* Cuda Platformy
Platforma Obywatelska ogłosiła ostatnio na wyborczych plakatach, że "Polska zasługuje na cud gospodarczy". Wiara w cuda u polityków tej partii jest dla wyborców dużym zaskoczeniem, i to wcale nie miłym. Obiecanki zachodnich płac i dobrobytu wszystkim Polakom brzmią bowiem w ustach ludzi Tuska fałszywie jak stare, rozstrojone skrzypce. Zwłaszcza jeżeli uskuteczniane są w tym samym czasie, gdy CBA zatrzymuje posłankę Platformy Obywatelskiej złapaną na gorącym uczynku podczas przyjmowania przez nią od tajemniczych biznesmenów łapówki w kwocie 50 tys. złotych polskich. Jeżeli tak mają wyglądać cuda Platformy Obywatelskiej, to rzeczywiście LiD jest dla niej wymarzonym koalicjantem. Komuniści przecież praktykują te cuda co najmniej od 60 lat, i to z jakim skutkiem! I jakoś do tej pory w cudowny sposób udawało im się unikać wszelkiej odpowiedzialności za to. Jeżeli politycy Platformy liczą na równie cudowną ślepotę wymiaru sprawiedliwości w IV RP, to już dziś powinni szykować sobie czapki niewidki albo... bilety do Pernambuko.
To podobno cudowne miejsce dla biznesmenów.

Najbliższe wybory zweryfikują ową prognozę polityczną. Na razie wydaje się, iż sam lider PO nie bardzo w to wierzy i obmyśla strategię współdziałania z LiD po wyborach. Chociaż Tusk zdaje się nie pałać zbytnią sympatią do LiD (ale mogą to być tylko pozory), nie wyklucza koalicji z formacją postkomunistyczną. Można odnieść wrażenie, iż lider PO obawia się, że takie oficjalne zbliżenie mogłoby zaszkodzić wizerunkowi politycznemu jego partii, poza tym nie wiadomo, jakby się wtedy zachowało konserwatywne skrzydło PO. Niezależnie jednak od oficjalnych deklaracji Platforma podejmie cichą współpracę z LiD po wyborach parlamentarnych, tak jak to już było w przypadku UD, a później UW. Wynika to ze wspólnoty interesów, jaka od kilkunastu lat istnieje między tzw. czerwonymi a tzw. różowymi. Choć w ostatnich latach byli ze sobą skłóceni, to teraz w obliczu zagrożenia, jakim jest dla nich polityka obecnego rządu, w obawie przed ewentualnymi rozliczeniami zdają się na nowo do siebie przekonywać i zwierają szyki w obawie przed tymi, którzy chcą położyć kres korupcyjnym praktykom. Warto zauważyć, że taki scenariusz polityczny jest wielce prawdopodobny także i z tego powodu, iż LiD to nie tylko postkomuniści, ale także dawna Unia Wolności, czyli tzw. różowi. A przecież nietrudno zauważyć, że Platforma Obywatelska pod wieloma względami przypomina UW. Są to partie tylko z nazwy polskie, gdyż ich główne zadanie polega na tym, aby reprezentować interesy kapitału zagranicznego w Polsce. W związku z tym nie dziwi, że PO ma bliżej nieokreślony program (jeśli w ogóle go ma), ale się tym specjalnie nie przejmuje, gdyż chodzi przecież o to, aby zachować elastyczność i dyspozycyjność względem swoich zagranicznych czy krajowych oligarchicznych mocodawców. Nikogo zatem nie powinno specjalnie dziwić dokonujące się zbliżenie między PO a LiD. Pozostaje mieć nadzieję, iż fakt ten zostanie zawczasu właściwie zinterpretowany przez szeroki ogół społeczeństwa i wynik przyszłych wyborów nie tylko pokrzyżuje plany czerwono-różowym, ale umożliwi dalsze tworzenie nowej jakości życia politycznego, gospodarczego i społecznego przy współudziale wszystkich polityków mających na uwadze i realizujących autentyczne dobro całego kraju.