Główny polski indeks giełdowy jako jeden z nielicznych w całej Europie zakończył tydzień na plusie. Wynik ten jest szczególnie pozytywny, biorąc pod uwagę, że najważniejszymi europejskimi parkietami wciąż targały obawy o globalny wzrost gospodarczy. Podczas gdy WIG20 zanotował ponad 0,5-procentowy wzrost, straciły one w tym czasie po 3-5 procent.
Mimo że tydzień należał raczej do spokojnych - dane z kalendarza miały raczej wpływ lokalny, nie poznaliśmy nic o charakterze globalnym - europejskie indeksy po chwili odreagowania wróciły do spadków. Eurostoxx 50 znalazł się w piątek w okolicach ważnego wsparcia z drugiej połowy stycznia, podobnie zresztą zachował się DAX, którego EU50 jest niemal kopią. Równie spokojny pod kątem danych makro powinien okazać się nadchodzący tydzień i z tego też powodu bardziej prawdopodobne jest odbicie kursów wskazanych indeksów, niż przebicie tak silnych wsparć. Niemniej jednak ich ewentualny ruch w dół świadczyć będzie o nastawieniu inwestorów do ryzykownych aktywów.
Najważniejsze informacje jakie napłynęły w ostatnich dniach na rynek to otwierające tydzień PMI z Chin i zamykające go payrollsy z USA. Sytuacja w drugiej największej gospodarce świata pozostaje pod silną obserwacją inwestorów (jej spowolnienie ma dla globalnego wzrostu silne konsekwencje). Wskaźniki PMI dały jednak mieszaną informację o koniunkturze w przemyśle - rządowa agencja wskazała, że przemysłowy PMI spadł w styczniu z 49,7 do 49,4, z kolei prywatna Caixin poinformowała, że PMI dla tego samego sektora wzrósł z 48,2 do 48,4. Oczywiście rynki bardziej wierzą tej drugiej instytucji i mimo że wskazana wartość znajduje się ponad 1,5 pkt poniżej bariery ekspansja/recesja, to i tak jest znacznie wyższa niż w drugiej połowie zeszłego roku.
Spowolnienie w chińskiej gospodarce jeszcze długo zajmować będzie głowy inwestorów. Im wolniej rozwija się ten kraj, tym mocniej spada popyt na towary i surowce, które Chińczycy jeszcze kilka lat temu importowali na potęgę. Problemy te zaś rozlewają się w pierwszej kolejności na gospodarki wschodzące (szczególnie azjatyckie i południowoamerykańskie) oraz Australię i Nową Zelandię, następnie na państwa, które w części zależne są od koniunktury w krajach rozwijających się, a w konsekwencji obejmują cały świat. O ile niekoniecznie musimy mówić o "problemach chińskiej gospodarki”, o tyle "problemy świata z chińską gospodarką” to jest już fakt.
Drugie z ważnych danych, pomimo że znacząco poniżej prognoz, okazały się dla gospodarki USA bardzo dobre. Liczba nowych miejsc pracy na poziomie 151 tysięcy przy stabilizowaniu się stopy bezrobocia to, co by nie mówić, wynik pozytywny, szczególnie biorąc pod uwagę, że średnia z poprzedniej gospodarczej hossy to nieco ponad 160 tysięcy. Dodatkowo, wzrost płac okazał się nie tylko lepszy od prognoz (2,5 proc. r/r choć oczekiwano 2,2 proc.) ale i poprzedni odczyt zrewidowany został w górę (z 2,5 proc. r/r do 2,7 proc.). Ta informacja nie przybliża co prawda kolejnej podwyżki stóp procentowych, jednak wskazuje, że spowolnienie które obserwujemy obecnie w USA może być chwilowe i wynikać jedynie z czynników sezonowych.
Bardzo dobrze w tym otoczeniu poradził sobie WIG20. Główny polski indeks nie tylko nie stracił na wartości w tym tygodniu ale i zanotował ponad 0,5-procentowy ruch w górę. Jednym z motorów tego wzrostu był KGHM, którego wartość w ciągu ostatnich dni wzrosła o około 6 procent. Tak pozytywne zachowanie spowodowane jest jedynie równie pozytywnym wzrostem cen miedzi, c którymi notowania akcji KGHM korelują z siłą prawie 97 procent.
Niemniej, trzeba pamiętać, że polska giełda wciąż jest w słabej kondycji, a wzrosty jej głównego indeksu to najprawdopodobniej wciąż jedynie korekta. O ile jednak słabe otoczenie wokół polskiego parkietu się nie zmienia, to jednak w kursie WIG20 uwzględniane jest coraz więcej negatywnych informacji a i znalazł się on na bardzo atrakcyjnych poziomach.