Nie całe pokolenie Z wierzy w "quiet quitting". "Wiele osób w moim wieku po prostu się pogubiło"

Pokolenie Z od momentu wejścia na rynek pracy wzbudza sporo kontrowersji. Starsze pokolenia, czyli m.in. millenialsi, X czy baby boomerzy, nie rozumieją innego podejścia do pracy. Określenia takie jak "cicha rezygnacja" (ang. "quiet quitting") czy "poniedziałkowe absolutne minimum" (ang. "bare minimum Monday") wśród starszych od razu wywołują skojarzenia z lenistwem i brakiem zaangażowania.

Nie każda "zetka" zgadza się jednak z nastawieniem, jakie przypisuje się ich generacji. Część przedstawicieli pokolenia Z nie tylko nie rezygnuje po cichu, ale wręcz pracuje po godzinach lub na kilku etatach, gdyż ambitnie goni własne marzenia. Swoim podejściem raczej wpisują się w mentalność starszych pokoleń, żyjących według zasady "bez pracy nie ma kołaczy".

Kilka przykładów na potwierdzenie tej tezy zebrał "The Wall Street Journal". Przywołuje 25-letnią Charu Thomas, która tytuł magistra inżyniera zdobyła w 3,5 roku po ukończeniu szkoły średniej. Już w wieku 18 lat założyła firmę Ox, zajmującą się oprogramowaniem dla łańcucha dostaw. Pozyskała 3,5 mln dol. na rozpoczęcie działalności, a w 2020 r. znalazła się na liście "Forbesa" "30 Under 30".

Jednak kiedy jesienią 2022 r. spotkała się z inwestorami, to głównym tematem rozmowy z nimi była właśnie "cicha rezygnacja". Jej rozmówcy obawiali się o poziom jej motywacji, jako że przedstawicielką pokolenia Z.

Mieli wrażenie, że generacja Z i młodsi nie są responsywni, mniej przestrzegają zasad czy też są leniwsi – powiedziała Charu Thomas w rozmowie z "WSJ".

Ubodło ją to szczególnie ze względu na fakt, że przez dużą część nocy nadzorowała wdrożenie systemu u klienta. Następnie wzięła udział w spotkaniu pracowniczym o 9 rano. Wciąż w koszulce z poprzedniego dnia. Jej zadaniem to pokazuje, że ma inne podejście do pracy niż jej rówieśnicy. – Nie chcę być przedstawicielką tego rodzaju kultury (reprezentowanej przez pokolenie Z – przyp. red.) – stwierdziła.

Innym przykładem jest Brianna Chang. 22-latkę zatrudnia Microsoft na stanowisku planistki łańcucha dostaw. Kobieta często w tygodniu pracuje 60 godzin tygodniowo.

Jak opowiadała "WSJ", jej etykę pracy ukształtowała praca w chińskiej restauracji rodziców, gdzie obsługiwała stoliki. Choć napędzają ją większe zarobki, co jest cechą pokolenia Z, to jednak przyznała, że więcej ją dzieli niż łączy z jej generacją. Zaznaczyła, że nie rozumie postów w mediach społecznościowych jej rówieśników, którzy narzekają na rynek pracy i nie chcą ciężko pracować. Dodała jednak, że dzięki temu łatwiej jej się wyróżnić wśród młodych.

Wiele osób w moim wieku po prostu się pogubiło – stwierdziła Brianna Chang w rozmowie z "WSJ".

Skoro już o zarobkach mowa, to warto wspomnieć, że coraz więcej badań pokazuje, że kwestia wynagrodzenia jest jednym z kluczowych aspektów dla młodych przy wyborze pracy. Za przykład mogą posłużyć wywiady i ankiety przeprowadzone pod koniec roku przez Conference Board wśród ok. setki pracowników. Tymczasem z badania Deloitte z 2022 r. wynika, że ok. połowa przedstawicieli pokolenia Z i millenialsów stwierdziła, że żyje od wypłaty do wypłaty. Mniej więcej po 30 proc. respondentów z każdej grupy twierdzi, że nie czuje się bezpiecznie finansowo.

Stąd może brać się ich zniechęcenie do pracy. "WSJ" przytacza badanie Prudential Financial z 2022 r. przeprowadzone na grupie niemal 5 tys. dorosłych. Wynika z niego, że 43 proc. przedstawicieli pokolenia Z stwierdziło, że w swojej pracy robią więcej, niż powinni. Odsetek ten jest jeszcze wyższy u starszych pokoleń: w przypadku millenialsów dotyczyło to ponad połowy zapytanych, u generacji X – 62 proc., a u baby boomerów – 69 proc.

Jednocześnie badanie Instytutu Gallupa z 2022 r. przeprowadzone na grupie ok. 15 tys. amerykańskich pracowników wskazało, że młodzi z pokoleń Z i Y przejawiają mniejsze zaangażowanie w pracę. Wiąże się to jednocześnie z wyższym stresem odczuwanym przez nich w związku z obowiązkami zawodowymi.