„POŁUDNIOWA OSETIA: SPÓŁKA GENERAŁÓW Z BANDYTAMI”
„Południowa Osetia nie jest prowincją, .nie jest krajem, nie jest reżimem.
To przedsię¬biorstwo czekistowskich generałów i osetyjskich bandytów, którego ce¬lem jest przejęcie jak największej ilości pieniędzy idących z Moskwy na , walkę z Gruzją.Nie przechodzi mi przez gardło, żeby nazwać władze Pld. Osetii se¬paratystycznymi. Kto jest tam sepa¬ratystą? Szef miejscowego KGB Ana¬tolij Baranow, który wcześniej kie¬rował rosyjską Federalną Służbą Bez¬pieczeństwa w Mordowii? A może szef południowo-osetyjskiego MSW Michaił Mindzajew, który wcześniej , był szefem MSW w należącej do Ro¬sji Północnej Osetii?

A może separatystą jest połu¬dniowo osetyjski minister obrony Wasilij Luniew, do niedawna komi¬sarz wojskowy obwodu permskie¬go w Rosji? Albo szef południowo¬osetyjskiej Rady Bezpieczeństwa Anatolij Barankiewicz, były zastęp¬ca komisarza wojskowego wcho¬dzącego w skład Rosji Kraju Staw¬ropolskiego? Nazwisko premiera Jurija Morozowa też nie brzmi zbyt osetyjsko.
Władze południowoosetyjskie nie mają żadnych celów strategicznych. Ich działania w Osetii mają sens tylko z punktu widzenia zarabiania pieniędzy. A nie są one małe. Nowy gazociąg przeciągnięty przez góry; który-ma za¬opatry-wać Osetię w razie odcięcia do¬ staw z Gazu_kosztuje 570 mln dol.
Jest jeszcze tajny budżet Płd. Ose¬I tii naprowadzenie walk, który- wyno¬ si ponoć 800 mln dol. rocznie. Są tak¬że emerytury-i pensje dla pracowni¬ków sfery budżetowej. Stale w Płd.Osetii mieszka ok. 30 tys. ludzi. Dziw¬nym trafem świadczenia otrzymuje jednak 80 tys. osób.
I Gdy nam mówią o ostrzale Cchin¬wali, warto pamiętać, czym jest to mia¬sto. To nie miejsce w centrum republi¬ki ostrzeliwane przez dywersantów. Cchinwalijest z trzech stron otoczone przez Gruzję. Linię umocnień tworzy tu ostatni rząd domów. Zeby Gruzini nie strzelali do ludności cywilnej, wy¬tarczyło przenieść punkty ogniowe , sto metrów poza granice miasta. Ale główna zasada terrostów ze spółki

Południowa Osetia Sp. z 0.0. polega na tym, że ustawia się stanowiska wśród budynków cywilnych, by w razie ostrzału strony przeciwnej można by¬ło pokazać w telewizji ranne dzieci.
Gdy mówią nam o ostrzale cywilów, warto pamiętać, że w Płd.Osetii nie ma dziś cywilów. Płd. Osetia nie jest pań¬stwem, nie jest grupą etniczną, nie jest żadną prowincją, ale szczególną formą parapaństwową, której mieszkańcy przy¬jęli rolę zmobilizowanych uchodźców.
To quasi-wojsko, którego dowódca nie może pozwolić poddanym zajmować się czymkolwiek poza wojną, co sprawia, iż jego władza ma charakter absolutny.
Pieniądze przeznaczone na funkcjo¬nowanie tego parapaństwa w chronicz¬nym stanie wojny są faktycznie prywat¬nymi pieniędzmijego, przywódcy, a hi¬steria umordowanej ludności staje się głównym narzędziem prowadzenia poli¬tyki i realizacji własnych rachunków.”
Julia latyninajest znaną rosyjską publicystką. Artykuł, którego fragmenty
publikujemy, ukazał się w opozycyjnym wobec Kremla portalu Ej.ru

Na zaufanie to możemy my pracować Gruzja z ich ropą i położeniem może sobie pozwolić na wszystko Dobrze się stało z tą wojną Kolejny raz możemy zobaczyć solidarność państw i ile są warte ich deklaracje Banda tchórzy natoskich potrafiących tylko dużo gadać Usa też pokazała co potrafi Nie mam złudzeń W przypadku agresji na Polskę zostaniemy znowu sami albo będą radzić i wzywać do zaprzestania walk

A co Gruzja miała zrobić? Czekać? Jak Polska w 1939. Jedynie co zrobiła źle, to tyle, że spartoliła sprawę.