Totalny upadek autorytetów to towarzyszy nam od czasów TOWARZYSZY.

Generalnie to chodziło mi o to, że w naszych czasach o sukcesie politycznym nie decyduje ideowość, ale tzw. pragmatyzm. Demokracja ma w sobie jakiś ukryty feler bowiem promuje tych, którzy nie tylko nie powinni rządzić, ale nawet zajmować się polityką, jeśli oczywiście przez politykę rozumiemy to samo co Platon. Cechy wskazane przeze mnie to w gruncie rzeczy cechy jakimi powinien legitymować się w demokracji polityk odnoszący sukcesy niezależnie od tego, czy należy do lewicy bezbożnej czy pobożnej. Jeśli przypomnimy sobie czasy Unii Wolności to dla jej wybitnych przedstawicieli właśnie pragmatyzm był najważniejszy, co podkreślali przy każdej okazji. Co więcej z niewiadomych powodów pragmatyzm był przez autorytety moralne z UW wykazywany jako cecha niezwykle korzystna i pożądana, chociaż dla mnie jest wyrazem raczej marności charakteru będącego konsekwencją braku zasad. Pragmatyzm w sensie UW to nic innego niż zasada: cel uświęca środki.

Lewidy to tez nie pomoże.....
I dobrze!

Lewicas pragnie tylko zaistnieć ... jak DODA heheheheh

Pewnie za 5-7 lat będą takie "kwiatki" wypływać o o becnej ekipie "rządzącej" i nic w tym dziwnego nie będzie, bo tak jest od 1989 r., że każda ekipa polityczna się kompromituje. Niech wreszcie ci tzw. " doświadczeni politycy" odejdę na emeryturę ( a niech se będzie wysoka) i ustąpią miejsca młodszym.