Wysokość emerytury ustalanej według dotychczasowych zasad uzależniona jest od następujących składników:
Podstawę wymiaru emerytury stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne lub na ubezpieczenie emerytalne, według przepisów prawa polskiego, z okresu kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zgłoszono wniosek o świadczenie (z ostatnich 19 lat kalendarzowych - dla wniosków zgłoszonych w 1999 r. i z ostatnich 20 lat - dla wniosków zgłoszonych w 2000 r. i w latach następnych).
Ubezpieczony może również wskazać do ustalenia podstawy
wymiaru emerytury przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie
społeczne z okresu 20 dowolnie wybranych lat kalendarzowych z całego okresu
podlegania ubezpieczeniu.
Oprócz podstawy wymiaru składek do podstawy wymiaru emerytury dolicza się inne
składniki przysługujące ubezpieczonemu (m.in. kwoty zasiłków chorobowych,
wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy itp.).
Osoba, która miała ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, może
do obliczenia podstawy wymiaru emerytury wskazać podstawę wymiaru tej renty w
wysokości uwzględniającej kolejne waloryzacje tej podstawy wymiaru lub
wnioskować o ustalenie nowej podstawy.
Osoba, która pobierała świadczenie przedemerytalne, może wskazać podstawę wymiaru emerytury przyjętą do ustalenia świadczenia przedemerytalnego w wysokości uwzględniającej wszystkie kolejne waloryzacje lub wnioskować o ustalenie nowej podstawy.
Podstawę wymiaru emerytury ustala się mnożąc indywidualny wskaźnik podstawy wymiaru przez kwotę bazową.
Kwota bazowa
Kwota bazowa stanowi 100% przeciętnego wynagrodzenia, pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w poprzednim roku kalendarzowym. Kwota bazowa jest ustalana corocznie i obowiązuje od 1 marca każdego roku kalendarzowego do końca lutego następnego roku kalendarzowego.
Emerytura wynosi: |
|
Regulacji tej nie stosuje się, jeżeli zainteresowany po nabyciu uprawnień do świadczenia, którego podstawę wymiaru wskazał za podstawę wymiaru emerytury, podlegał co najmniej przez 30 miesięcy ubezpieczeniu społecznemu lub ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.
Okresy nieskładkowe uwzględnia się w wymiarze nieprzekraczającym 1/3 uwzględnionych okresów składkowych.
Nowe zasadyŚrednie dalsze trwanie życia
Wysokość nowej emerytury będzie wynikiem podzielenia podstawy jej obliczenia przez tzw. średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi, w jakim ubezpieczony zdecyduje się przejść na emeryturę.
Podstawę obliczenia emerytury utworzy kwota składek
zaewidencjonowanych na indywidualnym koncie ubezpieczonego do końca miesiąca
poprzedzającego miesiąc, od którego przysługiwać będzie emerytura. Kwota ta
obejmie zgromadzone na koncie składki na ubezpieczenie emerytalne, ich coroczną
waloryzację oraz zwaloryzowany kapitał początkowy (jeśli ubezpieczony
pozostawał w ubezpieczeniu przed 1 stycznia 1999 r.).
Wiek ubezpieczonego w dniu przejścia na emeryturę zostanie wyrażony w latach i
miesiącach. Średnie dalsze trwanie życia to wielkość statystyczna służąca do
ustalenia liczby miesięcy, w których przeciętnie będzie pobierana nowa
emerytura. Przekroczenie tej liczby miesięcy nie będzie miało żadnego wpływu na
wysokość i zasady waloryzacji pobieranego później świadczenia. Średnie dalsze trwanie
życia dla wieku emerytalnego jest ustalane wspólnie dla mężczyzn i kobiet.
Dane, w formie tablic dalszego trwania życia, są publikowane corocznie przez
Prezesa GUS w terminie do dnia 31 marca. Tablice te będą podstawą do
przyznawania emerytur na wnioski ubezpieczonych zgłoszone od 1 kwietnia do 31
marca następnego roku kalendarzowego.
Ubezpieczeni urodzeni po 31 grudnia 1948 r.
Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 r. a przed 1 stycznia 1969 r. mogły wybrać, czy zechcą ulokować całą składkę emerytalną na indywidualnym koncie obsługiwanym przez ZUS w ramach I filaru, czy też, do 31 grudnia 1999 r., zdecydowały się na wybór jednego z otwartych funduszy emerytalnych w ramach II filaru, co powoduje konieczność przekazania części składki emerytalnej do wybranego funduszu emerytalnego
Ubezpieczeni urodzeni po 31 grudnia 1968 r.
Osoby urodzone po 31 grudnia 1968 r. muszą ulokować część składki emerytalnej na indywidualnym koncie obsługiwanym przez ZUS, a część w jednym z otwartych funduszy emerytalnych (obowiązkowy podział składki między I i II filar).
Wysokość emerytury mieszanej
Przepisami ustawa z dnia 1 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. nr 169, poz. 1412) zostało określone, że emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po 31 grudnia 1948 r. będzie wynosiła:
Emerytura mieszana |
1. dla osoby, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w
roku kalendarzowym 2009:
2. dla osoby, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2010:
3. dla osoby, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2011:
4. dla osoby, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2012:
5. dla osoby, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2013:
|
Informacje o funduszach emerytalnych
Sprawdź, w co inwestują fundusze
Sprawdź wysokość świadczeń emerytalnych