Jeżeli osoba prowadząca restaurację ma zawartą umowę ubezpieczenia OC z tytułu działalności gospodarczej, wówczas powyżej opisane zdarzenie powinno mieścić się w zakresie odpowiedzialności za szkodę, chyba że znajduje się ono w katalogu wyłączeń (zdarzeń, za które ubezpieczyciel nie odpowiada). Ponieważ posiłek wydawany w restauracji jest produktem uzyskiwanym w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, podstawą odpowiedzialności restauratora za szkodę na osobie jest art. 449¹ k.c. - odpowiedzialność za produkt niebezpieczny.

Do zaistnienia odpowiedzialności w tym przypadku nie jest konieczne udowodnienie winy restauratora. Sprawca szkody odpowiada bowiem na zasadzie ryzyka. Odpowiedzialność ta ma w stosunku do sprawcy szkody charakter zaostrzony, gdyż na poszkodowanym będzie spoczywać tylko ciężar wykazania szkody oraz związku przyczynowego. Z kolei restaurator chcąc uwolnić się od odpowiedzialności za szkodę powinien wykazać jedną z poniższych przesłanek:

1)      wyłączną winę poszkodowanego,

2)      wyłączną winę osoby trzeciej,

3)      siłę wyższą.

Część umów ubezpieczenia uzależnia odpowiedzialność za szkodę spowodowaną przez produkt niebezpieczny od rozszerzenia ochrony ubezpieczeniowej o wariant ubezpieczenia ,,OC za produkt".

Brak klauzuli ,,OC za produkt" nie skutkuje całkowitą utratą możliwości uzyskania świadczenia. Osoba poszkodowana może ubiegać się o świadczenie występując z roszczeniem opartym na ogólnych zasadach odpowiedzialności deliktowej - art. 415 k.c. W takiej sytuacji, osoba poszkodowana będzie musiała wykazać dodatkowo winę sprawcy, a więc udowodnić, że do zatrucia doszło na skutek zaniedbania ze strony restauratora. Jeśli tego nie zrobi, wówczas restaurator będzie wolny od obowiązku odszkodowawczego.

W obu w/w przypadkach, od strony dowodowej pomocne będą wyniki ustaleń Sanepidu, dowód zakupu w postaci paragonu lub rachunku.

Odpowiedź na pytanie przygotował st. specjalista w BRU Cezary Orłowski