Projekt zakłada wprowadzenie wypłaty świadczenia, o którym mowa w art. 36 ustawy o sporcie, czyli tzw. emerytury olimpijskiej, dzieciom własnym oraz przysposobionym przez reprezentantów Polski, którzy byli lub mogliby być świadczeniobiorcami w przyszłości.
Nowe przepisy mają również określać zasady pobierania tych świadczeń. Projekt zakłada, że dzieciom reprezentantów Polski, którzy uzyskali prawo do świadczenia, o którym mowa w art. 36 ustawy o sporcie albo spełniali warunki, o których mowa w art. 36 ust. 2 pkt 1, 4, 6 i 7 ustawy o sporcie, w razie śmierci rodzica-sportowca będzie przysługiwało świadczenie takie jakie pobierał rodzic.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Więcej szczegółów dotyczących omawianych rozwiązań zostanie opublikowanych w projekcie ustawy, w dniu 17 marca 2025 roku zostały opublikowane założenia do tej nowelizacji przepisów. Projekt ustawy zostanie następnie skierowany do konsultacji społecznych. Żeby zmiany w przepisach weszły w życie będą musiały zostać przyjęte przez Radę Ministrów a następnie przez Parlament oraz zostać podpisane przez Prezydenta.
Jak wskazuje Ministerstwo Sportu wydaje się zasadne wprowadzenie dalszej ochrony w postaci zabezpieczenia finansowego takich dzieci, które utraciły rodzica-sportowca wskutek śmierci, bowiem obecnie obowiązujące przepisy nie pozwalają na korzystanie ze świadczeń, o których mowa w art. 36 ustawy o sporcie, przez dzieci reprezentantów Polski, którzy zmarli.
Emerytura olimpijska. Oto założenia
Zgodnie z art. 36 ustawy o sporcie z 2010 roku prawo do świadczenia (finansowanego ze środków budżetu państwa) jakim jest tzw. emerytura olimpijska mają prawo reprezentanci i reprezentanci Polski:na
- igrzyskach olimpijskich,
- na olimpiadzie szachowej,
- zakwalifikowanym na igrzyska olimpijskie odbywające się w 1984 r. w Los Angeles, którzy wzięli udział w zawodach ,,Przyjaźń 84'',
- zakwalifikowanym na igrzyska paralimpijskie lub zawody sportowe osób niepełnosprawnych odbywające się przed 1992 r., będące odpowiednikiem igrzysk paralimpijskich,
- zakwalifikowanym na igrzyska głuchych lub zawody sportowe odbywające się przed 2001 r., będące odpowiednikiem igrzysk głuchych.
Przepisy przewidują kilka warunków, po spełnieniu których sportowcy mają prawo do tzw. emerytury olimpijskiej, prawo do świadczenia będzie miała osoba która:
- zdobyła co najmniej jeden medal na zawodach sportowych które zostały wskazane powyżej,
- ukończyła 40. rok życia,
- nie uczestniczy we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski związek sportowy,
- ma obywatelstwo polskie,
- nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe,
- nie była karana dyscyplinarnie za doping w sporcie dyskwalifikacją w wymiarze jednostkowym większym niż 24 miesiące lub więcej niż raz bez względu na jej jednostkowy wymiar.
Wysokość świadczenia przysługującego w danym roku budżetowym ustala się na podstawie kwoty bazowej dla członków korpusu służby cywilnej, której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa, przy uwzględnieniu mnożnika kwoty bazowej w wysokości 1,8.
Żeby otrzymać świadczenie należy złożyć odpowiedni wniosek do ministra odpowiedzialnego za sport, jest ono bowiem przyznawane na wniosek osoby, która zdobyła medal, nie jest przyznawane z urzędu. Wskazane warunki muszą być spełnione łączenie, w sytuacji, kiedy osoba zainteresowana nie spełnia co najmniej jednego z warunków minister właściwy do spraw kultury fizycznej odmawia, w drodze decyzji, przyznania świadczenia jakim jest tzw. emerytura olimpijska. Świadczenie jest wypłacane co miesiąc począwszy od miesiąca, w którym świadczenie zostało przyznane.
Medaliści i medalistki mają prawo do jednego świadczenia, bez względu na to, ile i jakie medale zdobędą.
Oskar Sobolewski, ekspert emerytalny i rynku pracy w HRK Payroll Consulting
