Jak powiedział podczas konferencji Prezes EBC Mario Draghi poparcie dla tego kroku było tak wyraźne, że nie było potrzeby przeprowadzać głosowania. Decyzja ta jest absolutnie przełomowa, choć wydaje się jednak dość spóźniona. Widać jednak, że choć samo wprowadzanie QE procedowane było zdecydowanie dłużej niż można było tego oczekiwać, to jednak udało się finalnie przełamać opór, który do tej pory stawiany był przez stronę niemiecką, skoncentrowaną głównie na kwestii hipotetycznej inflacji, której od tak wielu lat w światowej gospodarce nie widziano. Kluczowym argumentem dla ECB okazały się spadki cen ropy naftowej, które zmusiły Bank Centralny do obniżek prognozy inflacji i co za tym idzie wdrożenia środków, które miałby wspierać jej ożywienie. W chwili obecnej należy oczekiwać, że powinno przyspieszyć to tempo wzrostu cen o od 0.5 do 1 %, co ciągle nie pozwoli powrócić do 2% celu inflacyjnego przed końcem programu we wrześniu 2016 roku. Problem z oszacowaniem efektów QE bierze się z faktu, iż został on
ogłoszony bardzo późno oraz nie będą mu najprawdopodobniej towarzyszyły odpowiednie impulsy polityki fiskalnej. Problem ten jest szczególnie istotny w przypadku Francji, która objęta jest procedurą nadmiernego deficytu, a szef KE Jean Cloude Juncker zapowiada, że nie zawaha się nałożyć z tego powodu odpowiednich kar finansowych. W związku z tym rząd znad Sekwany zaproponował reformy liberalizujące dostęp do części zawodów, ułatwiające zwolnienia pracowników oraz ograniczające świadczenia socjalne. Program ten wydaje się nie trafiać do społeczeństwa, pomimo tego, iż w pewnych aspektach pozostaje zasadny. Niestety pewne jego elementy mogą przyczynić się do ograniczenia popytu konsumpcyjnego, co w obecnej sytuacji jest szczególnie niepożądane.
Wydaje się, że spadek rentowności obligacji wynikający z programu luzowania ilościowego wraz z pakietem inwestycyjnym Komisji Europejskiej ma szansę poprawić sytuację francuskiej gospodarki. Dlatego też warto zainteresować się indeksem paryskiej giełdy, który walczy obecnie o pokonanie ubiegłorocznych szczytów na poziomie 4600 pkt, co w średnim terminie powinno pozwolić na powrót do kanału wzrostowego na FRA40i podążenie w stronę 5000 pkt.
