Prawie 90 proc. tej załogi straci pracę. Ponury sygnał dla rynku pracy

Według informacji przekazanych przez "Gazetę Wyborczą", rozmowy z potencjalnym inwestorem zostały przedłużone do końca czerwca. Z tego powodu syndyk był zmuszony formalnie zgłosić wniosek o zwolnienia grupowe. W optymistycznym scenariuszu pracę może stracić jedynie 15 osób, a dla 50-60 pracowników udałoby się znaleźć zatrudnienie. Obecnie większość załogi przebywa na urlopach lub nie wykonuje pracy, oczekując na rozwój sytuacji.

Pracownicy z najdłuższym stażem otrzymają trzymiesięczne odprawy. Artur Kudzia, dyrektor Miejskiego Urzędu Pracy w Kielcach, zapewnił, że miasto jest przygotowane do udzielenia wsparcia zwolnionym osobom i utrzymuje kontakt z syndykiem od dłuższego czasu.

Szef świętokrzyskiej "Solidarności", Waldemar Bartosz, wyraża sceptycyzm wobec planów ratunkowych dla Chemaru. "pracownicy, których dotkną zwolnienia grupowe, powinni mieć pierwszeństwo zatrudnienia, o ile do dzierżawy Chemaru w ogóle dojdzie" - stwierdza związkowiec. Bartosz podkreśla, że proces wydzierżawienia zakładu jest skomplikowany i wymaga zgody wierzycieli oraz sądu. Dodatkowo, potencjalny inwestor będzie potrzebował czasu na dostosowanie hali produkcyjnej do swojej działalności, która prawdopodobnie ma polegać na wytopie aluminium.

Agencja Rozwoju Przemysłu już odrzuciła kilku potencjalnych zainteresowanych przejęciem kieleckich zakładów. Obecny inwestor podobno pochodzi z regionu, jednak jego tożsamość nie została oficjalnie ujawniona.

Historia Chemaru sięga 1954 roku. W szczytowym okresie rozwoju, w latach 70. XX wieku, firma zatrudniała ponad 5 tysięcy pracowników. Dla porównania, w ubiegłym roku liczba zatrudnionych wynosiła zaledwie 140 osób, co zbliżało ją do poziomu z początków działalności, gdy przy produkcji 1,5 tony armatury pracowało 106 osób. Problemy przedsiębiorstwa rozpoczęły się po transformacji ustrojowej w Polsce. Od 2019 roku właścicielem Chemaru jest Agencja Rozwoju Przemysłu.