A., które stanowiły wówczas 68,8 % jego kapitału, a także, że sprawował przez podmioty zależne względnie powiązane kontrolę kapitałową w banku działającym na Ukrainie - Invest-Bank Ukraina (dawny KIB-Bank) i w banku działającym w Mołdawii - Oguzbank S.A., i pomimo tej wiedzy nie spowodowali sporządzenia przez ostatni zarząd Banku Staropolskiego (desygnowany przez Zygmunta Solorza – Żak i POLSAT za zgodą NBP i nadzoru bankowego) skonsolidowanego sprawozdania finansowego, a zafałszowany „bilans jednostkowy” uznali za kompletny, a więc nie zastosowali się do regulacji zawartych w art. 55 Ustawy o rachunkowości, a także nie zastosowali się do własnej Uchwały Nr 2/98 KNB z dn.03.06.1998 r. w sprawie szczególnych zasad sporządzania przez banki skonsolidowanych sprawozdań finansowych;
3. mając wiedzę o tym, że Bank Staropolski S.A. wspólnie z Invest-Bankiem S.A. i KIB-Bankiem S.A. od 1994r. uczestniczy w wieloletnim programie inwestycyjnym zwanym System Auto – Kredyt - Polska, a także, że Bank Staropolski S.A. jest członkiem założycielem Konsorcjum Poręczeniowo-Gwarancyjnego „Pro-Eksport”, które reasekuruje jego działalność, a także o tym, że Minister Współpracy Gospodarczej z Zagranicą udzielił Bankowi Staropolskiemu S.A. systemowego poręczenia dla jego działalności (pismo z dnia 09.04.1996r. GM/SMJB/319/96), nie uwzględnili tych faktów, a zawieszając działalność Banku bez opinii audytora, uniemożliwili wykorzystanie tych zabezpieczeń;
4. zlecając w październiku 1999 r. badanie sprawozdania finansowego wg stanu na dzień 31.10.1999 r. firmie audytorskiej Deloitte & Touche Audit Services Sp. z o.o., a także doprowadzając do podpisania przez NBP w dniu 07.01.2000 r. umowy z w.w. firmą audytorską na wykonanie badania i sporządzenie raportu za kwotę 55 000 USD i nie czekając na wyniki tego badania (a więc nie dysponując potwierdzeniem wiarygodności danych, zarówno liczbowych jak i słownych przedstawionych w sprawozdaniu finansowym sporządzonym nierzetelnie przez zarząd Banku Staropolskiego S.A (rekomendowany przez Zygmunta Solorza-Żaka i POLSAT za zgodą NBP i nadzoru bankowego) - podjęli Uchwałę o zawieszeniu działalności Banku bez wymaganego potwierdzenia przez biegłego rewidenta, że aktywa tego Banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań;
5. nie zastosowali się do regulacji zawartych w art. 64 Ustawy o rachunkowości, a także do własnej Uchwały Nr 1/98 KNB z dn.03.06.1998 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości banków i sporządzania informacji dodatkowej (Dz.Urz. NBP Nr 14, poz.27) w ten sposób, że mając bezwzględny obowiązek oparcia się przy ocenie banku na zweryfikowanym sprawozdaniu finansowym sporządzonym przez biegłego rewidenta, w dniu podjęcia Uchwały zawieszającej działalność Banku nie dysponowali żadnym audytem, co stanowi jednoznaczną przesłankę do stwierdzenia nieważności Uchwały KNB, ponieważ została ona podjęta z rażącym naruszeniem prawa. Firma Deloitte & Touche Sp. z o.o., wykonując od listopada 1999 r. zlecenie NBP, dopiero po 28 dniach od podjęcia Uchwały przez KNB o zawieszeniu działalności Banku, przedłożyła do NBP dokument określony jako „opinia”, gdzie odmówiła wydania opinii o sytuacji majątkowej i finansowej Banku (w rozumieniu przepisów o rachunkowości) wyrażając jedynie „stanowisko biegłego rewidenta”, tym samym nie zweryfikowała żadnych danych zawartych w bilansie sporządzonym przez Zarząd Banku Staropolskiego S.A. powołany z rekomendacji Zygmunta Solorza-Żaka i POLSATU za zgodą NBP i nadzoru bankowego;
6. bez stosownego uzasadnienia i opierając się na fałszywych dowodach, z dniem 13.01.2000 r. zawiesili działalność wszystkich organów Banku Staropolskiego S.A. pozbawiając przez to akcjonariuszy Banku Staropolskiego S.A. prawa do zaprezentowania swojego stanowiska, a przez to doprowadzili do pokrzywdzenia co najmniej 150 000 deponentów, akcjonariuszy, a także działali na szkodę interesu publicznego - Skarbu Państwa stwarzając jednocześnie zagrożenie dla należytego funkcjonowania systemu bankowego w Polsce;
7. w dniu 10.02.2000 r. NBP skierował pismo do Sądu Okręgowego w Poznaniu popierając wcześniej złożony wniosek o ogłoszenie upadłości Banku Staropolskiego fałszując w nim rzeczywisty obraz prawny i majątkowy wynikający z opinii biegłego rewidenta. Firma Deloitte & Touche Audit Services Sp. z o.o. w dniu 09.02.2000 r. dostarczyła do NBP dokument określony jako „opinia”, w którym sformułowano „stanowisko biegłego rewidenta”, odmawiając tym samym wydania opinii o sytuacji majątkowej i finansowej banku, a przez to KNB nie dysponując żadnym dowodem zgodnym z prawem, sformułowała wniosek, że według „bilansu” aktywa Banku nie wystarczają na zaspokojenie jego zobowiązań, co było oczywistym kłamstwem. Działając z pełną premedytacją KNB i NBP w dniu 10.02.2000 r., znając już stanowisko audytora, z którego wynikało, iż nie może on uznać badanego sprawozdania Banku Staropolskiego S.A. za zapewniające rzetelne i jasne przedstawienie wyniku działalności gospodarczej, rentowności i przepływów pieniężnych oraz sytuacji majątkowej i finansowej tego Banku - podtrzymano wniosek do Sądu Okręgowego o ogłoszenie upadłości. W piśmie procesowym kłamliwie stwierdzono, że biegły wydał negatywną opinię w sytuacji, gdy biegły odmówił wydania opinii, a także całkowicie błędnie zinterpretowano wymowę stanowiska biegłego rewidenta, świadomie i celowo wprowadzając przez to w błąd Sąd Okręgowy w Poznaniu, który nie weryfikując tych informacji ogłosił bezzasadnie upadłość Banku Staropolskiego S.A.;
8. umożliwili, poprzez upadłość Banku Staropolskiego S.A., Zygmuntowi Solorz-Żak i kontrolowanej przez niego spółce POLSAT przejęcie pełnej kontroli kapitałowej w Invest-Banku S.A., przysparzając przez to tym podmiotom korzyść majątkową w kwocie co najmniej 200 mln USD, kosztem deponentów, akcjonariuszy, a także kosztem całego systemu bankowego i Skarbu Państwa.
Biorąc pod uwagę powyżej przytoczone fakty, prosimy o niezwłoczne podjęcie stosownych, przewidzianych prawem działań mających na celu szybkie i jednoznaczne pociągnięcie osób odpowiedzialnych za wskazane wyżej działania do odpowiedzialności prawnej. Ze swej strony, w ramach posiadanych możliwości, przedstawimy dowody potwierdzające objęte zawiadomieniem tezy zarówno Sejmowej Komisji Śledczej ds. Banków i Nadzoru Bankowego jak i odpowiedniej prokuraturze.
Do wiadomości:
1. Pan Artur Zawisza - Przewodniczący Sejmowej Komisji Śledczej ds. Banków i Nadzoru Bankowego.
2. Pan Mariusz Kamiński - Centralne Biuro Antykorupcyjne.
3. Pan Donald Tusk - Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska
4. Pan prof. dr hab. Andrzej Szwarc - Przewodniczący Zespołu Stowarzyszeń Poszkodowanych przez Bank Staropolski S.A. i Invest - Bank S.A.
5. Pan Roman Sklepowicz - Prezes Stowarzyszenia Poszkodowanych przez System Bankowy.