Szanowny Polaku który zastanawiasz się teraz czy kupić mieszkanie na kredyt

Przedstawię Ci pewne wyliczenie, po lekturze którego pownie rozważ swoją decyzję, zanim zmarnujesz sobie najbliższych trzydzieści lat życia.

Przyjmijmy założenie że planujesz kupić 50 metrowy "apartament" (najtypowszy segment na rynku), w średnim mieście (do 200 tyś. mieszkańców) , za cenę 4 tyś za metr. Dla całej tej kalkulacji przyjmijmy kwoty zaokrąglone. Przypuśćmy, że masz 50 tyś wkładu własnego, czyli potrzebujesz, by bank skredytował Ci 150 tyś. na trzydzieści lat.
Srednia miesięczna rata kredytu wraz ze wszystkimi jego kosztami (nawet tego z "dopłatą" rządową) kosztować Cię będzie ok 1tyś zł. Czyli rachunek prosty, po trzydziestu latach spłacania, wejdziesz w posiadanie mieszkania, za które zapłacisz 360 tyś rat kredytowych plus 50 tyś. własnego wkładu. Oczywiście to ta optymistyczna wersja w której udało Ci się spłacić kredyt, bo nie straciłeś pracy, nie pozbyłeś się mieszkania na rzecz banku, lub w jakiś inny sposób nie zmieniła się twoja życiowa stytuacja na przestrzeni tych trzydziestu lat.
Kupiłeś więc mieszkanie za 410 tyś. którego właścicielem tak faktycznie staniesz się dopiero za trzydzieści lat. Oczywiście będzie to wtedy mieszkanie trzydziestoletnie na rynku wtórnym, a nie nowe, deweloperskie, za jakie płacisz teraz. Metr kwadratowy kosztował Cię więc ponad 8 tyś zł !!!
Pomyśl więc inaczej, zaciśnij nieco pasa, wynajmij mieszkanie troszkę mniejsze i troszkę tańsze (bo gdzieś przecież mieszkać musisz, chyba że masz to szczęście, że możesz jeszcze trochę pomieszkać u rodziny). Tysiąc złotych które przeznaczałbyś na ratę połóż na kupkę, lub lokatę. Gwarantuję, że jeśli nastąpi całkowity zastój na rynku nieruchomości, to już za rok czy dwa ceny wrócą z kosmosu na ziemię i analogiczne mieszkanie kosztować będzie ok 2,5 tyś za metr (ich realna wartość wliczając już deweloperską marżę). W międzyczasie wynajem kosztować Cię będzie w najgorszym wypadku ok 20 tyś za te dwa lata przestoju, tyle że pewnym być możesz, że te niesprzedane mieszkania, których jest aktualnie przesyt, pójdą na wynajem, a przy tak ogromnej ich podaży, wynajem spadnie znacząco.
Jeżeli trochę oszczędzałeś to w ciągu tych dwóch lat odłożysz może kolejne 10 tyś do początkowego kapitału. Zatem podsumowując mieć będziesz 60 tyś kapitału własnego a potrzebować będziesz jedynie 90 tyś kredytu. W tym scenariuszu nowa rata wynosić będzie ok 500 zł i do banku zwrocisz jedynie 180 tyś a wraz z twoim wkładem własnym wyniesie to 240 tyś. Odliczają to co przeznaczyłeś na wynajem, pozostaje Ci jeszcze 150 tyś nadwyżki. Jeżeli więc nadal uważasz, że chcesz pędzić do banku po kredyt i inwestować w mieszkania ... to już Twój osobisty problem.

Teraz oczywiście spodziewałbym się ataku ze strony deweloperów, zarzucających mi uproszczenia i spekulanctwo. Do dzieła więc panowie ! Do tej pory okradaliście i oszukiwaliście wy,czas najwyższy żeby odebrać wam to, co nigdy się wam nie należało.

Pomyśl trochę, za 30 lat te 410 tys. będzie warte tyle co teraz 50 tys. Po drugie 30 letni kredyt spłaca się średnio 15 lat, więc koszt odsetek jest niższy.

Podejrzewam, że Chris.UK za mało zarabiasz na zmywaku i nie stać się nawet na kawalerkę w Ojczyźnie skoro tak pod każdym artykułem próbujesz zaklinać rzeczywistość na spadki.

O jak sam napisałeś rata za 50m2 wyniesie 1tys. i kiepsko wygląda zaciskanie pasa i oszczędzanie przy wynajmnie podbnego mieszkania za 2tys.

Poczekamy ... zobaczymy.

Nie zapominaj jednak, że na rynkach takich jak Sztokholm czy Barcelona dominują ludzie, których zarobki pozwalają na spłacanie kredytu mieszkaniowego i jednoczesne, "godne" życie, gdy tymczasem w Polsce relatywna cena kredytowania zakupu jednego metra kwadratowego mieszkania, do zarobku przeciętnego Polaka (oczywiście nie mam tu na myśli średniej krajowej, która to jest nierzeczywistym odzwierciedleniem zarobków ogółu społeczeństwa) nie ma nic wspólnego z takim sam stosunkiem zarobków do cen mieszkań w krajach skandynawskich, ani krajach Europy Zachodniej. Patetyczna propaganda, skandaliczne dopłaty państwowe (rzecz jasna z kieszeni podatnika), to tylko rozpaczliwa próba sztucznego podtrzymania cen przez lobby rządowo-bankowo-deweloperskie. Z ich punktu widzenia każdy kolejny "jeleń", którego uda się wpakować w kredyt na mieszkanie o zawyżonej wartości, to czysty zysk, zanim nastąpi totalny krach.
Oczywiście żal mi wszystkich tych, którzy dali nabrać się ich bajeczkom o perfekcyjnej inwestycji (w rzeczywistości jedynie dla nich samych) w mieszkanie. Niestety najwyraźneij potrzebne były drastyczne ofiary, żeby ludziom otworzyły się nieco umysły.
Tymczasem najlepszym rozwiązaniem byłoby przeczekanie aktualnej "nagonki" i pozostawienie tych "bezcennych" nieruchomości.w rękach bandy pośredników, świadczycieli niepotrzebnych usług i tzw deweloperów z bożej łaski. Kiedy przycisną ich ich własne kredyty i płatności, to zacznie palić im się grunt pod nogami. Rzecz jasna będą jeszcze próbować cwaniakować i obrażać się na cały świat, przekonując że z ceny nie zejdą ... No cóż, na ich miejsce przyjdą więc następni, którzy wybudują taniej uwzględniając aktualne koszty budowy, tańsze koszty materiałów (które niekoniecznie należy kupować u miejscowych "obrażonych" dystrybutorów, a przywieźć z zagranicy) i praktykując realistyczne marże (20-30 procent, a nie jak dotychczas 100-200 procent), które i tak przecież będą opłacalne, a panowie deweloperzy i ich koledzy z branży bankowej sami zamieszkają w swoich "apartamentach " których nabudowali ...
Drodzy Państwo, nie zapominajcie, że znakomita część reproduktywnego pokolenia wyjechała za granicę (sam nawiasem mówiąc należę do tej grupy) i wbrew kolejnej bezczelnej propagandzie zalewającej polskie media, wcale nie zamierza wracać do tego polskiego raju w najbliższych latach. Bynajmniej, niemal każdy dorastający nastolatek ma już kogoś z rodziny lub znajomych poza granicami, a zatem przetary szlak i inne alternatywy, jeśli założyć, że w polskiej rzeczywistości się nie polepszy (a na to wyraźnie się nie zapowiada).
W kraju pozostaną więc nieliczni, którym się udało, zgraja cwaniaków, ci których oszukano i wpakowali się w wieloletnie kredyty ( a więc już kupili i drugiego takiego błędu nie popełnią) oraz emeryci i renciści, którzy szykują się już do zejścia z tego świata i zasilenia wtórnego rynku mieszkaniowego (nota bene działania rządu okradającego ich z jakichkolwiek środków, umożliwiających przetrwanie, tylko przyśpieszą ten proces). Drodzy rodacy, z mojego własnego doświadczenia i rzeszy moich ziomków żyjących na emigracji powiem, że gdy przyjdzie mi powziąć przykrą decyzję, co zrobić z mieszkaniem w bloku z płyty po moich rodzicach ( którzy mają już swoje lata) to z pewnością nie wezmę pod uwagę możliwości, by się tam wprowadzić, a jedynie wystawię je na sprzedaż za realną stawkę, jaka będzie możliwa do uzyskania, aby się go pozbyć (nawet jeżeli będzie to stawka o połowę niższa niż aktualna cena rynkowa.
Drodzy państwo, przy tutejszych zarobkach, gdzie dwie osobach pracują w gospodarstwie domowym, my Polacy pracujący poza granicami kraju, na mieszkanie w w wielkiej płycie o pow. ok. 50m.kw, w średniej wielkości mieście, nawet po obecnych stawkach, jesteśmy w stanie odłożyć gotówkę, w terminie nie dłuższym niż trzy do czterech lat. Zatemi mieszkanie po rodzicach, nie będzie dla mnie przedmiotem życiowych rozterek ani też jego sprzedaż, choćby i za bezcen (zważywszy że w ten sposób włożę swoją cegiełkę w uzdrowienie polskiego rynku). Powodzenia więc życzę panom deweloperom, w sprzedaży ich "mieszkań" jeżeli my sprzedawać będziemy je o połowę taniej. Na zakończenie dodam tylko, że chętnie wrócę do mojego kraju, ale dopiero wtedy, gdy wyzdycha armia złodziejskiech urzędników i cwaniaków, która aktualnie tylko szuka kogo by tu jeszcze można było okraść z ciężko zapracowanych pieniędzy. Niedługo zapewne spodziewać się będzie można 99 procent podatku dochodowego, aby utrzymać zgraję tłustych darmozjadów, których liczba przewyższy wielokrotnie, liczbę "realnie" pracujących obywateli.

Pozdrawiam serdecznie

No tak, ale w Sztokholmie nie było dużej bańki. Może podamy doświadczenia rynków Londyn spadek cen kilkunastoprocentowy w ciągu roku.