Wraca dodatkowa opłata do rachunków za prąd. Zapłacimy więcej

Urząd Regulacji Energetyki zatwierdził nowe, wyższe stawki opłaty mocowej, które będą obowiązywać od stycznia 2025 roku. Wysokość opłaty będzie uzależniona od rocznego zużycia energii elektrycznej w gospodarstwie domowym.

Gospodarstwa zużywające poniżej 500 kilowatogodzin rocznie zapłacą miesięcznie 2,86 złotych, co stanowi wzrost z obecnych 2,66 złotych. Dla odbiorców, których roczne zużycie mieści się w przedziale od 500 do 1200 kilowatogodzin, miesięczna opłata wzrośnie do 6,86 złotych z dotychczasowych 6,39 złotych.

Znacznie większe podwyżki czekają gospodarstwa o wyższym zużyciu. Odbiorcy zużywający między 1200 a 2800 kilowatogodzin rocznie będą musieli zapłacić 11,44 złotych miesięcznie, podczas gdy wcześniej opłata wynosiła 10,64 złotych. Najwyższa stawka dotyczy gospodarstw o rocznym zużyciu przekraczającym 2800 kilowatogodzin - w ich przypadku opłata mocowa wyniesie 16,01 złotych miesięcznie, co oznacza wzrost z poprzednich 14,90 złotych.

W praktyce oznacza to, że gospodarstwo domowe o średnim zużyciu energii, mieszczące się w przedziale 1200-2800 kilowatogodzin, zapłaci rocznie około 137 złotych z tytułu samej opłaty mocowej. W przypadku gospodarstw o najwyższym zużyciu roczny koszt może sięgnąć nawet 200 złotych.

Na fakturze za energię elektryczną znajduje się wiele składników, które warto zrozumieć. Podstawową częścią rachunku jest opłata za samą energię elektryczną, która obejmuje cenę energii wyrażoną w złotych za kilowatogodzinę. Jest to opłata zmienna, uzależniona od ilości zużytej energii. Niektórzy sprzedawcy doliczają również dodatkowe opłaty, takie jak opłata handlowa czy manipulacyjna.

Drugą istotną częścią rachunku są opłaty za usługę dystrybucji. Składają się na nie: składnik zmienny stawki sieciowej (uzależniony od ilości pobranej energii), stawka jakościowa (związana z utrzymaniem odpowiednich parametrów energii), oraz składnik stały stawki sieciowej (miesięczna opłata za utrzymanie sieci). Odbiorcy ponoszą również opłatę abonamentową, która pokrywa koszty odczytów liczników i ich kontroli.

Na rachunku znajdują się także inne obowiązkowe opłaty: przejściowa (związana z kosztami likwidacji długoterminowych kontraktów), OZE (wspierająca rozwój odnawialnych źródeł energii), kogeneracyjna (wspierająca wysokosprawną kogenerację) oraz właśnie opłata mocowa.

Każda faktura powinna zawierać szczegółowe informacje o wielkości zużycia energii w okresie rozliczeniowym oraz sposobie dokonania odczytu układu pomiarowo-rozliczeniowego. Dystrybutor ma obowiązek poinformować również o dopuszczalnym czasie przerw w dostarczaniu energii elektrycznej.

Warto wiedzieć, że odbiorcy w gospodarstwach domowych są zwykle kwalifikowani do grup taryfowych oznaczonych literą "G". Wszystkie opłaty są naliczane zgodnie z obowiązującą umową i wskazaniami układu pomiarowo-rozliczeniowego, z zastosowaniem stawek zatwierdzonych przez Prezesa URE lub ustalonych przez dostawców nieposiadających takiego obowiązku.

Opłata mocowa pełni szczególną rolę w systemie energetycznym. Jej głównym celem jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju poprzez finansowanie rezerwy mocy. Ma to gwarantować stabilność dostaw energii, szczególnie w okresach zwiększonego zapotrzebowania. Środki pochodzące z tej opłaty są przeznaczane między innymi na modernizację elektrowni i budowę nowych źródeł energii.

Każdy odbiorca ma prawo żądać od przedsiębiorstwa energetycznego szczegółowych wyjaśnień dotyczących sposobu rozliczenia. W przypadku wątpliwości co do wysokości naliczonych opłat lub sposobu ich wyliczenia, konsument może zwrócić się o wyjaśnienia zarówno do sprzedawcy energii, jak i do operatora systemu dystrybucyjnego.