Takie jest życie Barg, ale na dużą skalę możesz działać tylko współdziałając z innymi. PO wybrało ok 20% uprawnionych do głosowania, a wyprzedaje majątek należący do wszystkich...
Tu masz coś ciekawego z historii:
„Józef Ignacy Kraszewski wykorzystał swoje obserwacje jako redaktor kronnenbergowskiej ‘Gazety Codziennej’ (był nim od 1859 r. – ALS) do napisania powieści pt. ‘Żyd’ (1866), w której podaje, iż bogaci Żydzi pokładali wielkie nadzieje w możliwości realizacji swych dalekosiężnych planów w związku z trwającymi przygotowaniami do wywołania nowego powstania w Królestwie Kongresowym. W wywołaniu takiego powstania bogaci Żydzi byli żywotnie zainteresowani. Potwierdza to przytoczony przez Kraszewskiego taki oto tok ich rozumowania:
„W powietrzu czuć proch, ale dla nas to nic złego(…) skorzystajmy z dobrej okazji. Zamiast bawić się w patriotyzm, asymilację itp. mrzonki, myślmy przede wszystkim o sobie. Chłop polski nie lubi nas, wiemy o tym, ale chłop jest głupi – nie boimy się go. O szlachtę głównie nam idzie. Wmiesza się ona przez sam punkt honoru w awanturę, pójdzie do lasu, na krwawe pole, za co ją rząd ukarze, zniszczy, wytępi, wydusi, wywłaszczy, a wówczas dla nas droga otwarta.”
(cyt. za T. Jeske-Choiński, „Historia Żydów w Polsce,” s. 137).

A ja odwrotnie niż Ty - otworzyłbym przed Tobą wszystkie drogi - obawiam się jednak, że nie wiedziałbyś, dokąd iść.

Co za pokrętne rozumowanie przedstawiłeś - "Ty przypuszczalnie dostrzegasz drani tylko wśród Żydów, a więc też należysz do tej samej kategorii." Żyd - drań - czy to nie jest przypadkiem antysemickie?

Wyręczając Tesę, zadedykuję Ci fragment modlitwy św. Tomasza:
"Panie, zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania, ze muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji. Odbierz mi chęć prostowania każdemu jego ścieżek."

Nie umiesz Wodniku odróżnić prawdziwego zagrożenia, od nieistotnego. Zupełnie jak ta mała myszka z bajki St. Trembeckiego pt.: "Myszka, kot i kogut":
"Stój - rzecze matka - córko moja luba,
Aż mrowie przechodzi po mnie.
Wieszli, jak się ten zowie, co tak siedział skromnie?
Kot bestja, narodu naszego zaguba!
Ten drugi był to kogut, groźba jego pusta.
I przyjdą może te czasy,
Że z jego ciała jeść będziem frykasy,
A zaś kot nas może schrusta.
Strzeż się tego skromnisia, proszę cię jedynie,
I tę zdrową maksymę w swej pamięci zapisz:
Nie sądź nikogo po minie,
Bo się w sądzeniu poszkapisz.”
Winiecki jest tylko drobnym trybikiem w prowadzonej wobec naszego kraju wojnie informacyjnej.